Johnny Rep

Johnny Rep
	Johnny Rep op 30-4-1974 in het tenue van het Nederlands elftal
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Nicolaas Rep
Bijnaam	De Blonde Engel ; Goudhaantje
Geboortedatum	25 november 1951
Geboorteplaats	Zaandam, Nederland
Positie	Aanvaller
Jeugd
1960–1968; 1969–1971	ZFC Zaandam; Ajax
Senioren *
Interlands
Getrainde teams
1994–1996; 1996–2001; 2002–2005; 2007–2008	Zwarte Schapen; Omniworld; Texel '94; Pancratius
	* Bijgewerkt op 28 januari 2013
Portaal	Voetbal

Nicolaas ("Johnny") Rep (Zaandam, 25 november 1951) is een Nederlands voormalig voetballer. Hij won in 'de gouden tijd van Ajax' twee keer de Europacup I en een keer de wereldbeker, evenals twee keer de Europese Supercup. Rep kwam van 1973 tot en met 1981 42 keer uit voor het Nederlands voetbalelftal en speelde in de met Oranje verloren finales van het WK 1974 en WK 1978.

Als speler[bewerken | brontekst bewerken]

John Rep werd op zijn achtste jaar lid van de Zaanse club ZFC. Op zijn zestiende debuteerde hij in het eerste elftal, dat in de Tweede divisie speelde. Hier werd hij opgemerkt door Cor Brom, de assistent van Rinus Michels. Ajax nam hem over en liet hem op 29 augustus 1971 debuteren. Met spelers als Johan Cruijff, Ruud Krol, Dick van Dijk en Piet Keizer, maar ook Barry Hulshoff, Arie Haan, Johan Neeskens en Gerrie Mühren was Ajax toen op weg de beste club ter wereld te worden.

Reps bijnaam het goudhaantje dankte hij aan het vermogen om te scoren op beslissende momenten. Hij drukte als spits zijn stempel op de returnwedstrijd om de wereldbeker in 1972 tegen het Argentijnse Independiente met twee van de drie Ajax-doelpunten (3–0). In 1973 zorgde hij voor de beslissende 1–0 in de Europacup I-finale tegen Juventus.

Op het WK 1974 maakte Rep deel uit van een voorhoede met Johan Cruijff en Rob Rensenbrink. Het Nederlands elftal scoorde op dit toernooi vijftien maal en kreeg drie treffers tegen (doelsaldo +12) en Oranje maakte onder aanvoering van Johan Cruijff en coach Rinus Michels naam met het totaalvoetbal en werd tweede.

Rep redde in het derde en tevens laatste duel in de eerste pouleronde het Nederlands elftal in 1978 met een doelpunt tegen Schotland (beperkte 2–3 nederlaag) van een voortijdige afgang op het wereldkampioenschap in Argentinië. In de eerste twee duels van de 1ste pouleronde had waren de uitslagen: Nederland–Iran 3–0, Nederland–Peru 0–0; Nederland speelde toen met een sterk verouderd team, en het tempo lag met name tegen Peru veel te laag. Nederland ging op doelsaldo door naar de tweede pouleronde, waarin na een verjongingskuur onder meer Oostenrijk met 5–1 werd verslagen. In dit duel scoorde Rep twee goals.

Het laatste toernooi dat Rep met het Nederlands elftal speelde was het EK 1980 in Italië. Nederland slaagde er in de pouleronde net niet in zich te kwalificeren voor de volgende ronde. Tegen Griekenland werd met 1–0 gewonnen, tegen West-Duitsland werd na een snelle 3–0-achterstand uiteindelijk dankzij goals van Willy van de Kerkhof en Rep de schade beperkt tot een 3–2 nederlaag, tegen Tsjechoslowakije was de uitslag 1–1.

Zijn laatste interlands speelde Rep tussen maart 1981 en november 1981. Met name door twee kleine uit-nederlagen (2–1 en 1–0) in de kwalificatiewedstrijden eind 1980 tegen Ierland en België, waar Rep niet in meespeelde, wist het Nederlands Elftal zich net niet te kwalificeren voor het WK 1982 in Spanje.^[1]

In totaal scoorde Rep twaalf keer voor Nederland (1973–1981) en vijftig keer voor Ajax (1971–1975). Met zeven doelpunten verdeeld over veertien wedstrijden in twee WK's is Rep minstens tot 2026 topscorer aller tijden van Oranje op WK-eindronden.^[2]

Halverwege 1975 vertrok Rep van Ajax naar Valencia. Zijn opvolger bij Ajax als rechterspits was Tscheu La Ling, die van FC Den Haag kwam. Daarna speelde Johnny Rep nog voor SC Bastia, AS Saint-Étienne, PEC Zwolle, Feyenoord en HFC Haarlem.

Met het Zuid-Franse Bastia (Corsica), haalde Rep in het seizoen 1977/78 de finale van de UEFA Cup, die werd verloren van PSV (0–0, 3–0), dat onder andere coach Kees Rijvers en spelers als Willy van der Kuijlen, Willy en René van de Kerkhof, Adrie van Kraaij, Harry Lubse en Jan Poortvliet in de gelederen had. In het seizoen 1978/1979 kreeg Rep bij Bastia gezelschap van de bij Feyenoord vertrokken Wim Rijsbergen. Vanaf medio 1979 speelde Rep samen met onder andere Michel Platini en Santini voor het Zuid-Oost-Franse Saint-Etienne. In het seizoen 1980/1981 werd Saint-Etienne kampioen van Frankrijk.

Bij PEC Zwolle werd Rep in 1983/84 met Piet Schrijvers herenigd. Met Feyenoord eindigde Rep in 1984/85 en 1985/86 als derde in de Nederlandse Eredivisie.

Rep speelde nog in het eerste zaterdagteam van ZFC, waarmee hij in 1990 de fusie tot Hellas Sport Combinatie meemaakte.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Club	Wedstrijden	Doelpunten	Competitie
1971–1975	Ajax	97	41	Eredivisie
1975–1977	Valencia	55	22	Primera División
1977–1979	Bastia	65	33	Division 1
1979–1983	Saint-Étienne	131	44	Division 1
1983–1984	PEC Zwolle '82	32	5	Eredivisie
1984–1986	Feyenoord	43	5	Eredivisie
1986–1987	FC Haarlem	5	0	Eredivisie

Nederland: 42 interlands, 12 doelpunten.

Als trainer[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1987 was Rep werkzaam als trainer en scout voor diverse amateurclubs. Als trainer maakte hij de overstap van VV Zwarte Schapen (DZS) van Amsterdam naar Almere mee waar de club een jaar als Sporting Flevoland speelde om daarna FC Omniworld te worden. Met DZS degradeerde hij uit de hoofdklasse en promoveerde een jaar later weer terug. Tussen 2003 en 2006 trainde hij toenmalig vierdeklasser VV Texel '94. In het seizoen 2007/08 was hij tijdens het seizoen trainer van RKSV Pancratius uit Badhoevedorp geworden na het ontslag van de trainer. Met Pancratius wist hij degradatie uit de tweede klasse na de nacompetitie te voorkomen. Hierna moest hij weer plaatsmaken.^[3]

Periode	Club	Competitie	Functie
1994–1996	Zwarte Schapen	KNVB Amateurs	Hoofdtrainer
1996–1997	Sporting Flevoland	KNVB Amateurs	Hoofdtrainer
1997–2002	Omniworld	KNVB Amateurs	Hoofdtrainer
2003–2006	Texel '94	KNVB Amateurs	Hoofdtrainer
2007–2008	Pancratius	KNVB Amateurs	Hoofdtrainer

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Competitie	Aantal	Jaren
Ajax
Mondiaal
Wereldbeker voor clubteams	1×	1972
Internationaal
Europacup I	2×	1971/72, 1972/73
Europese Supercup	2×	1972, 1973
Nationaal
Eredivisie	2×	1971/72, 1972/73
KNVB beker	3×	1971/72
Saint-Étienne
Division 1	1×	1980/81

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
Competitie	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Nederland
Wereldkampioenschap voetbal			2×	2 1974, 1978
Europees kampioenschap voetbal					1×	3 1976

Individueel als speler

Prijs
Prijs	Aantal	Jaren
Bastia
Division 1 Beste Buitenlandse Speler	1×	1978

Namen en bijnamen[bewerken | brontekst bewerken]

Reps officiële voornaam is Nicolaas en zijn roepnaam volgens het geboortekaartje was Sjonnie, later werd het Jonny: Toen ik een jaar of dertien was, heb ik dat eigenhandig veranderd in Johnny. Vond ik stoerder staan. Later heb ik daar echt spijt van gehad. Anders was ik de enige profvoetballer ter wereld ooit geweest met de naam Sjonnie.^[4]

Bij AS Saint-Étienne verwierf Rep door zijn debuut de bijnaam blonde engel. De “ASSE” was in 1979 een arbeidersclub en Rep was de eerste sterspeler die voor relatief veel geld aangekocht werd. De supporters waren sceptisch, maar hij werd hun engel toen hij in zijn eerste wedstrijd een hattrick maakte, in de UEFA Cup-wedstrijd tegen Widzew Łódź. Daarnaast werd hij goudhaantje genoemd vanwege zijn reputatie dat hij kon scoren op beslissende momenten.

Biografieën[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2010 kwam een biografie uit over Rep, getiteld Rep. Een roerig (voetbal)leven, geschreven door Mik Schots. Zijn tweede biografie werd in november 2016 uitgebracht: Johnny Rep. Buitenbeentje, van de hand van Mark van den Heuvel.

Eerbetoon[bewerken | brontekst bewerken]

De Franse popgroep Mickey 3D bracht in 2004 het album Live à Saint Etienne uit, met een single genaamd Johnny Rep, over zijn debuut met hattrick bij Saint-Étienne. Jacques Vendroux, de commentator uit 1979, sprak hiervoor nieuw commentaar in.^[5]
De jazzpianist en componist Leo Cuypers schreef in 1974 de Johnny Rep Suite.
In de Amsterdamse buurt Park de Meer, waar vroeger stadion De Meer lag, zijn bruggen vernoemd naar Ajaxspelers van de jaren 1970. De Johnny Repbrug is een houten voetgangersbrug over de Tweede Molenwetering.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Op Reps geboortedag, 25 november 1951, werd de wedstrijd Nederland–België gespeeld waarbij linksachter Henk Schijvenaar zijn been brak. België won met 6–7.
Rep was gewend met zijn shirt over de broek te spelen, net zoals Ruud Krol, Michel Platini en Jesper Olsen.
Rep nam in 1980 de single Hey Johnny op (TREMA 410138)

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Interlands Johnny Rep, voetbalstats.nl. Gearchiveerd op 17 april 2023.
↑ Topscorers WK aller tijden | Meeste doelpunten tijdens WK's. WK 2022. Gearchiveerd op 20 maart 2023. Geraadpleegd op 20 maart 2023.
↑ Pancratius heeft weer een trainer, Het Parool, 6 oktober 2008
↑ Blijboom, Luuk, Met borreltje bij de hand geniet Rep van Klassieker: 'Enige wedstrijd die ik nog kijk'. nos.nl (21 januari 2023). Gearchiveerd op 26 augustus 2023. Geraadpleegd op 21 januari 2023.
↑ (fr) Coudrais, Richard, Le Footichiste - "Johnny Rep" de Mickey 3D. Le Footichiste (19 mei 2011). Gearchiveerd op 29 januari 2023. Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[1] Interlands Johnny Rep, voetbalstats.nl. Gearchiveerd op 17 april 2023.

[2] Topscorers WK aller tijden | Meeste doelpunten tijdens WK's. WK 2022. Gearchiveerd op 20 maart 2023. Geraadpleegd op 20 maart 2023.

[3] Pancratius heeft weer een trainer, Het Parool, 6 oktober 2008

[4] Blijboom, Luuk, Met borreltje bij de hand geniet Rep van Klassieker: 'Enige wedstrijd die ik nog kijk'. nos.nl (21 januari 2023). Gearchiveerd op 26 augustus 2023. Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[5] (fr) Coudrais, Richard, Le Footichiste - "Johnny Rep" de Mickey 3D. Le Footichiste (19 mei 2011). Gearchiveerd op 29 januari 2023. Geraadpleegd op 21 januari 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]