Kobalt(II)oxide

Kobalt(II)oxide
Algemeen
Molecuulformule	CoO
IUPAC-naam	kobalt(II)oxide
Andere namen	kobaltmonoxide
Molmassa	74,9326 g/mol
CAS-nummer	1307-96-6
EG-nummer	215-695-8
Wikidata	Q411283
Beschrijving	Zwart poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H302 - H317 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P273 - P280 - P501
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	zwart
Dichtheid	6,1 g/cm³
Smeltpunt	1933 °C
Slecht oplosbaar in	water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur	kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Kobalt(II)oxide (CoO) is een oxide van kobalt. De stof komt voor als een zwart poeder, dat onoplosbaar is in water. Andere vormen, zoals een olijfgroen tot rood-grijs poeder komen ook voor, maar in mindere mate.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Kobalt(II)oxide kan bereid worden door thermolyse van kobalt(II,III)oxide bij 950°C:

${\displaystyle {\ce {2Co3O4 -> 6CoO + O2}}}$

In het laboratorium kan het bereid worden door elektrolyse van een waterige oplossing van kobalt(II)chloride:

${\displaystyle {\ce {CoCl2 + H2O -> CoO + H2 + Cl2}}}$

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Kobalt(II)oxide wordt toegepast bij het kleuren van glas en in glazuren van keramiek. De verkregen kleur is diepblauw (kobaltblauw).