Jamina Roberts

Jamina Roberts
Jamina Roberts (2016)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jamina Caroline Roberts
Geboortedatum 28 mei 1990
Geboorteplaats Vlag van Zweden Göteborg, Zweden
Lengte 176 cm
Sport Handbal
Arm Rechts
Positie Linkeropbouw
Clubinformatie
Spelend bij Vlag van Noorwegen Vipers Kristiansand
Rugnummer 9
Jeugd
Seizoen Club
Vlag van Zweden IK Sävehof
Senioren
Seizoen Club
2009-2014
2014-2016
2016-2017
2017-2018
2018-2020
2020-2022
2022- 		Vlag van Zweden IK Sävehof
Vlag van Denemarken Team Tvis Holstebro
Vlag van Zweden IK Sävehof
Vlag van Hongarije Érd NK
Vlag van Denemarken Randers HK
Vlag van Zweden IK Sävehof
Vlag van Noorwegen Vipers Kristiansand
Interlands *
2010- Vlag van Zweden Zweden 214 (530)
Medailles
* Bijgewerkt op 4 september 2023
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Jamina Caroline Roberts (Göteborg , 28 mei 1990) is een Zweedse handbalspeler die lid is van het Zweedse nationale team.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Club[bewerken | brontekst bewerken]

Jamina Roberts begon met handballen in de jeugd van IK Sävehof. Vanaf het seizoen 2009/10 behoorde de linkeropbouwster tot het eerst team van Sävehof. Met Sävehof won ze het kampioenschap in 2010, 2011, 2012, 2013 en 2014. In de zomer van 2014 maakte ze de overstap naar de Deense eersteklasser Tvis Holstebro. Met Holstebro won ze de EHF European League in 2015 en EHF Cup Winners' Cup in 2016. in de zomer van 2016 keerde ze voor één seizoen ze terug naar IK Sävehof. Het seizoen daarna ging ze in Hongarije spelen voor Érdi NK. Na één seizoen in Hongarije maakte ze in 2018 de overstap naar de Deense eersteklasser Randers HK. In februari 2020 pauzeerde ze haar carrière vanwege zwangerschap. In augustus 2020 keerde Roberts opnieuw terug naarr IK Sävehof, waarmee ze in seizeon 2021/22 het Zweedse kampioenschap won. In de zomer van 2022 maakte ze een transfer naar de Noorse eersteklasser Vipers Kristiansand. Ze is de Zweedse handbalspeler van het jaar 2022.[1]

Nationaal Team[bewerken | brontekst bewerken]

Roberts debuteerd in 2010 voor het Zweedse nationale team. Het EK 2010 was haar eerste toernooideelname.[2] Roberts scoorde in de loop van het toernooi drie doelpunten en was verliezende finalist met Zweden.[3] Een jaar later eindigde ze met Zweden als negende op het WK 2011 in Brazilië. In de zomer van 2012 nam ze met het Zweedse team deel aan de Olympische Spelen in Londen. Zweden eindigde daar als elfde. In 2021 maakte ze ook deel uit van de Zweedse EK-ploeg, die als achtste eindigde. In 2014 won ze met de Zweedse ploeg brons op het EK. In 2016 behoorde ze tot de Zweedse selectie voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro en later dat jaar tot de selectie voor de Europese Kampioenschappen. Daarna deed ze mee aan Wereldkampioenschappen van 2017 en de Europese Kampioenschappen van 2018. In 2021 mocht ze in Tokio aantreden voor haar derde Olympische Spelen. Op dat toernooi werd ze geselecteerd voor het All-Star Team.[4] Op de Europese kampioenschappen van 2022 scoorde ze in de wedstrijd om de 5e plaats haar honderdste EK-doelpunt.[1]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Roberts heeft een relatie met de Zweedse handbalspeler Emil Berggren, waarmee ze een zoon heeft.[5] Haar vader, James, is een bodybuilder met Arubaanse roots, die de bronzen medaille won op de wereldkampioenschappen en zilver op het europees kampioenschap.[6]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jamina Roberts.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jamina_Roberts&oldid=66552333"