Hoogspringen

Voor hoogspringen in andere sporten; zie Hoogspringen (overig)

Hoogspringen
Jelena Slesarenko gebruikt de fosburyflop-techniek op de Olympische Spelen van 2004
Algemene gegevens
Organisatie	België: KBAB  Nederland: Atletiekunie  Suriname: SAB Mondiaal: IAAF
Start	Oudheid
Type	ind. sport
Categorie	atletiek
Locatie	atletiekbaan
Olympisch	1896 (heren) 1928 (dames)
Paralympisch	1960
Competities / Kampioenschappen
Kampioenschappen	BK / NK / EK / WK (indoor) BK / NK / EK / WK (outdoor) Olympische Spelen Diamond League World Challenge
Kampioenen
Belgisch kampioen	indoor 2,10 Jef Vermeiren 1,81 Claire Orcel outdoor 2,20 Thomas Carmoy 1,80 Merel Maes
Nederlands kampioen	indoor 2,16 Douwe Amels 1,81 Glenka Antonia outdoor 2,20 Douwe Amels 1,83 Glenka Antonia
Wereldkampioen	indoor 2,36 Hamish Kerr 1,99 Nicola Olyslagers outdoor 2,36 Gianmarco Tamberi 2,01 Jaroslava Mahoetsjich
Olympisch kampioen	2,37 Gianmarco Tamberi/Mutaz Essa Barshim 2,04 Maria Lasitskene
Records
Belgisch record	indoor 2,31 Eddy Annys 2,05 Tia Hellebaut outdoor 2,36 Eddy Annys 2,05 Tia Hellebaut
Nederlands record	indoor 2,31 Wilbert Pennings en Douwe Amels 1,96 Britt Weerman outdoor 2,30 Wilbert Pennings 1,95 Britt Weerman
Europees record	indoor 2,42 Carlo Thränhardt 2,42 Ivan Oechov 2,08 Kajsa Bergqvist outdoor 2,42 Patrik Sjöberg 2,09 Stefka Kostadinova
Wereldrecord	indoor 2,43 Javier Sotomayor 2,08 Kajsa Bergqvist outdoor 2,45 Javier Sotomayor 2,09 Stefka Kostadinova
Verwante sporten
Verwante sporten	Hink-stap-springen Meerkamp Polsstokhoogspringen Verspringen
Laatst bijgewerkt op: 28 maart 2024
Portaal    Sport Atletiek

Hoogspringen is een atletiekonderdeel, waarbij het de bedoeling is over een tussen twee staanders bevestigde lat te springen. Deze lat wordt steeds hoger geplaatst, en de winnaar is de persoon die over de hoogst gelegde lat gesprongen is.

Hoogspringen maakt ook deel uit van de vijfkamp, zevenkamp en de tienkamp.

Regels[bewerken | brontekst bewerken]

Springers (m/v) hoeven zich maar aan enkele regels te houden: er moet met één been afgezet worden (kinderen kunnen daar moeite mee hebben), en de grond of de mat voorbij het vlak gevormd door de staanders mag niet aangeraakt wordt met enig lichaamsdeel. De sprong telt echter wel als een atleet bij het springen met de voet de landingsmat aanraakt en daarvan volgens de jury geen voordeel ondervonden heeft.
Er zijn regels voor hoelang een poging mag duren (bij grote wedstrijden geeft een terugtellende klok de resterende tijd aan), binnen die tijd mag een poging afgebroken worden en de aanloop opnieuw aangevangen worden.
Toen door Russische springers in de jaren vijftig records werden gesprongen met behulp van zeer verdikte zolen, is de maximale dikte van de zool vastgelegd. Deze bedraagt bij de voorvoet 13 mm en bij de hiel 19 mm (bij verspringen geldt hetzelfde).

Iemand blijft in de wedstrijd totdat drie opeenvolgende sprongen mislukt zijn, die niet noodzakelijkerwijs dezelfde hoogte betroffen. De te springen hoogten worden voor aanvang van de wedstrijd vastgelegd en ieder beslist zelf op welke hoogten pogingen gewaagd worden. De vastgelegde hoogten verschillen meestal 5 cm, bij grote wedstrijden eerst 5 cm en dan 3 cm of 2 cm, bij meerkampen voor de senioren (20-35 jaar) is 3 cm verplicht. De laatst overgeblevene mag om elke hoogte vragen, behalve bij een meerkamp.

Gelijk eindigen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het hoogspringen (en polsstokhoogspringen) komt het vrij vaak voor dat verschillende atleten dezelfde eindhoogte halen. De volgorde wordt dan bepaald met een aantal slechts voor kenners doorzichtige regels.

• De eerste regel is dat wordt gekeken naar het aantal foutsprongen op de gesprongen hoogte. Stel dat vijf atleten 2,01 sprongen, waarvan twee het in de eerste poging haalden, twee in de tweede en eentje in de derde, dan krijgen in die volgorde twee atleten plaats 1 toebedeeld, twee plaats 3 en eentje plaats 5.
• Met een tweede regel wordt verder onderscheid aangebracht. Daarvoor wordt gekeken naar het totale aantal foutsprongen in de hele wedstrijd; minder foutsprongen tellen dan natuurlijk als beter. Als dit geen uitsluitsel geeft, wordt men op dezelfde plaats gezet, in het voorbeeld zou dat betekenen dat twee gouden en twee bronzen plakken worden uitgereikt.
• Gaat het echter om de eerste plaats dan wordt, althans bij grote wedstrijden, een barrage gesprongen. Eerst krijgen alle kandidaten voor de eerste plaats een extra poging op de laatste hoogte waarop ze allemaal gesprongen hebben, dat kan bijvoorbeeld 2,03 geweest zijn. Wie dat niet haalt valt af, tenzij iedereen faalt. Haalt eentje de barragehoogte wel, dan is de kampioen bekend en de anderen krijgen zilver. Maar halen meerdere atleten die hoogte, dan gaat de lat weer 2 cm hoger en krijgt men daarop één poging; haalt echter niemand het dan gaat de lat 2 cm naar beneden voor één poging. Enzovoort, de lat gaat telkens 2 cm omhoog als meerderen het halen of 2 cm naar beneden als meerderen missen. Het is daardoor mogelijk dat uiteindelijk de beslissing valt op een heel andere hoogte dan wat het eind van de wedstrijd leek. Een enigszins absurd voorbeeld: twee springsters halen in de barragepoging 2,03, vervolgens halen ze beiden de barragehoogtes van 2,05 en 2,07 en evenaren ze beiden het wereldrecord van 2,09, op 2,11 falen ze echter. Dan moet weer 2,09 geprobeerd worden, maar ze zijn moe en falen, zo ook op 2,07, 2,05, 2,03 en 2,01. Uiteindelijk op 1,99 haalt eentje het wel en de andere niet, waarmee goud bekend is. In de uitslag komt de hoogst behaalde hoogte te staan van wedstrijd plus barrage en de wereldrecordhoogte is dus geldig, ook al sprong men in de gewone wedstrijd slechts 2,01 en viel de beslissing op 1,99. Een barrage is echter niet verplicht. Zo werden er bijvoorbeeld op de Olympische Spelen van 2020 twee gouden medailles uitgedeeld nadat Mutaz Essa Barshim en Gianmarco Tamberi beiden faalden op 2,39 m na gelijke pogingen, en samen besloten het goud te delen.

Materiaal[bewerken | brontekst bewerken]

Het aanloopvlak, dat meestal de vorm heeft van een halve cirkel, dient een straal te hebben van minimaal 20 meter. De landingsmatras is minimaal 6 meter breed, 4 meter diep en 0,7m hoog, bij kleinere, nationale wedstrijden is een mat van 5 bij 3 toegestaan. De twee sprongstandaards mogen niet in de grond vastzitten en de lat moet er zo op geplaatst kunnen worden dat hij eraf kan vallen bij aanraking door de springer. De 4 meter lange lat is rond en heeft platte uiteinden, hij is meestal van glasvezelversterkte kunststof of iets dergelijks gemaakt. Driehoekige latten mogen niet meer, omdat ze blessures kunnen veroorzaken, ook metalen latten zijn niet meer toegestaan omdat ze krom kunnen worden, waarna het vaststellen van de spronghoogte niet meer goed mogelijk is.

Voor alle atletieknummers is speciaal schoeisel ontwikkeld. De spikes die bij hoogspringen worden gebruikt, geven veel steun aan de voet om de enorme krachten bij de afzet te helpen te weerstaan. De spikepuntjes die onder hoogspringspikes zitten zijn meestal 9 mm, hoewel op sommige banen maximaal 6 mm is toegestaan..

Techniek[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het hoogspringen zijn in de loop van de tijd veel verschillende sprongtechnieken ontwikkeld. De springers en trainers zochten naar manieren om het zwaartepunt zo laag mogelijk over de lat te laten gaan, waarna toch nog veilig geland kon worden. Er werd in het verleden namelijk geland in een zandbak, waarin soms een berg zand of zaagsel de klap van de landing wat verzachtte. De eenvoudige Schotse sprong is al gauw vervangen door de gunstigere zijrol en schaarsprong, waarna de rolsprong in zwang kwam. De landing van de rolsprong was niet gemakkelijk te controleren en dat leidde vanaf de jaren zestig tot het invoeren van een groot schuimplastic landingsmatras om de val te breken. De matras maakte de weg vrij voor de fosburyflop, waarbij op de rug wordt geland. In het zand zou deze techniek tot veel blessures geleid hebben.

Terwijl de verspringers, hink-stap-springers en polsstokhoogspringers slechts de aanloop onder een rechte hoek kennen, zijn bij het hoogspringen aanloophoeken van 20 tot 90 graden in de praktijk geprobeerd. Springers bepalen zelf welke aanloopsnelheid tot de grootste verticale stijging leidt. Bij de afzet wordt zowel de één- als dubbelarmige techniek gebruikt.

De Schotse sprong, de schaarsprong en de zijrol komen tegenwoordig nauwelijks meer voor. De rolsprong of 'straddle' zie je nog wel bij de mastersatletiek, waar in oudere leeftijdsklassen het percentage rolspringers toe- en het aantal flopspringers afneemt.

Records en bekende atleten uit België en Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

De wereldrecords hoogspringen staan op naam van de Cubaan Javier Sotomayor 2,45 m (in 1993) bij de mannen en de Bulgaarse Stefka Kostadinova 2,09 m (in 1987) bij de vrouwen. De hoogste sprong in de zevenkamp bij vrouwen staat op naam van de Belgische atlete Nafissatou Thiam met 2,02 m in Talence (2019).

België had met Tia Hellebaut een atlete in de internationale top van het hoogspringen. Tijdens de jaren tachtig was ook de Belg Eddy Annys een hoogspringer van internationaal niveau bij de mannen.

Op 11 augustus 2006 behaalde Tia Hellebaut goud op de EK in Göteborg. Nadat ze eerst haar Belgisch record had verbeterd tot 2,01 m, sprong Tia daarna over 2,03 m. Venelina Veneva behaalde zilver en had één poging meer nodig dan Hellebaut om over 2,03 m te springen.

Op 3 maart 2007 werd Tia Hellebaut Europees indoorkampioene hoogspringen met een Belgisch record van 2,05 m.

Op 23 augustus 2008 werd Tia Hellebaut olympisch kampioene op de Olympische Spelen in Peking door over 2,05 m te springen.

Bij de wereldkampioenschappen van 2009 bereikte Martijn Nuijens met 2,23 m een gedeelde vijfde plaats, na in de kwalificatie 2,29 m te hebben gesprongen.

Bij de Europese indoorkampioenschappen van 2023 werd Douwe Amels Europees kampioen door als enige over 2,31 m te springen, hetgeen tevens een evenaring van het Nederlands record van Wilbert Pennings betekende. Bij de vrouwen evenaarde Britt Weerman haar eigen Nederlandse record van 1,96 m en dat leverde de zilveren medaille op.

Continentale records (outdoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Continent	Geslacht	Prestatie	Atleet	Land	Datum	Plaats
Afrika	M	2,38 m	Jacques Freitag	RSA	5 maart 2005	Oudtshoorn
	V	2,06 m	Hestrie Cloete	RSA	31 augustus 2003	Parijs
Noord- en Midden-Amerika	M	2,45 m (WR)	Javier Sotomayor	CUB	27 juli 1993	Salamanca
	V	2,05 m	Chaunté Lowe	USA	26 juni 2010	Des Moines
Zuid-Amerika	M	2,33 m	Gilmar Mayo	COL	17 oktober 1994	Pereira
	V	1,96 m	Solange Witteveen	ARG	8 september 1997	Oristano
Azië	M	2,43 m	Mutaz Essa Barshim	QAT	5 september 2014	Brussel
	V	2,00 m	Nadezhda Dubovitskaya	KAZ	8 juni 2021	Almaty
Europa	M	2,42 m	Patrik Sjöberg Carlo Thränhardt (i) Bohdan Bondarenko	SWE  FRG  UKR	30 juni 1987 26 februari 1988 14 juni 2014	Stockholm Berlijn New York
	V	2,09 m (WR)	Stefka Kostadinova	BUL	30 augustus 1987	Rome
Oceanië	M	2,36 m	Tim Forsyth Brandon Starc	AUS  AUS	2 maart 1997 26 augustus 2018	Melbourne Eberstadt
	V	2,02 m	Nicola Olyslagers	AUS	17 september 2023	Eugene

Bijgewerkt tot 13 november 2023

Top tien beste atleten[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen (outdoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos.	Prestatie	Atleet	Land	Plaats	Datum
1.	2,45	Javier Sotomayor	Cuba	Salamanca	27 juli 1993
2.	2,43	Mutaz Essa Barshim	Qatar	Brussel	5 september 2014
3.	2,42	Patrik Sjöberg	Zweden	Stockholm	30 juni 1987
		Bohdan Bondarenko	Oekraïne	New York	14 juni 2014
5.	2,41	Igor Paklin	Sovjet-Unie  Kazachse SSR	Kobe	4 september 1985
7.	2,40	Roedolf Povarnitsyn	Sovjet-Unie  Oekraïense SSR	Donetsk	11 augustus 1985
		Sorin Matei	Roemenië	Bratislava	20 juni 1990
		Charles Austin	Verenigde Staten	Zürich	7 augustus 1991
		Vjatsjelav Voronin	Rusland	Londen	5 augustus 2000
		Derek Drouin	Canada	Des Moines	25 april 2014
		Andrij Protsenko	Oekraïne	Lausanne	3 juli 2014

• Bijgewerkt tot en met 21 augustus 2022

Vrouwen (outdoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos.	Prestatie	Atlete	Nationaliteit	Plaats	Datum
1.	2,09	Stefka Kostadinova	Bulgarije	Rome	30 augustus 1987
2.	2,08	Blanka Vlašić	Kroatië	Zagreb	31 augustus 2009
3.	2,07	Ljoedmila Andonova	Bulgarije	Berlijn	20 juli 1984
		Anna Tsjitsjerova	Rusland	Cheboksary	22 juli 2011
5.	2,06	Kajsa Bergqvist	Zweden	Eberstadt	26 juli 2003
		Hestrie Cloete	Zuid-Afrika	Parijs	31 augustus 2003
		Jelena Slesarenko	Rusland	Athene	28 augustus 2004
		Ariane Friedrich	Duitsland	Berlijn	14 juni 2009
		Maria Lasitskene	Rusland	Lausanne	6 juli 2017
10.	2,05	Tamara Bykova	Sovjet-Unie	Kiev	22 juni 1984
		Heike Henkel	Duitsland	Tokio	31 augustus 1991
		Inha Babakova	Oekraïne	Tokio	15 september 1995
		Tia Hellebaut	België	Peking	23 augustus 2008
		Chaunté Lowe	Verenigde Staten	Des Moines	26 juni 2010
		Jaroslava Mahoetsjich	Oekraïne	Brussel	2 september 2022

• Bijgewerkt tot en met 14 november 2023

Mannen (indoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos.	Prestatie	Atleet	Land	Plaats	Datum
1.	2,43	Javier Sotomayor	Cuba	Boedapest	4 maart 1989
2.	2,42	Carlo Thränhardt	West-Duitsland	Berlijn	26 februari 1988
3.	2,41	Patrik Sjöberg	Zweden	Piraeus	1 februari 1987
		Mutaz Essa Barshim	Qatar	Athlone	19 februari 2015
5.	2,40	Hollis Conway	Verenigde Staten	Sevilla	10 maart 1991
		Stefan Holm	Zweden	Madrid	6 maart 2005
		Ivan Oechov	Rusland	Piraeus	25 februari 2009
		Aleksey Dmitrik	Rusland	Arnstadt	8 februari 2014
9.	2,39	Dietmar Mögenburg	West-Duitsland	Keulen	24 februari 1985
		Ralf Sonn	Duitsland	Berlijn	1 maart 1991

• Bijgewerkt tot en met 14 november 2023

Vrouwen (indoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Pos.	Prestatie	Atlete	Land	Plaats	Datum
1.	2,08	Kajsa Bergqvist	Zweden	Arnstadt	4 februari 2006
2.	2,07	Heike Henkel	Duitsland	Karlsruhe	8 februari 1992
3.	2,06	Stefka Kostadinova	Bulgarije	Piraeus	20 februari 1988
		Blanka Vlašić	Kroatië	Arnstadt	6 februari 2010
		Anna Tsjitsjerova	Rusland	Arnstadt	4 februari 2012
		Jaroslava Mahoetsjich	Oekraïne	Banská Bystrica	2 februari 2021
7.	2,05	Tia Hellebaut	België	Birmingham	3 maart 2007
		Ariane Friedrich	Duitsland	Karlsruhe	15 februari 2009
		Maria Lasitskene	Rusland	Moskou	9 februari 2020
10.	2,04	Alina Astafei	Duitsland	Berlijn	3 maart 1995
		Jelena Slesarenko	Rusland	Boedapest	7 maart 2004
		Antonietta Di Martino	Italië	Banská Bystrica	9 februari 2011

• Bijgewerkt tot en met 14 november 2023

België[bewerken | brontekst bewerken]

Beste mannelijke atleten[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt: 18 mei 2023

Beste vrouwelijke atleten[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt: 18 mei 2023

Wereldrecordontwikkeling[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Hoogte (m)	Naam	Land	Datum	Plaats
2,00	George Horine	USA	18.05.1912	Palo Alto
2,01	Edward Beeson	USA	02.05.1914	Berkeley
2,03	Harold Osborn	USA	27.05.1924	Urbana
2,04	Walter Marty	USA	13.05.1933	Fresno
2,06	Walter Marty	USA	28.04.1934	Palo Alto
2,07	Cornelius Johnson	USA	12.07.1936	New York
2,07	David Albritton	USA	12.07.1936	New York
2,09	Melvin Walter	USA	12.08.1937	Malmö
2,11	Lester Steers	USA	17.06.1941	Los Angeles
2,12	Walter Davis	USA	27.06.1953	Dayton
2,15	Charles Dumas	USA	29.06.1956	Los Angeles
2,16	Juri Stepanow	URS	13.07.1957	Leningrad
2,17	John Thomas	USA	30.04.1960	Philadelphia
2,17	John Thomas	USA	21.05.1960	Cambridge
2,18	John Thomas	USA	24.06.1960	Bakersfield
2,22	John Thomas	USA	01.07.1960	Palo Alto
2,23	Valeri Broemel	URS	18.06.1961	Moskou
2,24	Valeri Broemel	URS	16.07.1961	Moskou
2,25	Valeri Broemel	URS	31.08.1961	Sofia
2,26	Valeri Broemel	URS	22.07.1962	Palo Alto
2,27	Valeri Broemel	URS	29.09.1962	Moskou
2,28	Valeri Broemel	URS	21.07.1963	Moskou
2,29	Pat Matzdorf	USA	03.07.1971	Berkeley
2,30	Dwight Stones	USA	11.07.1973	München
2,31	Dwight Stones	USA	05.06.1976	Philadelphia
2,32	Dwight Stones	USA	04.08.1976	Philadelphia
2,33	Vladimir Jasjtsjenko	URS	03.07.1977	Richmond
2,34	Vladimir Jasjtsjenko	URS	16.06.1978	Tbilisi
2,35	Jacek Wszoła	POL	25.05.1980	Eberstadt
2,35	Dietmar Mögenburg	FRG	26.05.1980	Rehlingen
2,36	Gerd Wessig	GDR	01.08.1980	Moskou
2,37	Zhu Jianhua	CHN	11.06.1983	Peking
2,38	Zhu Jianhua	CHN	22.09.1983	Shanghai
2,39	Zhu Jianhua	CHN	10.06.1984	Eberstadt
2,40	Roedolf Povarnitsyn	URS	11.08.1985	Donetsk
2,41	Igor Paklin	URS	04.09.1985	Kobe
2,42	Patrik Sjöberg	SWE	30.06.1987	Stockholm
2,42	Carlo Thränhardt	FRG	26.02.1988	Berlijn
2,43	Javier Sotomayor	CUB	08.09.1988	Salamanca
2,44	Javier Sotomayor	CUB	29.07.1989	San Juan
2,45	Javier Sotomayor	CUB	27.07.1993	Salamanca

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Hoogte (m)	Naam	Land	Datum	Plaats
1,46 *	Nancy Vorhees	USA	20.05.1922	Simsbury
1,485 *	Elizabeth Stine	USA	20.05.1923	Leonia
1,485 *	Sophie Eliott-Lynn	GBR	06.08.1923	Brentwood
1,524 *	Phyllis Green	GBR	11.07.1925	Londen
1,552 *	Phyllis Green	GBR	02.08.1926	Londen
1,58 *	Ethel Catherwood	CAN	06.09.1926	Regina
1,58 *	Lien Gisolf	NED	03.07.1928	Brussel
1,595 *	Ethel Catherwood	CAN	05.08.1928	Amsterdam
1,605 *	Lien Gisolf	NED	18.08.1929	Amsterdam
1,62 *	Lien Gisolf	NED	12.06.1932	Amsterdam
1,65	Jean Shiley	USA	07.08.1932	Los Angeles
1,65	Mildred Didriksen	USA	07.08.1932	Los Angeles
1,66	Dorothy Odam	GBR	29.05.1939	Brentwood
1,66	Esther van Heerden	SAF	29.03.1941	Stellenbosch
1,66	Ilsebill Pfenning	SUI	27.07.1941	Lugano
1,71	Fanny Blankers-Koen	NED	30.05.1943	Amsterdam
1,72	Sheila Lerwill	GBR	07.07.1951	Londen
1,73	Alexandra Tschudina	URS	22.05.1954	Kiev
1,74	Thelma Hopkins	GBR	05.05.1956	Belfast
1,75	Iolanda Balaş	ROM	14.07.1956	Boekarest
1,76	Mildred McDaniel	USA	01.12.1956	Melbourne
1,76	Iolanda Balaş	ROM	13.10.1957	Boekarest
1,77	Cheng Feng-jung	CHN	17.11.1957	Peking
1,78	Iolanda Balaş	ROM	07.06.1958	Boekarest
1,80	Iolanda Balaş	ROM	22.06.1958	Cluj
1,81	Iolanda Balaş	ROM	31.07.1958	Poiana Brașov
1,82	Iolanda Balaş	ROM	04.10.1958	Boekarest
1,83	Iolanda Balaş	ROM	18.10.1958	Boekarest
1,84	Iolanda Balaş	ROM	21.09.1959	Boekarest
1,85	Iolanda Balaş	ROM	06.06.1960	Boekarest
1,86	Iolanda Balaş	ROM	10.07.1960	Boekarest
1,87	Iolanda Balaş	ROM	15.04.1961	Boekarest
1,88	Iolanda Balaş	ROM	18.06.1961	Warschau
1,90	Iolanda Balaş	ROM	08.07.1961	Boedapest
1,91	Iolanda Balaş	ROM	16.07.1961	Sofia
1,92	Ilona Gusenbauer	AUT	04.09.1971	Wenen
1,92	Ulrike Meyfarth	FRG	04.09.1972	München
1,94	Jordanka Blagojeva	BUL	24.09.1972	Zagreb
1,94	Rosemarie Witschas	GDR	24.08.1974	Berlijn
1,95	Rosemarie Witschas	GDR	08.09.1974	Rome
1,96	Rosemarie Ackermann (Witschas)	GDR	08.05.1976	Dresden
1,96	Rosemarie Ackermann	GDR	03.07.1977	Dresden
1,97	Rosemarie Ackermann	GDR	14.08.1977	Helsinki
1,97	Rosemarie Ackermann	GDR	26.08.1977	Berlijn
2,00	Rosemarie Ackermann	GDR	26.08.1977	Berlijn
2,01	Sara Simeoni	ITA	04.08.1978	Brescia
2,01	Sara Simeoni	ITA	31.08.1978	Praag
2,02	Ulrike Meyfarth	FRG	08.09.1982	Athene
2,03	Ulrike Meyfarth	FRG	21.08.1983	Londen
2,03	Tamara Bykova	URS	21.08.1983	Londen
2,04	Tamara Bykova	URS	25.08.1983	Pisa
2,05	Tamara Bykova	URS	22.06.1984	Kiev
2,07	Ljoedmila Andonova	BUL	20.07.1984	Berlijn
2,07	Stefka Kostadinova	BUL	25.05.1986	Sofia
2,08	Stefka Kostadinova	BUL	31.05.1986	Sofia
2,09	Stefka Kostadinova	BUL	30.08.1987	Rome

NB:
Alle met * aangeduide prestaties werden goedgekeurd door de Internationale Vrouwen Atletiek Bond, de Fédération Sportive Féminine Internationale (F.S.F.I.). Later, nadat in de loop van de jaren dertig de FSFI was opgegaan in de IAAF, zijn deze overgenomen door de IAAF.

Nationale records[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen (outdoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 6 december 2018.

Land	Hoogte	Atleet	Plaats	Datum
CUB	2,45 m	Javier Sotomayor	Salamanca	27-07-1993
QAT	2,43 m	Mutaz Essa Barshim	Brussel	05-09-2014
SWE	2,42 m	Patrik Sjöberg	Stockholm	30-06-1987
UKR	2,42 m	Bohdan Bondarenko	New York	14-06-2014
KGZ	2,41 m	Igor Paklin	Kobe	04-09-1985
RUS	2,41 m	Ivan Oechov	Doha	09-05-2014
USA	2,40 m	Charles Austin	Zürich	07-08-1991
ROU	2,40 m	Sorin Matei	Bratislava	20-06-1990
CAN	2,40 m	Derek Drouin	Des Moines	25-04-2014
CHN	2,39 m	Zhu Jianhua	Eberstadt	10-06-1984
ITA	2,39 m	Gianmarco Tamberi	Monaco	15-07-2016
POL	2,38 m	Artur Partyka	Eberstadt	18-08-1996
YUG	2,38 m	Dragutin Topić	Belgrado	01-08-1993
BAH	2,38 m	Troy Kemp	Nice	12-07-1995
RSA	2,38 m	Jacques Freitag	Oudtshoorn	05-03-2005
GBR	2,37 m	Steve Smith Robert Grabarz	Seoel Lausanne	20-09-1992 23-08-2012
GER	2,37 m	Carlo Thränhardt	Rieti	02-09-1984
AZE	2,37 m	Valeri Sereda	Rieti	02-09-1984
BEL	2,36 m	Eddy Annys	Gent	26-05-1985
AUS	2,36 m	Tim Forsyth	Melbourne	02-03-1997
BUL	2,36 m	Georgi Dakov	Brussel	10-08-1990
CZE	2,36 m	Jan Zvara Jaroslav Bába	Praag Rome	23-08-1987 08-07-2005
GRE	2,36 m	Labros Papakostas	Athene	21-07-1992
BER	2,36 m	Clarence Saunders	Auckland	01-02-1990
NOR	2,36 m	Steinar Hoen	Oslo	01-07-1997
ISR	2,36 m	Konstantin Matusevich	Perth	05-02-2000
SYR	2,36 m	Majd Eddin Ghazal	Peking	18-05-2016
CYP	2,35 m	Kyriakos Ioannou	Osaka	29-08-2007
ESP	2,34 m	Arturo Ortíz	Barcelona	22-06-1991
KOR	2,34 m	Lee Jin-Taek	Seoel	20-06-1997
BLR	2,34 m	Andrey Sankovich	Homel	14-05-1993
SVK	2,34 m	Robert Ruffini	Praag	03-07-1988
ALG	2,34 m	Abderahmane Hammad	Algiers	14-07-2000
BOT	2,34 m	Kabelo Kgosiemang	Addis Abeba	04-05-2008
LTU	2,34 m	Rolandas Verkys	Warschau	16-06-1991
JAM	2,34 m	Germaine Mason	Santo Domingo	09-08-2003
FRA	2,34 m	Mickael Hanany	El Paso	22-03-2014
COL	2,33 m	Gilmar Mayo	Pereira	17-10-1994
JPN	2,33 m	Naoyuki Daigo	Osaka	02-07-2006

Vrouwen (outdoor)[bewerken | brontekst bewerken]

Bijgewerkt tot en met 8 december 2016.

Land	Hoogte	Atleet	Plaats	Datum
BUL	2,09 m	Stefka Kostadinova	Rome	30-08-1987
CRO	2,08 m	Blanka Vlašić	Zagreb	31-08-2009
RUS	2,07 m	Anna Tsjitsjerova	Tsjeboksary	22-07-2011
SWE	2,06 m	Kajsa Bergqvist	Eberstadt	26-07-2003
RSA	2,06 m	Hestrie Cloete	Parijs	31-08-2003
GER	2,06 m	Ariane Friedrich	Berlijn	14-06-2009
UKR	2,05 m	Inha Babakova	Tokio	15-09-1995
BEL	2,05 m	Tia Hellebaut	Peking	23-08-2008
USA	2,05 m	Chaunté Lowe	Des Moines	26-06-2010
CUB	2,04 m	Silvia Costa	Barcelona	09-09-1989
GRE	2,03 m	Niki Bakogianni	Atlanta	03-08-1996
ITA	2,03 m	Antonietta di Martino	Milaan Osaka	24-06-2007 02-09-2007
ROU	2,02 m	Monica Iagăr	Boedapest	06-06-1998
ESP	2,02 m	Ruth Beitia	San Sebastian	04-08-2007
KAZ	2,01 m	Olga Turchak	Moskou	07-07-1986
NOR	2,01 m	Hanne Haugland	Zürich	13-08-1997
BLR	2,00 m	Tatyana Shevchik	Homel	14-05-1993
CZE	2,00 m	Zuzana Hlavoňová	Praag	05-06-2000
SLO	2,00 m	Britta Bilač	Helsinki	14-08-1994
HUN	2,00 m	Dóra Györffy	Nyíregyháza	26-07-2001
SRB	2,00 m	Biljana Petrović	Saint-Denis	22-06-1990
POL	1,99 m	Kamila Lićwinko Justyna Kasprzycka	Opole Eugene	09-06-2013 31-05-2014
AUS	1,98 m	Alison Inverarity Vanessa Browne-Ward	Ingolstadt Perth	17-07-1994 12-02-1989
CAN	1,98 m	Debbie Brill	Rieti	02-09-1984
UZB	1,98 m	Svetlana Radzivil Nadiya Dusanova	Tashkent Tashkent	22-05-2008 17-07-2008
LCA	1,98 m	Levern Spencer	Athens	08-05-2010
GBR	1,98 m	Katarina Johnson-Thompson	Rio de Janeiro	12-08-2016
LTU	1,98 m	Airinė Palšytė	Kaunas	27-07-2014
CHN	1,97 m	Ling Jin	Hamamatsu	07-05-1989
LAT	1,97 m	Valentīna Gotovska	Vilnius	04-08-1990
AUT	1,97 m	Sigrid Kirchmann	Stuttgart	21-08-1993
MDA	1,97 m	Olga Bolșova	Rieti	05-09-1993
KGZ	1,97 m	Tatjana Efimenko	Rome	11-07-2003
DOM	1,97 m	Juana Rosario Arrendel	San Salvador	02-12-2002
MEX	1,97 m	Romary Rifka	Xalapa	04-04-2004
ARG	1,96 m	Solange Witteveen	Oristano	09-08-1997
EST	1,96 m	Anna Iljuštšenko	Viljandi	09-08-2011
FRA	1,96 m	Maryse Éwanjé-Épée Melanie Melfort	Colombes Castres	21-07-1985 11-08-2007
JPN	1,96 m	Miki Imai	Yokohama	15-09-2001
NED	1,95 m	Britt Weerman	Ninove	16-07-2022

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Polsstokhoogspringen

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

• (en) Beste prestaties mannen (outdoor)
• (en) Beste prestaties mannen (indoor)
• (en) Beste prestaties vrouwen (outdoor)
• (en) Beste prestaties vrouwen (indoor)