Greg LeMond

Greg LeMond
Greg LeMond tijdens de Tour de Trump van 1989
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Gregory James LeMond
Geboortedatum	26 juni 1961
Geboorteplaats	Lakewood, Verenigde Staten
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1981-1984 1985-1986 1987 1988 1989 1990 1991-1992 1993-1994	Renault-Elf La Vie Claire Toshiba-Look PDM-Concorde ADR-Bottecchia Z-Tomasso Z Gan
Beste prestaties
Milaan-San Remo	2e (1986)
Gent-Wevelgem	9e (1984)
Ronde van Vlaanderen	7e (1985)
Parijs-Roubaix	4e (1985)
Luik-Bastenaken-Luik	3e (1984)
Ronde van Lombardije	2e (1983)
Ronde van Italië	3e (1985) 1 etappezege
Ronde van Frankrijk	1e (1986, 1989, 1990) 5 etappezeges
WK op de weg	1e (1983, 1989)
Portaal    Wielersport

Gregory James (Greg) LeMond (Lakewood (Californië), 26 juni 1961) is een voormalig Amerikaans wielrenner die als professional actief was van 1981 tot 1994. Hij werd in 1983 als eerste niet-Europeaan wereldkampioen wielrennen op de weg en won in 1986 ook als eerste niet-Europeaan zijn eerste Ronde van Frankrijk.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat hij de jaren daarvoor al derde en tweede was geëindigd (aangezien hij in 1985 in dezelfde ploeg reed als Bernard Hinault mocht hij in de Ronde van Frankrijk niet voor eigen kansen gaan), won hij in 1986 de Ronde van Frankrijk.

Na deze zege leek er een einde aan zijn carrière te komen, toen hij de winter erna ernstig gewond raakte tijdens een jachtongeluk met zijn zwager. LeMond reed twee jaar lang amper wedstrijden, maar deed in 1989 toch weer mee aan de Tour. Tot veler verrassing won hij deze editie, door in de afsluitende tijdrit een beslissende voorsprong van acht seconden op zijn naaste concurrent Laurent Fignon te nemen. Dit verschil is tot op heden nog steeds het kleinste verschil waarmee de Tour ooit is gewonnen.^[1] Hij startte in de tijdrit met 50 seconden achterstand en wist dit over een afstand van slechts 24,5 km in zijn voordeel om te buigen. LeMond introduceerde in deze Tour de schaalhelm en het triatlonstuur (ook wel spaghettistuur genoemd) in het wielerpeloton. LeMond dankte zijn Tourzege voor een belangrijk deel aan dit stuur. Zijn naaste belager Fignon maakte bezwaar, maar dat werd niet gehonoreerd.

In 1989 werd De cowboy voor de tweede keer wereldkampioen en in 1990 won hij zijn derde Ronde van Frankrijk. Daarna bleven grote successen uit. In 1994 zette hij een punt achter zijn sportieve carrière.

Heden[bewerken | brontekst bewerken]

Tegenwoordig woont hij in Medina, Minnesota. Hij is eigenaar van LeMond Fitness Inc. (dat zich bezighoudt met ontwikkeling en fabricage van onder andere spinningbikes), LeMond Racing Cycles (fabrikant van onder andere racefietsen), en een restaurant met de naam Tour de France, op France Avenue in Edina, Minnesota. Tevens treedt hij nog regelmatig op in de media als commentator.

LeMond en doping[bewerken | brontekst bewerken]

LeMond heeft nooit een blad voor de mond genomen als het gaat om dopinggebruik. Hij zette vraagtekens bij de zeven Tourzeges van Lance Armstrong en beschuldigde hem impliciet van dopinggebruik. Daarnaast zou hij getuigen tegen Floyd Landis, die ook verdacht werd van dopinggebruik. Hij werd tijdens het onderzoek hiernaar bedreigd door de manager van Landis. LeMond was gebeld door een man die zei dat hij zou uitweiden over LeMonds jeugd waarin hij werd misbruikt, als hij zou getuigen tijdens de hoorzitting. LeMond kon het nummer achterhalen en ontdekte dat dat het nummer was van de manager van Landis, Will Geoghegan. LeMond stelde dat hij in 2006 aan Landis had onthuld dat hij als kind was misbruikt. Hij vertelde het aan hem, omdat hij er bijna aan kapot ging om dat geheim te houden. Hij wilde Landis laten zien wat het was om een geheim bij je te moeten dragen. Geoghegan werd hierna door Landis op staande voet ontslagen.

Op 10 juli 2008 werd er door de NOS een door Mart Smeets gemaakte documentaire uitgezonden over LeMonds leven. Hierin vertelde LeMond openhartig en soms geëmotioneerd over onder andere het misbruik in zijn jeugd en over hoe het nu eigenlijk zit tussen hem en Bernard Hinault ("Hij was als een grote broer voor me, maar heeft me bedrogen"), Floyd Landis ("Ik hoop dat hij eerlijk is tegenover zichzelf") en Lance Armstrong ("Een rancuneus iemand, hij heeft me bedreigd").

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 1981 1982 1983 opgave   1984 3  ↑    1985 3  ↑   2  ↑ (1)  1986 4e (1)   ↑ (1)  1987 1988 opgave   1989 39e    ↑ (3)  1990 105e    ↑   1991 opgave   7e   1992 opgave   1993 opgave   1994 opgave   (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Omloop Het Volk Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten 1981 112e 47e 1982 17e 12e 2  ↑ 8e (SPP) 1983 30e 12e 78e 2 10e  ↑ 1  (SPP) 1984 9e 15e 3 30e 27e 7e (SPP) 8e (FWR) 1985 18e 7e 4e 17e 4e 2  ↑ 3  (SPP) 4e (FWR) 1986 2  ↑ 19e 11e 30e 14e 5e 7e 2  (SPP) 2  (FWR) 1987 19e 1988 30e 1989 63e  ↑ 34e (UWB) 7e (FWR) 1990 4e 9e (FWR) 1991 119e 55e 21e (FWR) 1992 22e 9e 54e (FWR) 1993 1994

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

• Lijst van winnaars slotrit Ronde van Frankrijk op de Champs-Élysées

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Greg LeMond.

(en) Officiële website Greg LeMond (archief)

(en) Profiel van Greg LeMond op ProCyclingStats

Voorganger: Bernard Hinault 1985

Winnaar van de Ronde van Frankrijk Greg LeMond 1986

Opvolger: Stephen Roche 1987

Voorganger: Pedro Delgado 1988

Winnaar van de Ronde van Frankrijk Greg LeMond 1989, 1990

Opvolger: Miguel Indurain 1991

Voorganger: Giuseppe Saronni	Wereldkampioen wielrennen 1983 Altenrhein	Opvolger: Claude Criquielion
Voorganger: Maurizio Fondriest	Wereldkampioen wielrennen 1989 Chambéry	Opvolger: Rudy Dhaenens