LUX-prijs

LUX-prijs
LUX-prijs (2019)
Locatie Straatsburg
Land Europese Unie
Eerste editie 2007
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Film

De LUX-prijs voor Europese film is een filmprijs die jaarlijks door het Europees Parlement wordt uitgereikt. De prijs heeft als doel de Europese film in de Europese Unie te verspreiden.

Ontstaan[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2007 wil het Europees Parlement met de LUX-prijs de Europese film onder de aandacht brengen. Het Europees Parlement ziet de film als ideaal middel om het debat over Europa en haar toekomst te stimuleren. Bovendien wil het Europees Parlement op deze manier de Europese filmindustrie stimuleren.

Selectie en Jury[bewerken | brontekst bewerken]

De officiële selectie wordt gedaan door een 21-koppige "Selection Panel", bestaande uit producenten, distributeurs, bioscoop- en festivaldirecteuren, filmcritici, en vertegenwoordigers van de Europese Commissie en Eurimages. De Commissie Cultuur en Onderwijs van het Europees Parlement benoemt de panelleden en vervangt ieder jaar een derde van de leden. Ook is een vertegenwoordiger van de winnende film van het vorige jaar ex officio lid van het panel.

De films die in aanmerking komen om geselecteerd te worden worden aangedragen door het Selection Panel, maar kunnen ook worden voorgedragen door leden van het Europees Parlement of door spontane aanmelding uit de filmindustrie.

Uiteindelijk kiest het Selection Panel de drie films voor de officiële selectie, ofwel de competitie. In november wordt, na verschillende vertoningen van de drie films, door de leden van het Europees Parlement de winnende film door stemming gekozen, waarna de voorzitter van het Europees Parlement de winnaar in de plenaire vergadering in Straatsburg bekendmaakt. [1]

Winnaars en Nominaties[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Engelse titel Originele titel Regisseur Nationaliteit van de Regisseur
(ten tijde van publicatie van de film)
2007 The Edge of Heaven Auf der anderen Seite Fatih Akın Vlag van Duitsland Duitsland
4 Months, 3 Weeks and 2 Days 4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile Cristian Mungiu Vlag van Roemenië Roemenië
Belle Toujours Manoel de Oliveira Vlag van Portugal Portugal
2008 Lorna's Silence Le Silence de Lorna Jean-Pierre en Luc Dardenne Vlag van België België
Delta Kornél Mundruczó Vlag van Hongarije Hongarije
Citizen Havel Občan Havel Miroslav Janek en Pavel Koutecký Vlag van Tsjechië Tsjechië
2009 Welcome Philippe Lioret Vlag van Frankrijk Frankrijk
Eastern Plays Източни пиеси Kamen Kalev Vlag van Bulgarije Bulgarije
Storm Sturm Hans-Christian Schmid Vlag van Duitsland Duitsland
2010 When We Leave Die Fremde Feo Aladag Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Akadimia Platonos Filippos Tsitos Vlag van Griekenland Griekenland
Illégal Olivier Masset-Depasse Vlag van België België
2011 The Snows of Kilimanjaro Les Neiges du Kilimandjaro Robert Guédiguian Vlag van Frankrijk Frankrijk
Attenberg Athina Rachel Tsangari Vlag van Griekenland Griekenland
Play Ruben Östlund Vlag van Zweden Zweden
2012 Shun Li and the Poet Io sono Li Andrea Segre Vlag van Italië Italië
Just the Wind Csak a szél Benedek Fliegauf Vlag van Hongarije Hongarije
Tabu Miguel Gomes Vlag van Portugal Portugal
2013 The Broken Circle Breakdown Felix Van Groeningen Vlag van België België
Miele Valeria Golino Vlag van Italië Italië
The Selfish Giant Clio Barnard Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
2014 Ida Paweł Pawlikowski Vlag van Polen Polen
Class Enemy Razredni sovražnik Rok Biček Vlag van Slovenië Slovenië
Girlhood Bande de filles Céline Sciamma Vlag van Frankrijk Frankrijk
2015 Mustang Deniz Gamze Ergüven Vlag van Turkije Turkije
Mediterranea Jonas Carpignano Vlag van Italië Italië
The Lesson Urok Kristina Grozeva en Petar Valchanov Vlag van Bulgarije Bulgarije
2016 Toni Erdmann Maren Ade Vlag van Duitsland Duitsland[2]
As I Open My Eyes À peine j'ouvre les yeux Leyla Bouzid Vlag van Tunesië Tunesië
My Life as a Courgette Ma vie de Courgette Claude Barras Vlag van Zwitserland Zwitserland
2017 Sami Blood Sameblod Amanda Kernell Vlag van Zweden Zweden[3]
BPM (Beats per Minute) 120 battements par minute Robin Campillo Vlag van Frankrijk Frankrijk
Western Valeska Grisebach Vlag van Duitsland Duitsland
2018 Woman at War Kona fer í stríð Benedikt Erlingsson Vlag van IJsland IJsland
The Other Side of Everything Druga strana svega Mila Turajlić Vlag van Servië Servië
Styx Wolfgang Fischer Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
2019 God Exists, Her Name Is Petrunija Gospod postoi, imeto i’ e Petrunija Teona Strugar Mitevska Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
The Realm El reino Rodrigo Sorogoyen Vlag van Spanje Spanje
Cold Case Hammarskjöld Mads Brügger Vlag van Denemarken Denemarken

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]