Junior Eurovisiesongfestival 2004

Junior Eurovisiesongfestival 2004
Gastland Vlag van Noorwegen Noorwegen
Locatie Håkons Hall, Lillehammer
Omroep NRK
Datum 20 november 2004
Presentatoren Stian Barsnes Simonsen en Nadia Hasnaoui
Winnaar
Land Vlag van Spanje Spanje
Lied Antes muerta que sencilla
Artiest María Isabel
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 10 en 12 punten via televoting
Aantal landen 18
Debuterend Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Intervalact Westlife
Chronologie
◄ 2003 – 2005 ►

Het Junior Eurovisiesongfestival 2004 was het tweede Junior Eurovisiesongfestival. Het werd op 20 november 2004 georganiseerd in Lillehammer, Noorwegen. Het programma duurde 2 uur en 15 minuten, en werd gepresenteerd door Stian Barsnes Simonsen en Nadia Hasnaoui. Het festival werd bekeken door 100 miljoen mensen, en werd uitgezonden in 20 landen.

18 landen deden mee, Frankrijk en Zwitserland voor de eerste keer. De wedstrijd werd gewonnen door de negenjarige María Isabel uit Spanje met haar liedje Antes muerta que sencilla, wat zoveel betekent als liever dood dan doodgewoon. Ze ontving haar trofee uit handen van Dino Jelusić, die de wedstrijd in 2003 won. Cory Spedding werd op ruime afstand tweede voor het Verenigd Koninkrijk. Kroatië haalde voor de tweede maal op rij het podium, met de derde plaats van Nika Turković.

Het was lange tijd onduidelijk waar het festival zou plaatsvinden. Aanvankelijk was de organisatie toegekend aan het Verenigd Koninkrijk. De Britse zender ITV zou het festival organiseren in Manchester, maar vanwege financiële problemen van de omroep werd de organisatie weer uit handen gegeven. De EBU besliste dan maar de organisatie aan Kroatië over te laten, de winnaar van het eerste festival. Het land accepteerde, maar de zaal waar het festival plaats moest vinden, was al geboekt. Uiteindelijk werd de organisatie definitief toegekend aan Lillehammer.

België werd vertegenwoordigd door de Waalse inzending Free Spirits met hun liedje Accroche-toi, Nederland door Klaartje & Nicky met Hij is een kei. De twee landen eindigden respectievelijk op de tiende en de elfde plaats.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Taal Artiest Lied Punten
1 Vlag van Spanje Spanje Spaans María Isabel Antes muerta que sencilla 171
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Cory Spedding The best is yet to come 140
3 Vlag van Kroatië Kroatië Kroatisch Nika Turković Hej Mali 126
4 Vlag van Roemenië Roemenië Roemeens Noni Răzvan Ene Iţi mulţumesc 123
5 Vlag van Denemarken Denemarken Deens Cool Kids Pigen er min 116
6 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Thomas Pontier Si on voulait bien 78
7 Vlag van Macedonië Macedonië Macedonisch Martina Siljanovska Zabava 64
8 Vlag van Cyprus Cyprus Grieks Marios Tofi Onira 61
9 Vlag van Griekenland Griekenland Grieks Secret Band O palios mou eaftos 48
10 Vlag van België België Frans Free Spirits Accroche-toi 37
11 Vlag van Nederland Nederland Nederlands Klaartje & Nicky Hij is een kei 27
12 Vlag van Malta Malta Engels Young Talent Team The power of a song 14
13 Vlag van Noorwegen Noorwegen Noors @lek En stjerne skal jeg bli 12
14 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Wit-Russisch Yahor Vauchok Spiavaitse sa mnoyu 9
15 Vlag van Zweden Zweden Zweeds Limelights Varför jag? 8
16 Vlag van Zwitserland Zwitserland Italiaans Demis Mirarchi Birichino 4
17 Vlag van Polen Polen Pools KWADro Łap życie 3
Vlag van Letland Letland Lets Mārtiņš Tālbergs & C-Stones Juniors Balts vai melns 3

Interludium[bewerken | brontekst bewerken]

Het interludium werd verzorgd door de Ierse boysband Westlife met hun liedje Ain't that a kick in the head.

Puntentelling[bewerken | brontekst bewerken]

Het stemmen ging via televoting. Alle deelnemende landen konden stemmen, maar niet op zichzelf. Men gaf punten van 1 tot en met 8, dan 10 en 12. Alle punten werden in het Frans en het Engels herhaald.

Scorebord[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers GR MT NL SU NO FR MC PL CY WR KR LE VK DK SP ZW BE RO
Griekenland 12 1 2 1 3 0 0 12 0 3 0 5 0 1 0 2 6
Malta 0 2 0 0 0 3 0 0 0 0 0 4 4 0 0 0 1
Nederland 0 3 0 3 1 1 0 0 3 1 5 0 0 2 1 7 0
Zwitserland 0 4 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Noorwegen 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 7 0 5 0 0
Frankrijk 6 1 5 6 2 2 4 4 6 4 7 2 6 8 4 8 3
Macedonië 0 6 6 5 5 4 5 3 0 8 3 3 5 3 3 3 2
Polen 0 0 0 0 0 2 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0
Cyprus 12 8 3 1 0 0 6 0 4 5 2 8 1 5 0 1 5
Wit-Rusland 1 0 0 0 0 0 0 3 0 0 1 0 0 0 0 0 4
Kroatië 4 0 8 8 10 8 12 7 6 8 8 12 8 6 8 6 7
Letland 2 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Verenigd Koninkrijk 5 10 12 7 6 6 5 10 5 10 7 10 10 10 7 10 10
Denemarken 7 5 7 3 12 5 8 8 7 5 6 4 10 7 10 4 8
Spanje 10 7 10 12 8 12 10 12 10 7 12 6 7 12 12 12 12
Zweden 0 0 0 0 4 0 0 0 1 0 0 0 0 3 0 0 0
België 3 0 4 4 0 7 4 2 2 2 2 0 1 0 4 2 0
Roemenië 8 2 0 10 7 10 7 6 8 12 10 12 6 2 12 6 5

12 punten[bewerken | brontekst bewerken]

Aantal keer 12 Land Gekregen van
8 Spanje België, Denemarken, Frankrijk, Kroatië, Polen, Roemenië, Zweden, Zwitserland
3 Roemenië Letland, Spanje, Wit-Rusland
2 Griekenland Cyprus, Malta
Kroatië Macedonië, Verenigd Koninkrijk
1 Cyprus Griekenland
Denemarken Noorwegen
Verenigd Koninkrijk Nederland

Debuterende landen[bewerken | brontekst bewerken]

 Deelnemende landen