Jens Keukeleire

Jens Keukeleire
Keukeleire in 2015
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 23 november 1988
Geboorteplaats Brugge, België
Lengte 185 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Wegwielrennen
Specialisatie(s) Klassiekerrenner, sprinter
Ploegen
2010–2011
2012–2017
2018–2019
2020–2023
Cofidis
Orica-Scott
Lotto Soudal
EF Education First
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 2e (2017)
Ronde van Vlaanderen 12e (2019)
Parijs-Roubaix 6e (2015)
Ronde van Spanje 1 etappezege
Overige functies
2024– Ploegleider Alpecin-Deceuninck
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Jens Keukeleire (Brugge, 23 november 1988) is een Belgisch voormalig wielrenner die in 2023 zijn carrière afsloot bij EF Education-EasyPost. Na zijn actieve carrière werd hij ploegleider bij Alpecin-Deceuninck.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na enkele overwinning en ereplaatsen in met name het de Belgische amateurcircuits werd Keukeleire in 2010 prof bij het Franse Cofidis. Zijn debuut voor de ploeg maakte hij op Mallorca, waar hij deelnam aan alle vijf manches van de Challenge Mallorca. In maart volgde zijn eerste overwinning: in de Memorial Samyn verwees hij Gregory Joseph en Cédric Pineau naar de dichtste ereplaatsen. Diezelfde week won hij ook de openingsrit en het eindklassement in de Driedaagse van West-Vlaanderen. Weer tien dagen later wist hij ook Nokere Koerse op zijn naam te schrijven. Hij won op Nokereberg voor Kris Boeckmans en de Nederlander Bobbie Traksel. In 2011 duurde het langer voor hij zijn eerste seizoenszege wist te behalen. Het duurde tot in juli voordat hij zijn eerste en enige overwinning van dat jaar boekte: de derde etappe in de Ronde van Oostenrijk. Na het seizoen 2011 verruilde Keukeleire Cofidis in voor de pas opgerichte World Tourploeg GreenEDGE.

Bij zijn nieuwe Australische ploeg kreeg Keukeleire de gelegenheid om zijn eerste Grote Ronde te rijden: de Ronde van Italië. Hij eindigde op plek 127 in het algemeen klassement en zijn beste resultaat was een achttiende plaats in de achttiende etappe. Later dat seizoen maakte hij deel uit van de selectie die de ploegentijdrit in de Eneco Tour won. Keukeleire mocht, als best geplaatste, de leiderstrui aantrekken. Twee dagen later moest hij deze afstaan aan Tom Boonen. Hij sloot zijn seizoen af met een negende plaats in Parijs-Tours. In 2013 was hij de kopman voor zijn ploeg in de voorjaarsklassiekers.[bron?] Hij toonde zich[bron?] in Parijs-Roubaix, maar haalde geen topnotering. Hij startte net als het jaar ervoor in de Giro. Eén keer eindigde hij in de top tien van de rituitslag: in de vijfde etappe finishte hij als achtste. Later dat jaar won hij twee etappes in de Ronde van Burgos, alvorens niet meer van start te gaan in de vierde rit.

In 2016 won Keukeleire de openingsetappe in de Ronde van Slovenie. De leiderstrui die hij daaraan overhield raakte hij een dag later kwijt aan Rein Taaramäe. Later die maan werd hij, achter Dries De Bondt, tweede in Halle-Ingooigem. In de twaalfde etappe van de Ronde van Spanje, met aankomst in Bilbao, won Keukeleire de sprint van een uitgedund peloton. In 2017 nam hij, namens een Belgische nationale selectie, deel aan de Ronde van België. Bij aanvang van de slotetappe stond hij op de tweede plek in het algemeen klassement, op slechts één seconde van leider Rémi Cavagna. Onderweg verzamelde Keukeleire genoeg bonificatieseconden, om zijn tegenstander voorbij te gaan in het klassement. Ondanks een val in de slotfase schreef hij de ronde van zijn thuisland op zijn naam.[1]

Na vijf jaar in Australische dienst maakte Keukeleire in 2018 de overstap naar Lotto Soudal. Namens die ploeg won hij in mei voor de tweede maal op rij de Ronde van België. Het bleef bij die ene overwinning voor de Belgische ploeg, die hij na twee jaar weer verliet voor EF Education First Pro Cycling. Zijn debuut voor de ploeg van manager Jonathan Vaughters maakte hij in de Tour Down Under, waar hij voor de eerste keer in zijn carrière aan de start stond. Later in het door de coronapandemie opgesplitste seizoen reed hij onder meer de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Vlaanderen. Zijn seizoen sloot hij in oktober af met de eendaagse Driedaagse Brugge-De Panne. Na veertien jaar, waarvan vier seizoenen bij EF Education First, als profrenner beëindigde Keukeleire eind 2023 zijn carrière.

Keukeleire bleef actief in de wielerwereld, want na zijn stoppen als wielrenner werd hij ploegleider bij Alpecin-Deceuninck.[2]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2010
Le Samyn
1e etappe Driedaagse van West-Vlaanderen
Eindklassement Driedaagse van West-Vlaanderen
Nokere Koerse
2011
3e etappe Ronde van Oostenrijk
2012
2e etappe Eneco Tour (ploegentijdrit)
2013
2e en 3e etappe Ronde van Burgos
2016
1e etappe Ronde van Slovenië
12e etappe Ronde van Spanje
Tussensprintklassement Ronde van Abu Dhabi
2017
Eindklassement Ronde van België
2018
Eindklassement Ronde van België

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2010
2011
2012 127e  
2013 74e  
2014 67e  
2015 93e  
2016 64e (1) 
2017 59e  
2018 opgave  
2019 98e  
2020 89e  
2021 78e   50e  
2022
2023
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours E3 Harelbeke Dwars door Vlaanderen WK op de weg Wereld­ranglijsten
2010 buit.tijd 33e
2011 151e 106e 30e 53e
2012 60e 31e buit.tijd opgave 9e 12e 10e
2013 67e 110e 46e 50e 7e
2014 opgave 37e 37e 25e opgave 9e 111e (UWT)
2015 34e 19e 6e 88e 9e 82e 71e 82e (UWT)
2016 159e 25e 21e 77e opgave 45e 29e 5e opgave 134e (UWT)
2017 52e Zilver ↑ opgave 83e opgave 97e 12e 83e 87e 68e (UWT)
2018 112e 67e 66e 321e (UWT)
2019 53e 15e 12e 29e opgave 14e
2020 91e 27e opgave
2021 opgave opgave opgave 119e
2022 opgave opgave 78e opgave
2023 53e 62e 25e 85e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Romandië Ronde van Californië Critérium du Dauphiné Ronde van Polen Eneco Tour
2010
2011
2012 101e 63e
2013 93e 30e
2014 53e 29e 75e 8e
2015 opgave 92e 39e
2016 106e opgave 88e opgave
2017 30e 47e 13e
2018 64e 60e 64e
2019 43e 72e
2020 88e
2021 opgave
2022 opgave 102e 86e
2023 67e 76e 40e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]