Jan Dijkgraaf

Jan Dijkgraaf
Jan Dijkgraaf in 2017
Achtergrondinformatie
Naam	Jan Dijkgraaf
Geboren	9 augustus 1962
Geboorteplaats	Rotterdam
Land	Nederland
Beroep	journalist, schrijver
Bekend van	GeenPeil
(en) IMDb-profiel
Portaal    Media

Jan Dijkgraaf (Rotterdam, 9 augustus 1962) is een Nederlandse columnist en publicist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Dijkgraaf begon zijn journalistieke carrière in 1982 als verslaggever/redactiechef van het Rotterdams Nieuwsblad en de Haagsche Courant. Vanaf 1992 was hij in diverse functies werkzaam bij het weekblad Panorama. Daarna was hij onder meer hoofdredacteur van het gratis dagblad Metro (2002-2006) en het vakblad Management Team (2006-2008) en tv-recensent bij de gratis krant Sp!ts. Op 5 januari 2009 werd Dijkgraaf hoofdredacteur van opinieweekblad HP/De Tijd.

Op 1 augustus 2010 ging Dijkgraaf als hoofdredacteur en radiopresentator aan de slag bij de nieuwe publieke omroep PowNed. Binnen twee maanden legde hij de functie van hoofdredacteur weer neer. Het radioprogramma Echte Jannen bleef hij tot september 2011 als freelancer presenteren.

Op 3 december 2016 werd bekend dat Dijkgraaf lijsttrekker was geworden van de toentertijd nieuwe politieke partij GeenPeil en mee zou doen aan de Tweede Kamerverkiezingen van 2017.^[1] Hierbij won GeenPeil geen zetels.

Dijkgraaf was in 2020 columnist voor het radioprogramma van Veronica Inside.^[2]

Nadat in de Op1-uitzending van 6 januari 2023 Israël door presentatrice Natasja Gibbs een 'apartheidsregime' was genoemd, werd op initiatief van Dijkgraaf een klacht ingediend bij de ombudsman van de Stichting Nederlandse Publieke Omroep (NPO) omdat de uitspraak in strijd zou zijn met de journalistieke code van de NPO.^[3]

Osjato[bewerken | brontekst bewerken]

In 2020 richtte Dijkgraaf samen met Erica Renkema uitgeverij Osjato op waar zij boeken in eigen beheer uitbrengen.^[4] In 2020 schreef Dijkgraaf zijn eerste biografie voor Osjato over Martien Meiland, deze bracht hij in oktober 2020 uit onder de naam Martien – van burgemeesterszoontje tot kasteelheer.^[5] Op 4 november 2020 kwam het boek binnen op de eerste plaats in De Bestseller 60 van bestverkochte boeken in Nederland.^[6] Na 2,5 maand waren er al ruim 140.000 exemplaren van het boek verkocht.^[7]

Een jaar later bracht Dijkgraaf in oktober 2021 de biografie over Meilands vrouw Erica Renkema uit onder de naam Erica – de motor achter de Meilandjes.^[8] Op 10 november 2021 kwam ook dit boek binnen op de eerste plaats in De Bestseller 60.^[9]

In maart 2023 bracht hij zijn derde boek uit bij Osjato; een biografie over Maxime Meiland onder de titel Maxime – misbruikt, ontspoord en nu... gelukkig!.^[10] Op 5 april 2023 kwam het boek binnen op de vierde plaats in De Bestseller 60 van bestverkochte boeken in Nederland.^[11] De man, die volgens het boek van Meiland haar in 2010 verkracht heeft, spande in december 2023 een kort geding aan tegen Meiland, de uitgever Osjato en Dijkgraaf wegens smaad en laster; de vermeende verkrachter gaf aan dat het destijds om vrijwillige seks ging en eiste daarom dat het boek uit de handel moest, het stuk gerectificeerd moest worden en een schadevergoeding van 90.000 euro.^[12][13][14] Als tegenreactie hierop deed Meiland in januari 2024 alsnog aangifte van verkrachting.^[15] De smaadzaak, die oorspronkelijk op 19 januari 2024 plaats zou vinden, werd op 16 februari 2024 behandeld.^[16][17] Op 1 maart 2024 kwam de rechter met de uitspraak; Meiland won de zaak en werd op alle vlakken in het gelijk gesteld.^[18][14] Als reactie hierop startte de vermeende verkrachter diezelfde dag nog een bodemprocedure.^[19]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

• 2009: Het rode boekje voor managers
• 2009: Er zijn meer ratten met dassen dan met staarten!
• 2010: De bal is rond
• 2010: I have it in my own hands
• 2010: Handboek voor de keiharde manager
• 2010: Zolang hij snurkt, zit er leven in
• 2010: Zoals het klokje thuis tikt, tikt het ook in de kroeg
• 2011: Hoe overleef ik de keiharde manager?
• 2011: Leve de ZZP'er
• 2011: Viel de appel maar wat verder van de boom
• 2011: De buurtbarbecue of je crematie: allebei geen feest
• 2011: Handboek voor de hufter
• 2011: Handboek voor de bitch
• 2011: Een webshop is geen carrière (co-auteur naast Marianne Zwagerman)
• 2012: Het enige echte eerlijke puberopvoedboek (samen met Marina van der Wal)
• 2012: Hoe manage je je schoonmoeder?
• 2012: De zweefteef en de hufter (samen met Annemarie Postma)
• 2012: Hoe word ik weer baas over mijn eigen tijd?
• 2012: Het grote beslisboek
• 2013: Aan mijn wijf geen polonaise
• 2013: Wij, Beatrix
• 2013: Het enige echte eerlijke kinderopvoedboek (samen met Phaedra Werkhoven)
• 2013: Het enige echte eerlijke mannenopvoedboekje
• 2013: Mandela in zijn eigen woorden
• 2013: Social media bijbel (samen met Phaedra Werkhoven)
• 2014: Buttkick jezelf!
• 2014: Een vracht aan titels
• 2014: Louis van Gaal in zijn eigen woorden
• 2014: Wake-up call voor mannen
• 2014: Bres
• 2015: Wake-up call voor weekendwensers
• 2015: 327 wijze lessen van 22 toppers
• 2015: 149 Verwarwoorden
• 2015: Voodoo-marketing (samen met Ronald Voorn)
• 2016: Thuisvakanties voor beginners
• 2016: Treinreizen voor beginners
• 2017: De bezorgde burger
• 2017: Je baas de baas
• 2017: Kloot 100
• 2020: Martien – van burgemeesterszoontje tot kasteelheer
• 2021: De Bresjes
• 2021: Erica – de motor achter de Meilandjes
• 2023: Maxime – misbruikt, ontspoord en nu... gelukkig!
• 2023: Erop en erover

Bestseller 60[bewerken | brontekst bewerken]