Kirsten Flipkens

Kirsten Flipkens
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Flipper
Nationaliteit	België
Geboorteplaats	Geel, België
Geboortedatum	10 januari 1986
Woonplaats	Mol, België
Lengte	1,65 m
Gewicht	55 kg
Profdebuut	2003
Slaghand	rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld	6.143.703 US dollar
Coach	Maxime Braeckman
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	542–400
Titels	2 WTA, 13 ITF
Hoogste positie	13e (5 augustus 2013)
Olympische Spelen	3e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Australian Open	4e ronde (2013)
Roland Garros	2e ronde (2006, 2009, 2010, 2013, 2014, 2017, 2018)
Wimbledon	halve finale (2013)
US Open	3e ronde (2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	166–154
Titels	7 WTA, 2 ITF
Hoogste positie	23e (1 juli 2019)
Olympische Spelen	2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Australian Open	kwartfinale (2022)
Roland Garros	halve finale (2019)
Wimbledon	3e ronde (2017, 2018, 2022)
US Open	kwartfinale (2022)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	9–8
Grandslamresultaten
Australian Open	1e ronde (2020, 2022)
Roland Garros	1e ronde (2013)
Wimbledon	3e ronde (2018)
US Open	finale (2022)
Laatst bijgewerkt op: 16 januari 2023
Portaal    Tennis

Kirsten Flipkens (Geel, 10 januari 1986) is een Belgisch voormalig tennisspeelster. Zij won verscheidene ITF-toernooien. Hoogtepunten in haar carrière waren winst bij de junioren op Wimbledon en US Open in 2003, de finale van de Fed Cup met België in 2006, de halve finale op Wimbledon in 2013 en de finale van het gemengd dubbel op het US Open in 2022. Haar hoogste WTA-ranking was de dertiende plaats in 2013. Datzelfde jaar werd Flipkens verkozen tot Belgisch Sportvrouw van het Jaar.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

2003[bewerken | brontekst bewerken]

Op Wimbledon won de 17-jarige Flipkens de finale bij de junioren. Voor 12.000 toeschouwers versloeg ze de Russin Anna Tsjakvetadze in drie sets. Enkele weken later won de junior ook het US Open. Flipkens sloot 2003 af als nummer 1 bij de jeugd.

2006[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 had zij dankzij een gelukje haar debuut op Roland Garros gemaakt. Na te zijn uitgeschakeld door de Française Virginie Pichet in de laatste kwalificatieronde, werd zij als lucky loser toch nog opgevist. In de eerste ronde moest zij opnieuw tegen Virginie Pichet, die zij deze keer wel versloeg, meer bepaald met 6-2 en 6-3. In de tweede ronde werd zij echter uitgeschakeld door de Italiaanse Flavia Pennetta met 6-1 en 6-0.

Wimbledon

• 1e ronde: Kirsten Flipkens - Jamea Jackson: 6-4, 4-6, 1-6

US Open

• 1e ronde: Kirsten Flipkens - Chan Yung-jan: 6-4, 6-2
• 2e ronde: Kirsten Flipkens - Jelena Janković: 2-6, 3-6

2007[bewerken | brontekst bewerken]

Australian Open

• 1e ronde: Kirsten Flipkens - Maria Elena Camerin: 2-6, 2-6

ITF Ortisei

WTA Parijs

Proximus Diamond Games

• De Molse verloor in twee sets van Patty Schnyder: 4-6, 1-6.

2008[bewerken | brontekst bewerken]

Zij startte het seizoen zwak door zwaar te verliezen in de Fed Cup tegen Oekraïne en door zich niet te kwalificeren voor de Proximus Diamond Games. Eind februari won zij wel het ITF-toernooi van Buchen. Half maart speelde Flipkens de finale op het ITF-toernooi van Las Palmas de Gran Canaria. De Nederlandse Chayenne Ewijk was toen nipt de betere. Na het ITF-toernooi van Buchen heeft Flipkens nu ook haar tweede titel van 2008 op zak. Op de Vatana open in Tessenderlo was zij een maatje te groot voor haar landgenote Caroline Maes. Na deze sterke prestaties hoorde Flipkens weer bij de beste 200 vrouwen van de wereld. Ook het 75.000$-toernooi van Marseille won zij. In de finale versloeg zij de Française Stéphanie Foretz. Op 31 augustus kwam er een einde aan de samenwerking tussen Flipkens en haar coach Marc De Hous.

2009[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 behaalde Flipkens goede resultaten in het WTA-circuit. Ze begon goed aan het nieuwe seizoen. Aanvankelijk zou zij de Australische toernooien aan de kant laten liggen, maar in extremis kwam er een plaatsje vrij op de hoofdtabel van het Australian Open. Zonder enige voorbereiding won Flipkens haar eerste wedstrijd tegen de Paraguayaanse Rossana de los Ríos. In de tweede ronde bood zij sterk weerwerk tegen Jelena Janković, het eerste reekshoofd, maar zij verloor in twee sets met 4-6 en 5-7.

Tijdens de Fed Cup-ontmoeting met Slowakije in de eerste ronde van wereldgroep II beet Flipkens het spits af. Tegen Dominika Cibulková (WTA-18) dwong zij in de eerste set een tiebreak af. Deze ging echter verloren met 7-4. In de tweede set kon Flipkens geen vuist meer maken en zij verloor deze kansloos met 1-6. Flipkens redde nog de Belgische eer door op dag twee te winnen van Lenka Wienerová (WTA-176) met 6-3, 4-6 en 6-0. België was toen al op een onoverbrugbare 0-3-achterstand gekomen.

In februari haalde Flipkens de finale van het ITF-toernooi in het Duitse Biberach, maar zij ging onderuit tegen Karolina Šprem uit Kroatië die ooit nog nummer 17 van de wereld was.

Op Roland Garros bereikte Flipkens de tweede ronde – in de eerste ronde klopte zij thuisspeelster Stéphanie Foretz, van wie zij één week eerder nog verloor in Straatsburg. In de tweede ronde verloor zij met zware cijfers van de Slowaakse Dominika Cibulková.

Twee weken later bereikte zij de derde ronde op Wimbledon. In de eerste ronde verraste zij door dertigste reekshoofd Ágnes Szávay in twee sets te verslaan. In de tweede ronde won zij vlot van thuisspeelster Elena Baltacha. In de derde ronde verloor zij uiteindelijk van Dinara Safina, nummer één van de wereld.

Begin juli won Flipkens het ITF-toernooi van Zwevegem door in de finale de Japanse Yurika Sema in twee sets te verslaan. Het was het tiende ITF-toernooi dat zij op haar naam schreef.

Na twee nederlagen, in de eerste ronde van het ITF-toernooi in Pétange en in de eerste kwalificatieronde van het WTA-toernooi van New Haven, trok Kirsten naar het US Open. In de eerste twee ronden won zij respectievelijk van Jelena Dokić en Anabel Medina Garrigues. In de derde ronde ontmoette zij haar vriendin en mentor Kim Clijsters. Flipkens mocht voor het eerst in haar carrière aantreden op het Arthur Ashe Stadium, maar ging kansloos onderuit tegen haar landgenote.

In haar voorlaatste toernooi van het tennisseizoen 2009 speelde Kirsten de kwalificaties in Luxemburg. Die overleefde zij, hoewel zij het in de tweede ronde erg moeilijk had met de Française Estelle Guisard. In de tweede ronde van het hoofdtoernooi won Flipkens opnieuw verrassend van Anabel Medina Garrigues. Yanina Wickmayer was in de kwartfinale een maatje te groot – zij kon haar echter wel een set afsnoepen.

2013[bewerken | brontekst bewerken]

Na vele jaren van blessures met zelfs in 2012 een levensbedreigende trombose, kwam zij in 2013 bijzonder sterk terug.

Flipkens zette haar goede reeks van eind 2012 heel goed door, door de kwartfinale te halen in Auckland. In de eerste twee ronden versloeg zij de lager geplaatste Galina Voskobojeva en Pauline Parmentier. In de kwartfinales trof zij haar als derde geplaatste landgenote Yanina Wickmayer, en Flipkens verloor die wedstrijd met 6-3 en 6-4.

Kirsten Flipkens begon vol zelfvertrouwen een week later aan het toernooi van Hobart. In de eerste ronde trof zij Francesca Schiavone – zij won de partij met 2-6, 6-3 en 7-6. In de laatste set stond zij 2-5 achter, maar zij kon deze toch nog winnen. Zij stootte in de halve finale op Mona Barthel, die met twee keer 6-4 te sterk was voor haar.

Door deze goede resultaten ging zij met een hoop zelfvertrouwen en goede moed naar het Australian Open. Daar stootte zij door tot de vierde ronde, haar beste resultaat op een grandslamtoernooi tot op dat moment. Hiervoor werd zij beloond met een sprong van plaats 43 naar 32 op de wereldranglijst van het vrouwenenkelspel, wat haar hoogste ranking tot dat moment was. Zij bevestigde haar goede vorm op het WTA-toernooi van Miami, waar zij de kwartfinale bereikte. Hierdoor klom zij naar de 22e plaats, haar nieuwe hoogste ranking. Nadat zij de tweede ronde had bereikt op Roland Garros, klom zij naar een nieuwe hoogste ranking, namelijk plaats 20.

Zij bevestigde vervolgens haar talent door voormalig winnares Petra Kvitová te verslaan in de kwartfinale van Wimbledon met 4-6, 6-3 en 6-4. In de halve finale ging zij kansloos onderuit met 6-1 en 6-2 tegen de Française Marion Bartoli, die het toernooi zou winnen. Na Wimbledon 2013 behaalde zij haar beste WTA-ranking ooit: de dertiende plaats.

Op 22 december 2013 werd Flipkens verkozen tot Sportvrouw van het Jaar 2013.^[1] Zij haalde het in die verkiezing van volleybalspeelster Valérie Courtois en van Cathérine Jacques die jiujitsu beoefent.

2016[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Olympische Zomerspelen in Rio de Janeiro behaalde ze een opmerkelijke resultaat door top 10-speelster Venus Williams in de eerste ronde te verslaan. Ze won in 3 sets: 4-6, 6-3 en 7-6.^[2]

2022[bewerken | brontekst bewerken]

Op Wimbledon speelde Flipkens de laatste wedstrijd van haar carrière in het enkelspel. Op 30 juni verloor ze in de tweede ronde van Simona Halep met 7-5 en 6-4. In het dubbelspel ging Flipkens nog wel door.

Op het dubbelspel van het US Open bereikte Flipkens de finale van het grandslamtoernooi met de Fransman Édouard Roger-Vasselin aan haar zijde – ondanks een gewonnen eerste set moesten zij uiteindelijk in de match-tiebreak de duimen leggen voor het Australische koppel Storm Sanders en John Peers.^[3] In oktober won zij haar zesde dubbelspeltitel, op het WTA-toernooi van Cluj-Napoca samen met de Duitse Laura Siegemund.

2023[bewerken | brontekst bewerken]

In januari pakte Flipkens met de zelfde partner haar zevende dubbelspeltitel, op het WTA-toernooi van Hobart – in de finale wonnen zij van Viktorija Golubic en Panna Udvardy.

Op Wimbledon speelde Flipkens de laatste wedstrijd van haar carrière in het dubbelspel. Op 10 juli verloren zij en de Hongaarse speelster Tímea Babos in de derde ronde.^[4]

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2003–2022 maakte Flipkens deel uit van het Belgische Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 18–33. In 2006 wonnen ze halve finale in Wereldgroep I van de Verenigde Staten, onder meer door winst van Flipkens tegen Jill Craybas (5-7, 6-2 en 6-4). De finale verloren zij van de Italiaanse dames.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	2012-09-16	WTA Quebec	tapijt (i)	Lucie Hradecká	6-1, 7-5	details
2.	2019-11-17	WTA Houston	hardcourt	Coco Vandeweghe	7-6, 6-4	details
verloren finales
1.	2013-06-22	WTA Rosmalen	gras	Simona Halep	4-6, 2-6	details
2.	2016-03-06	WTA Monterrey	hardcourt	Heather Watson	6-3, 2-6, 3-6	details
3.	2018-06-17	WTA Rosmalen	gras	Aleksandra Krunić	7-6, 5-7, 1-6	details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2016-09-25	WTA Seoel	hardcourt	Johanna Larsson	Akiko Omae Peangtarn Plipuech	6-2, 6-3	details
2.	2017-06-17	WTA Rosmalen	gras	Dominika Cibulková	Kiki Bertens Demi Schuurs	4-6, 6-4, [10-6]	details
3.	2018-04-15	WTA Lugano	gravel	Elise Mertens	Vera Lapko Aryna Sabalenka	6-1, 6-3	details
4.	2018-10-14	WTA Linz	hardcourt (i)	Johanna Larsson	Raquel Atawo Anna-Lena Grönefeld	4-6, 6-4, [10-5]	details
5.	2019-06-23	WTA Mallorca	gras	Johanna Larsson	María José Martínez Sánchez Sara Sorribes Tormo	6-2, 6-4	details
6.	2022-10-16	WTA Cluj-Napoca	hardcourt (i)	Laura Siegemund	Kamilla Rachimova Jana Sizikova	6-3, 7-5	details
7.	2023-01-14	WTA Hobart	hardcourt	Laura Siegemund	Viktorija Golubic Panna Udvardy	6-4, 7-5	details
verloren finales
1.	2017-05-27	WTA Neurenberg	gravel	Johanna Larsson	Nicole Melichar Anna Smith	6-3, 3-6, [9-11]	details
2.	2017-10-21	WTA Luxemburg	hardcourt (i)	Eugenie Bouchard	Lesley Kerkhove Lidzija Marozava	7-6, 4-6, [6-10]	details
3.	2018-02-25	WTA Boedapest	hardcourt (i)	Johanna Larsson	Georgina García Pérez Fanny Stollár	6-4, 4-6, [3-10]	details
4.	2018-05-26	WTA Neurenberg	gravel	Johanna Larsson	Demi Schuurs Katarina Srebotnik	6-3, 3-6, [7-10]	details
5.	2018-06-16	WTA Rosmalen	gras	Kiki Bertens	Elise Mertens Demi Schuurs	3-3, opgave	details
6.	2019-01-12	WTA Hobart	hardcourt	Johanna Larsson	Chan Hao-ching Latisha Chan	3-6, 6-3, [6-10]	details
7.	2019-06-29	WTA Eastbourne	gras	Bethanie Mattek-Sands	Chan Hao-ching Latisha Chan	6-2, 3-6, [6-10]	details
8.	2019-10-20	WTA Moskou	hardcourt (i)	Bethanie Mattek-Sands	Shuko Aoyama Ena Shibahara	2-6, 1-6	details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstanders	score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1.	2022-09-10	US Open	hardcourt	Édouard Roger-Vasselin	Storm Sanders John Peers	6-4, 4-6, [7-10]	details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster in finale	score	dotatie
1.	2002-08-04	Pétange	gravel	Tanja Hirschauer	4-6, 6-2, 6-1	$ 10.000
2.	2002-08-18	Koksijde	gravel	Michelle Gerards	6-4, 7-6	$ 10.000
3.	2004-04-05	Napels	gravel	Mandy Minella	5-7, 6-3, 6-1	$ 10.000
4.	2004-07-25	Innsbruck	hardcourt	Michaela Paštiková	6-2, 6-3	$ 50.000
5.	2005-08-14	Hechingen	gravel	Magdaléna Rybáriková	6-4, 6-3	$ 25.000
6.	2006-02-05	Las Palmas	hardcourt	Alla Koedrjavtseva	6-1, 6-4	$ 25.000
7.	2008-03-02	Buchen	tapijt	Sandra Záhlavová	6-1, 3-6, 6-4	$ 10.000
8.	2008-03-30	Tessenderlo	gravel	Caroline Maes	7-5, 6-1	$ 25.000
9.	2008-06-15	Marseille	gravel	Stéphanie Foretz	7-6, 6-2	$ 75.000
10.	2009-07-19	Zwevegem	gravel	Erika Sema	6-3, 6-3	$ 25.000
11.	2012-07-08	Middelburg	gravel	Aravane Rezaï	6-1, 6-0	$ 25.000
12.	2012-08-05	Rebecq	gravel	Myrtille Georges	6-2, 6-1	$ 25.000
13.	2018-06-29	Southsea	gras	Katie Boulter	6-4, 5-7, 6-3	$ 100.000

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters in finale	score	dotatie
1.	2003-08-17	Koksijde	gravel	Elke Clijsters	Zuzana Cerna Vladimíra Uhlířová	6-2, 6-4	$ 10.000
2.	2018-06-29	Southsea	gras	Johanna Larsson	Alicja Rosolska Abigail Spears	6-4, 3-6, [11-9]	$ 100.000

Gewonnen juniorentoernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster in finale	score	graad
1.	2003-07-06	Wimbledon	gras	Anna Tsjakvetadze	6-4, 3-6, 6-3	A
2.	2003-09-07	US Open	hardcourt	Michaëlla Krajicek	6-3, 7-5	A

Gewonnen juniorentoernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters in finale	score	graad
1.	2001-03-09	Kramfors	tapijt	Daria Chemarda	Kristina Jarkenstedt Helena Norfeldt	7-5, 7-5	4
2.	2001-07-08	Castricum	gravel	Melanie Oosterhof	Olga Poetsjkova Daria Chemarda	6-3, 7-5	2
3.	2002-01-13	Caracas	hardcourt	Lucie Šafářová	Marnie Mahler Zuzana Malicherova	6-2, 6-0	1
3.	2002-02-03	Přerov	tapijt	Lina Stančiūtė	Andrea Hlaváčková Eva Hrdinová	6-2, 5-7, 6-3	2
4.	2002-04-01	Florence	gravel	Romina Oprandi	Katja Blocker Jenny Zika	6-2, 6-3	2
5.	2002-05-05	Salsomaggiore Terme	gravel	Elke Clijsters	Darya Ivanov Tiffany Welford	6-3, 6-3	2
6.	2002-09-08	US Open	hardcourt	Elke Clijsters	Shadisha Robinson Tory Zawacki	6-1, 6-3	A
7.	2003-04-13	Umag	gravel	Andrea Hlaváčková	Magdalena Kiszczyńska Marta Lesniak	3-6, 6-3, 6-2	1
8.	2003-06-27	Roehampton	gravel	Michaëlla Krajicek	Viktoryja Azarenka Volha Havartsova	7-6, 6-4	1

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
Australian Open	1R	1R	–	1R	1R	2R	3R	2R	1R	3R	2R	2R	KF
Roland Garros	1R	–	–	–	2R	–	2R	KF	2R	HF	2R	–	2R
Wimbledon	1R	–	–	2R	1R	–	1R	3R	3R	2R	g.t.	–	3R
US Open	1R	–	1R	2R	1R	2R	1R	1R	1R	1R	1R	–	KF

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2006		2013		2017	2018	2019	2020		2022
Australian Open	–		–		–	–	–	1R		1R
Roland Garros	–		1R		–	–	–	g.t.		–
Wimbledon	2R		–		2R	3R	–	g.t.		–
US Open	–		–		–	–	2R	g.t.		F

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Kirsten Flipkens.

• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op de website van de WTA
• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op de website van de ITF
• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op de website van de Billie Jean King Cup
• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op olympedia.org
• (en) Profiel van Kirsten Flipkens op de website van Wimbledon
• (nl) Officiële website