Julien Benneteau

Julien Benneteau
Julien Benneteau in 2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Bourg-en-Bresse, Frankrijk
Geboortedatum 20 december 1981
Woonplaats Vlag van Frankrijk Boulogne Billancourt, Frankrijk
Lengte 1,85 m
Gewicht 79 kg
Profdebuut 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 9.556.742 US dollar
Coach Loic Courteau
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 273–297
Titels 0
Hoogste positie 25e (17 november 2014)
Olympische Spelen 2e ronde (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2006, 2012, 2013, 2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Kwartfinale (2006)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2009, 2011, 2012, 2013)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 262–193
Titels 12
Hoogste positie 5e (3 november 2014)
ATP Finals Halve finale (2014)
Olympische Spelen Brons brons (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2007, 2015)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Winnaar (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Finale (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open Halve finale (2004, 2007)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Julien Benneteau (Bourg-en-Bresse, 20 december 1981) is een Frans professioneel tennisser.

Benneteau bereikte tijdens Roland Garros 2006 de kwartfinale (zijn beste grandslamresultaat in het enkelspel) door af te rekenen met Marcos Baghdatis, Radek Štěpánek en Alberto Martín. In de kwartfinale verloor hij van de als vierde geplaatste Kroaat Ivan Ljubičić.

In het seizoen 2008 bereikte Benneteau voor het eerst in zijn carrière ATP-finales. In de finale van het ATP-toernooi van Casablanca verloor hij van zijn landgenoot Gilles Simon. In Benneteaus laatste toernooi van het seizoen, het ATP-toernooi van Lyon, verloor hij in de finale van de Zweed Robin Söderling.

Benneteau is daarnaast actief in het dubbelspel. Hij bereikte al twintig finales in het dubbelspel, waarvan hij er twaalf wist te winnen. Zijn hoogste notatie op de wereldranglijst bij het dubbelspel was de 5e positie (in november 2014).

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Verloren finales
1. 24 mei 2008 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Frankrijk Gilles Simon 5-7, 2-6 Details
2. 20 oktober 2008 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van Zweden Robin Söderling 3-6, 7-6, 1-6 Details
3. 23 mei 2009 Vlag van Oostenrijk ATP Kitzbühel Gravel Vlag van Spanje Guillermo García López 6-3, 6-7(1), 3-6 Details
4. 22 februari 2010 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt Vlag van Frankrijk Michaël Llodra 3-6, 4-6 Details
5. 27 augustus 2011 Vlag van Verenigde Staten ATP Winston-Salem Hardcourt Vlag van Verenigde Staten John Isner 6-4, 3-6, 4-6 Details
6. 15 januari 2012 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Finland Jarkko Nieminen 2-6, 5-7 Details
7. 24 september 2012 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt (i) Vlag van Argentinië Juan Mónaco 5-7, 6-4, 3-6 Details
8. 17 februari 2013 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Argentinië Juan Martín del Potro 6-7, 3-6 Details
9. 29 september 2013 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt (i) Vlag van Portugal João Sousa 6-2, 5-7, 4-6 Details
10. 28 september 2014 Vlag van Maleisië ATP Kuala Lumpur Hardcourt Vlag van Japan Kei Nishikori 6-7, 4-6 Details
Gewonnen challengers
1. 22 februari 2004 Vlag van Frankrijk Andrezieux Hardcourt Vlag van België Dick Norman 6-7, 7-6, 7-6
2. 16 oktober 2011 Vlag van Frankrijk Rennes Hardcourt (i) Vlag van België Oliver Rochus 6-4, 6-3
3. 18 mei 2014 Vlag van Frankrijk Bordeaux Gravel Vlag van Verenigde Staten Steve Johnson 6-3, 6-2
4. 13 november 2016 Vlag van Frankrijk Mouilleron Hardcourt (i) Vlag van Rusland Andrey Rublev 7-5, 2-6, 6-3

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 22 februari 2004 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Frankrijk Michaël Llodra
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro 		7-6, 6-3 Details
2. 23 oktober 2006 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van Frankrijk Arnaud Clément Vlag van Tsjechië František Čermák
Vlag van Tsjechië Jaroslav Levinský 		6-2, 6-7, [10-7] Details
3. 9 maart 2008 Vlag van Verenigde Staten ATP Las Vegas Hardcourt Vlag van Frankrijk Michaël Llodra Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		6-4, 4-6, [10-8] Details
4. 26 oktober 2009 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Hardcourt Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Frankrijk Arnaud Clément
Vlag van Frankrijk Sébastien Grosjean 		6-4, 7-6 Details
5. 12 oktober 2009 Vlag van China ATP Shanghai Hardcourt Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga Vlag van Polen Mariusz Fyrstenberg
Vlag van Polen Marcin Matkowski 		6-2, 6-4 Details
6. 15 februari 2010 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt Vlag van Frankrijk Michaël Llodra Vlag van Oostenrijk Julian Knowle
Vlag van Zweden Robert Lindstedt 		6-4, 6-3 Details
7. 21 april 2013 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Servië Nenad Zimonjić Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		4-6, 7-6, [14-12] Details
8. 4 augustus 2013 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Servië Nenad Zimonjić Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish
Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek 		7-6, 7-5 Details
9. 23 februari 2014 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Australië Paul Hanley
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray 		4-6, 7-6, [13-11] Details
10. 7 juni 2014 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Spanje Marcel Granollers
Vlag van Spanje Marc López 		6-3, 7-6 Details
11. 26 februari 2017 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Nederland Robin Haase
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dominic Inglot 		6-4, 6-7(9), [10-5] Details
12. 24 september 2017 Vlag van Frankrijk ATP Metz Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Nieuw-Zeeland Artem Sitak 		7-5, 6-3 Details
Verloren finales herendubbel
1. 12 oktober 2003 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Israël Jonathan Erlich
Vlag van Israël Andy Ram 		1-6, 3-6 Details
2. 15 april 2007 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Frankrijk Richard Gasquet Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		2-6, 1-6 Details
3. 15 augustus 2010 Vlag van Canada ATP Toronto Hardcourt Vlag van Frankrijk Michaël Llodra Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		5-7, 3-6 Details
4. 20 februari 2011 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga Vlag van Nederland Robin Haase
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ken Skupski 		3-6, 7-6, [11-13] Details
5. 7 november 2011 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi 		2-6, 4-6 Details
6. 5 oktober 2014 Vlag van China ATP Peking Hardcourt Vlag van Canada Vasek Pospisil Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Rusland Horia Tecău 		7-6, 5-7, [5-10] Details
7. 12 oktober 2014 Vlag van China ATP Shanghai Hardcourt Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		3-6, 6-7 Details
8. 10 juli 2016 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Gras Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		4-6, 6-7(1), 3-6 Details
9. 25 juni 2017 Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen Gras Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Brazilië Bruno Soares 		2-6, 3-6 Details
Gewonnen finales herendubbel challengers
1. 23 juli 2000 Vlag van Frankrijk Contrexeville Hardcourt Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Monaco Jean-René Lisnard
Vlag van Frankrijk Olivier Patience 		6-3, 7-6(4)
2. 25 februari 2001 Vlag van Frankrijk Andrezieux Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Israël Noam Behr
Vlag van Israël Jonathan Erlich 		6-3, 6-3
3. 17 augustus 2003 Vlag van Verenigde Staten Bronx Hardcourt Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Argentinië Martin Garcia
Vlag van Verenigde Staten Graydon Oliver 		6-3, 6-1
4. 21 september 2003 Vlag van Frankrijk St. Jean De Luz Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Zweden Johan Landsberg
Vlag van Zuid-Afrika Myles Wakefield 		6-4, 6-1
5. 10 juli 2005 Vlag van Nederland Scheveningen Gravel Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van België Kristof Vliegen
Vlag van België Steve Darcis 		5-7, 7-5, 7-6(5)
6. 18 september 2005 Vlag van Frankrijk Orléans Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Frankrijk Gregory Carraz
Vlag van Frankrijk Anthony Dupuis 		3-6, 6-4, 6-2
7. 2 oktober 2005 Vlag van Frankrijk Grenoble Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Frankrijk Gregory Carraz
Vlag van Frankrijk Nicolas Tourte 		4-6, 6-4, 6-3
8. 5 februari 2006 Vlag van Frankrijk Andrezieux Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Frankrijk Gregory Carraz
Vlag van Frankrijk Anthony Dupuis 		6-4, 6-4
9. 21 mei 2006 Vlag van Italië San Remo Gravel Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut Vlag van Italië Flavio Cipolla
Vlag van Italië Francesco Piccari 		6-4, 7-6(6)
10. 9 januari 2016 Vlag van Nieuw-Caledonië Nieuw-Caledonië Hardcourt Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Frankrijk Grégoire Barrère
Vlag van Frankrijk Tristan Lamasine 		7-6(4), 3-6, [10-5]

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R – 1R 3R 1R 1R 1R 2R – 3R 3R 2R 1R 1R – 3R
Roland Garros 1R 1R 3R 1R KF 1R 4R 1R 2R 2R 3R 3R 1R – 1R 1R 2R
Wimbledon – – 2R 1R 2R 1R 1R 1R 4R 2R 3R 2R 1R – 2R 1R 2R
US Open – 1R 1R – 1R 1R 1R 3R 2R 3R 3R 3R 1R – 1R 1R 2R
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – 1R 3R 4R 1R 1R 2R 2R 2R 2R KF 2R – 1R 1R
Miami – – 4R 2R – 1R 4R 2R 2R 2R 3R 2R 3R – – – –
Monte Carlo – 2R 1R 1R 1R 2R – 1R 2R 1R 3R 1R 2R – – – 1R
Madrid l.c. 1R 1R – – 1R – – – – 1R
Rome – – – 2R – 1R – 1R 2R – – 2R – – 1R – –
Montréal/Toronto – – 1R – 3R 1R 1R 1R 2R – 2R 1R 3R – – – –
Cincinnati – – – – 1R 2R 1R KF 3R 2R 1R 3R HF – 2R – –
Shanghai l.c. 1R – – – 1R KF – – –
Parijs – – – – 3R – – 3R – 2R 2R 1R 2R – 1R HF
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. – g.t. 2R g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 253 138 65 165 40 68 43 46 44 52 35 35 25 527 130 56

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
grandslamtoernooien
Australian Open – – – – 2R 1R 1R KF 3R 1R 2R – 1R 3R 3R KF 1R 2R 1R
Roland Garros 2R 1R 2R 2R 1R 1R KF 2R – 3R 3R 3R – 2R W – KF 1R –
Wimbledon – – – – 2R 1R 1R 1R 3R – KF 2R 1R KF KF – F 2R 1R
US Open – – – – HF KF 1R HF 2R 1R 2R – KF 2R 1R – 1R KF –
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – – – – – – – – – – – – HF – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – 1R – KF 1R – 2R 2R KF 2R 2R 1R – – –
Miami – – – – – 1R – – 1R KF – – – – 2R – – – –
Monte Carlo – – – – 2R 1R – F 2R – – 2R 1R W KF – – 1R –
Hamburg – – – – – – – KF KF l.c.
Madrid l.c. – – – – 1R 1R – – – –
Rome – – – – – – – – – 2R 1R – – 2R – – HF – –
Montréal/Toronto – – – – – – – 1R 1R – F – 1R 1R 1R – 1R – –
Cincinnati – – – – – – – 2R – – 2R – 1R 2R HF – 1R – –
Shanghai l.c. W – – – 1R F – 1R –
Parijs 1R 1R – 1R HF KF – 1R – 2R – F 2R 2R 2R – 2R 2R
olympisch
Olympische Spelen – g.t. – g.t. – g.t. HF g.t. – g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 1 0 0 1 0 1 2 1 0 0 2 2 0 0 0 0
eindejaarsranking 200 304 268 94 50 59 67 26 48 32 38 52 97 26 6 124 35 45

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Julien Benneteau.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julien_Benneteau&oldid=66798370"