Gerben Karstens

Gerben Karstens
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Gerben Karstens
Geboortedatum	14 januari 1942
Geboorteplaats	Leiden, Nederland
Overlijdensdatum	8 oktober 2022
Overlijdensplaats	Dongen, Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1965; 1966-1967; 1968-1970; 1971; 1972-1973; 1974; 1975; 1976-1978; 1979-1980	Televizier; Televizier-Batavus; Peugeot-BP-Michelin; Goudsmit-Hoff; Rokado; Bic; Gitane-Campagnolo; TI-Raleigh; De Vleeschmeesters
Beste prestaties
Milaan-San Remo	2e (1970)
Gent-Wevelgem	3e (1971)
Ronde van Vlaanderen	6e (1975)
Parijs-Roubaix	9e (1970)
Amstel Gold Race	2e (1971)
Luik-Bastenaken-Luik	11e (1971)
Ronde van Lombardije	2e (1965)
Ronde van Italië	1 etappezege
Ronde van Frankrijk	6 etappezeges
Ronde van Spanje	14 etappezeges
WK op de weg	9e (1969)
Medailles
	Wegwielrennen
Olympische Zomerspelen
Portaal	Wielersport

Gerben Karstens (Leiden, 14 januari 1942 – Dongen, 8 oktober 2022) was een Nederlands beroepswielrenner in de periode 1965-1980.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Karstens won als amateur samen met Evert Dolman, Jan Pieterse en Bart Zoet de gouden medaille op de Olympische Spelen van 1964 op het onderdeel 100 kilometer ploegentijdrit.^[1]

Karstens was een sprinter en won etappes in alle drie de grote rondes (zes in de Ronde van Frankrijk, één in de Ronde van Italië en veertien in de Ronde van Spanje). De enige andere Nederlanders die dit presteerden, waren Jeroen Blijlevens, Erik Breukink, Jean-Paul van Poppel en Tom Dumoulin.

In 1974 droeg hij twee dagen de gele trui in de Ronde van Frankrijk. In de vierde etappe was hij als tweede geëindigd. Hij vergat alleen naar de dopingcontrole te gaan en kreeg tien minuten tijdstraf, waardoor hij zijn derde plaats in het algemeen klassement kwijtraakte.^[2] Een dag later werd die straf teruggedraaid en dankzij bonificatieseconden die Karstens in de vijfde etappe won, nam hij de gele trui over van Eddy Merckx.^[3]

Hij was een opvallend figuur in het peloton vanwege zijn grappen en grollen. Zo is hij ooit gedemarreerd uit het peloton om zich vervolgens in de bosjes te verstoppen totdat de renners voorbij gereden waren, waarna hij aan de achterkant van het peloton weer aansloot, terwijl het peloton voorin maar op zoek bleef naar de 'ontsnapte' Karstens. Om zijn clowneske gedragingen werd hij in het peloton 'de clown' genoemd. Andere bijnamen waren 'de notariszoon' en 'De Karst', in het Frans 'Le Karst'.

Karstens was ook schaatser en lid van de kernploeg in de tijd van Rudie Liebrechts. Hij deed mee aan de Nederlandse kampioenschappen schaatsen allround 1963 en werd toen achtste. Karstens legde zich na het wielrennen toe op de golfsport en werd lid van de Oosterhoutse Golf Club.

Hij overleed op 8 oktober 2022 op 80-jarige leeftijd, nadat hij enkele weken daarvoor een herseninfarct had gekregen.^[4]

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1962: Ronde van Limburg
1964: 1 Olympische Zomerspelen Tokio Ploegentijdrit met Evert Dolman, Jan Pieterse en Bart Zoet; Ronde van Overijssel; Ronde van Noord-Holland; 13e etappe Tour de l'Avenir
1965: Parijs-Tours; 1e etappe Ronde van Nederland; 21e etappe Ronde van Frankrijk
1966: Nederlands kampioen wegwedstrijd; 2e etappe Parijs-Luxemburg; 12e etappe Ronde van Spanje; 15e etappe deel B Ronde van Spanje; 17e etappe Ronde van Spanje; 6e etappe Dauphiné Libéré; 3e etappe deel B Ronde van Frankrijk; 9e etappe Ronde van Frankrijk; Criterium der Azen
1967: 4e etappe Ronde van Zwitserland; 7e etappe Ronde van Spanje; 10e etappe deel B Ronde van Spanje; 17e etappe Ronde van Spanje; 18e etappe Ronde van Spanje
1968: GP Fourmies
1969: 6e etappe Vierdaagse van Duinkerke
1970: 4e etappe Ronde van België
1971: 7e etappe Ronde van Zwitserland; 11e etappe deel B Ronde van Spanje; 1e etappe deel B Ronde van Frankrijk
1972: 4e etappe Ronde van Sardinië; 8e etappe deel A Ronde van Zwitserland
1973: Omloop van het Waasland; 5e etappe Ronde van Italië; 2e etappe Ronde van Spanje; 5e etappe Ronde van Spanje; 7e etappe Ronde van Spanje; 12e etappe Ronde van Spanje; Criterium der Azen
1974: 3e etappe Catalaanse Week; 4e etappe deel A Catalaanse Week; 16e etappe Ronde van Spanje; Ronde van de Haut-Var
1975: 4e etappe Ronde van Luxemburg
1976: Proloog Ruta del Sol; 1e etappe Ruta del Sol; 2e etappe deel A Ruta del Sol; 2e etappe deel B Ruta del Sol; 18e etappe deel C Ronde van Frankrijk; 22e etappe deel B Ronde van Frankrijk; 12e etappe Ronde van Spanje
1977: 1e etappe Ronde van Nederland

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

1965: 2e in de Ronde van Lombardije
1966: 3e in de Trofeo Baracchi (met Bart Zoet); 5e in Rundum den Henninger Turm; 5e in de Grand Prix de Lugano
1967: 4e in de Ronde van Sardinië; 5e in het NK wegwedstrijd
1969: 3e in het NK wegwedstrijd; 4e in de Trofeo Baracchi (met René Pijnen); 5e in de Vierdaagse van Duinkerken
1970: 2e in Milaan-San Remo
1971: 2e in de Amstel Gold Race; 3e in het NK wegwedstrijd; 3e in Gent-Wevelgem; 3e in Parijs-Tours
1973: 3e in het NK wegwedstrijd
1974: 4e in de Ronde van de Middellandse Zee; 4e in de GP Fourmies
1975: 4e in Gent-Wevelgem; 5e in de Ronde van Nederland
1976: 3e in de Ruta del Sol
1976: 3e in de Ronde van Luxemburg; 5e in de GP Fourmies

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1965		59e (1)
1966		46e (2)	21e (3)
1967		30e	51e (4)
1968
1969		65e
1970
1971		63e (1)	39e (1)
1972		60e
1973	23e (1)		opgave (4)
1974		61e	48e (1)
1975		50e
1976		84e (2)	opgave (1)
1977		52e
1978		uitgesloten (**)

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Parijs-Tours	E3 Harelbeke	Waalse Pijl	WK op de weg	Wereldranglijsten
1965			31e	31e			2	1			45e	8e (SPP)
1966	38e	13e	37e	10e			11e
1967	9e	33e	10e	11e	24e			91e	7e		15e
1968	11e		27e		12e			12e	6e
1969								21e			9e
1970	2 ↑		22e	9e						16e		25e (SPP)
1971	18e	3	64e	26e	2 ↑	11e		3		8e	49e
1972	13e	41e	34e	13e	8e	21e		51e
1973											37e
1974			7e						6e		15e
1975	17e	4e	6e	10e		16e			5e	11e		41e (SPP)
1976											22e
1977								15e
1978

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Periode	Ploegnaam
1964	Dextro-Energem
1965	Televizier
1966-1967	Televizier-Batavus
1968-1970	Peugeot-BP-Michelin
1971	Goudsmit-Hoff
1972-1973	Rokado
1974	Bic
1975	Gitane-Campagnolo
1976-1978	TI-Raleigh
1979-1980	De Vleeschmeesters

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Van deze coureur is bekend dat hij bij wijze van spreken geen meter bergop kon rijden. Naar grote rondes, zoals de Ronde van Frankrijk, ging hij uitsluitend om in de vlakke etappes voor en na de bergen een of meer ritten in de sprint te winnen. In de bergen begon de ellende. Hij kwam dan steevast terecht in de achterste gelederen, die gevormd werden door allen die zich op een of andere manier over die verschrikkelijke cols heen moesten zien te wringen. Deze groep werd veelal aangeduid als "de duiven". Maar toen een verslaggever "De Karst" een vraag stelde waarin eerstgenoemde sprak over "de duiven", reageerde "de Leidse notariszoon" nogal bits met: "We zijn geen duiven, we zijn coureurs".
Tweemaal is de Karst gediskwalificeerd nadat hij een overwinning had behaald. Dit overkwam hem in 1969 in de Ronde van Lombardije en in 1974 in Parijs-Tours. In beide gevallen werd hij verdacht van doping. In het laatste geval had hij vergeten zich te laten controleren.