Galgenveld (algemeen)

Galgenveld Vughterheide; na de voltrekking van het vonnis op de markt van Den Bosch bleven de lijken hier enige tijd hangen ter afschrikking
Overblijfselen van de galg op de galgenberg bij Irnfritz-Messern, Oostenrijk

Een galgenveld is een open ruimte waarop één of meerdere galgen geplaatst staan. In de loop der tijd verdwenen deze velden, maar tot ver in de 18e eeuw waren de galgenvelden nog op vele plaatsen te vinden, zowel in de Nederlanden als daarbuiten.

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

Galgenveld van Amsterdam in 1795
Landschap van Pieter Bruegel de Oude, ca. 1562

Tot 1795, en soms nog wel langer, hadden de steden buiten hun poorten een galgenveld. Dat was vaak woeste grond op een goed zichtbare plaats langs een doorgaande weg, op een heuvel of aan een rivier. De stad liet op deze wijze blijken net als landsheer van de 'hoge heerlijkheid', die rechtsprak over de ingezetenen van zijn bezittingen, over de hoge jurisdictie, het halsrecht, te beschikken. Ten behoeve van de rechtsprekende adel waren elders vaak galgenvelden of galgenbergen aanwezig.

Woeste gronden werden wel geassocieerd met van god verlaten gebieden, waar misdadigers en heidenen volgens de christenen thuishoorden.[1] Een meer prozaïsche reden is dat in het open veld de zichtbaarheid, en dus de afschrikkende werking, groter is. Van sommige galgenvelden is bekend dat ze nooit gebruikt zijn, maar enkel een afschrikfunctie hadden, zoals dat van Amerongen.[2]

Uitvoering[bewerken | brontekst bewerken]

In veel gevallen werd de uitvoering van het doodvonnis niet op het galgenveld uitgevoerd. Dit gebeurde vaak op een centrale plaats van de stad, waarbij de voltrekking in de openbaarheid gebeurde. Na de executie werd het lijk op een horde, een soort slee van takken, naar het galgenveld gebracht en daar opgehangen of op de radstake, een stevige meters hoge paal met bovenaan een horizontaal geplaatst wiel, gelegd. Beide vormen zijn terug te vinden in het gezegde "hij groeit op voor galg en rad". Ook werden wel specifieke lichaamsdelen tentoongesteld, zoals hoofden die op staken werden gespietst na onthoofding.

Een gehangene had geen recht op waardige begrafenis, het was gebruikelijk dat zijn stoffelijk overschot door dieren werd opgegeten.[3] Er werd begraven in en rond de kerken, dat was gewijde grond waarin geëxecuteerden niet werden toegelaten. De resten werden daarom vaak begraven in een knekelput onder de galg.

Het afschrikkende effect dat met een voor iedere passant goed zichtbaar galgenveld beoogd werd voorkwam niet dat sommige een recreatieve plaats werden, zoals bij Amsterdam. Daar werd het Galgenveld, gelegen aan de noordoever van het IJ, veel bezocht bij wijze van zondagmiddaguitje.[4] Een ander voorbeeld is Lunteren, waar op de Galgenberg in later tijden, ter recreatie, een uitzichttoren is gebouwd.

Afschaffing[bewerken | brontekst bewerken]

Vlaams landschap met galgenberg, 17e eeuw
Galgenberg in Duitsland, 1833

Holland[bewerken | brontekst bewerken]

In 1795 komt in de Nederlanden een ommekeer in het gebruik van galgenvelden. De Provisionele Representanten van het Volk van Holland vergaderden toentertijd dagelijks in Den Haag en kwamen op 6 maart 1795 met een decreet, dat als volgt luidt:

Publicatie
De provisioneele Representanten van het Volk van Holland, allen diegeenen die deezen zien of hooren leezen, Heil en Broederschap.
Alzoo de ondervinding sedert zoo veele jaren heeft doen zien, dat de Galgen, Raderen en Geesselpalen, op vele plaatsen langs de openbare wegen opgerigt, niet anders te weeg brengen, dan dat dezelven een treurig schouwspel opleeveren van de Barbaarsheid van vroegere tijden, waardoor aandoenlijke harten gevoelig worden getroffen, terwijl de boosdoeners daar door niet van het kwaad worden afgeschrikt; en dezelven mitsdien slechts dienen om de Nabestaanden van hun, wier Lijken aan Galg of Rad ten prooye aan de Lugt en aan het Gevogelte zijn overgegeven, bloot te stellen aan de verguizing van onverstandigen en ongevoeligen die de misdaad van den veroordeelden doet nederdalen op den Onschuldigen, die echter nimmer door het wangedrag van anderen in de achting die hen toekomt, moet worden benadeelt; behalve dat daar door de menschelijke waardigheid tot den hoogstmogelijke trap van vernedering wordt gebracht.
Zoo is 't dat wij hebben goedgevonden te decreteren gelijk wij doen bij deezen, dat alle die overblijfsels der oude Barbaarsheid, alomme binnen deeze Provincie, ten spoedigste en uiterlijk binnen de tijd van 6 weken na de afkondiging deezes, zullen moeten worden weggenomen, die daartoe gediend hebbende plaatsen geslegt, en tot andere gebruiken worden ingericht.
Lasten wij den Procureur Generaal der Provincie, alle Bailluwen en verdere Officieren van Justitie, diens zulks zouden mogen aangaan toe te zien, dat dit ons decreet behoorlijk worde agtervolgt en naargekomen; en verder zorg te dragen, dat alle lijken aan Galgen en Raderen of anderzinds tentoongesteld, worden weggenomen en ten minste kosten begraven op de publique Kerkhoven of ander geschikte plaatsen, terwijl wij voor het vervolg decreteeren dat voortaan alle Lijken van de zoodanige, die binnen den Lande van Holland met den Dood zouden mogen worden gestrafd, dadelijk na de terechtstelling zullen moeten worden afgenomen en behoorlijk begraven.
En op dat niemand hiervan onkundig zij, zal worden gepubliceerd en ge affigeerd ter plaatse waar zulks te geschieden gebruikelijk is.
Gedaan in Den Hage onder het klein Zegel van den Lande in den 6 Maart 1795. Het eerste jaar der Bataafse Vrijheid

Het korte tijdsverloop tussen de start van het beraad over dit onderwerp in februari 1795 en het van kracht worden van dit decreet op 6 maart 1795 wijst op voorafgaand beraad. Met andere woorden, het is vrij zeker dat het afschaffen van galgenvelden en galgenbergen reeds eerder door een bepaalde bevolkingsgroep besproken en beraamd werd, alleen trad men hierover weinig of niet naar buiten.[5]

Utrecht[bewerken | brontekst bewerken]

In Utrecht was men later met de afschaffing van galgenvelden. De Drost van het tweede Kwartier van het Departement Utrecht schreef op de 21e dag van de grasmaand 1809 aan de Burgemeester van Amersfoort dat de galgen, raden en dergelijke die nog in de jurisdictie zouden bestaan, afgebroken moesten worden en dat de lichamen van de geëxecuteerden begraven moesten worden.[5]

Plaatsen met galgenvelden[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook de doorverwijspagina "galgenberg" voor een lijst van galgenbergen in West-Europa.

België[bewerken | brontekst bewerken]

Galgenveld van Antwerpen, ca. 1525

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland hebben verschillende plaatsen een galgenberg of galgenveld gehad, plaatsen in Nederland waar dat bekend van is zijn de volgende. De omschrijvingen zijn meestal uit de tijd dat de galg daar stond.[5]

Friesland[bewerken | brontekst bewerken]

De historicus J.A. Mol heeft in 2006 archiefonderzoek gedaan naar het voorkomen van galgen in Friesland, waarbij hij zich baseerde op toponiemen waarin de term galg bewaard is gebleven.[9]

Steden[bewerken | brontekst bewerken]
  • Bolsward, ten westen van de stadsgracht ("Galgerak")
  • Dokkum, een rad, vermeld door Worp van Thabor
  • Franeker, duizend meter ten zuidoosten van Franeker ("Galgefenne")
  • Hindeloopen, eilandje dat in de 16e eeuw net buiten de stadsgrens lag ("Galgepolle")
  • IJlst, ten noordoosten van het stadscentrum aan de Geeuw ("Galgeland")
  • Leeuwarden: een galg ten zuidwesten van het centrum aan de trekvaart naar Franeker ("Galgefenne"); een tweede ten oosten van de stad, aan de weg naar Huizum ("Olde Galgefenne")
  • Sloten, mogelijk aan de uitmonding van de Slotervaart in het Slotermeer ("Slootmanne galge")
  • Sneek, aan de voet van de Hemdijk
  • Stavoren, tussen het slot en de Noorderhaven ("Galge-venne")
  • Workum, op het buitendijks land
Grietenijen[bewerken | brontekst bewerken]
Waddeneilanden[bewerken | brontekst bewerken]
  • Ameland, zuidelijk van de zandweg naar Ballum
  • Terschelling, ten noordwesten van Midsland ("Galgeduin")
Overig[bewerken | brontekst bewerken]
  • Burum, aan de dorpsvaart ("Galgefenne")

Drenthe[bewerken | brontekst bewerken]

Twee galgenvelden buiten de vesting Coevorden, aangeduid als 't Gerecht, 1634
  • Assen: op 's Lands Veld ten noorden van de plaats[10]
  • Coevorden: op de Hooge Loo ten noorden van de stad en bij het Laarse Gat ten zuiden van de stad[10]
  • Ruinen: ten noorden van Ruinen/ ten westen van Anholt, vervangen door een galgenberg op de markegrens met Pesse[10]

In Drenthe zijn nogal wat veldnamen met galg of rad erin die verwijzen naar terreinen die naar alle waarschijnlijkheid gebruikt zijn als executieplaats. Voorbeelden zijn de galgenbergen van Anloo, Anholt, Balloo, Schoonoord/Sleen en Westerbork, waarin menselijke resten zijn aangetroffen. Van een tiental andere heuvels bestaat het vermoeden, dat zij gefungeerd hebben als executieplaats.[10]

Gelderland[bewerken | brontekst bewerken]

Ontwerp van De Steenen Galg van Arnhem, hier konden 21 lijken tegelijk aan worden gehangen, 1734

Groningen[bewerken | brontekst bewerken]

Groningen met galgenveld bij het Damsterdiep, 1575
Galgendwinger met de militaire gerechtsplaats (Jan Bulthuis, 1784)
  • Noordlaren: galgenberg langs oude postroute in het Noordlaarderbos (onzeker)
  • Smeerling: de Galgeberg (Galbaargen), een verhoging van het terrein aan de westzijde van Smeerling, pal aan de zuidzijde van de N36.
  • Vlagtwedde: 't Ol Gerichte
  • Groningen: Een galgenberg nabij de vijver in het Sterrebos (Kempkensberg), een galgenveld bij de Paddepoelsterweg, nabij begraafplaats Selwerderhof en een militaire gerichtsplaats op de Jacobijner- of Galgendwinger (later Ebbingedwinger) nabij het latere Bodenterrein

Noord-Holland[bewerken | brontekst bewerken]

De Volewijk met Galgeput bij Amsterdam, ca. 1862
Elsje Christiaens vastgebonden aan een paal op het Amsterdamse galgenveld Volewijk door Rembrandt van Rijn, 1664
  • Alkmaar: aan de noordoever van de Zeglis: tussen de Galgendijk en het water op de Galgenweid[12][20]
  • Amsterdam: Volewijk aan de Noordzijde van het IJ[12][21] Op de Heining, een buitendijks gebiedje langs de Spaarndammerdijk bij Halfweg dat nu in het westelijk havengebied van Amsterdam ligt, was het galgenveld van het hoogheemraadschap Rijnland. De Omval, dat toen tot Ouderkerk behoorde.[22]
  • Bergen: ten westen van de kerk op een markante duin nabij de Duinweg naar Schoorl[20]
  • Beverwijk: noordzijde dorp, waar de Galgenweg uitkomt op de Groote Houtweg[12][20]
  • Broek in Waterland: ten zuiden van het dorp, mogelijk bij de Galgensloot[12][20]
  • Den Helder: ten zuiden van Kijkduin (berekend op 14 gehangenen en 3 geradbraakten)[12][23]
  • Enkhuizen: ten noorden van de stad op een landtong lag "'t Geregt van Enckhuysen", thans "het Galgenland"[12][20]
  • Haarlem: Net ten noorden van de Crayenestervaart Hoek Zuiderbuitenspaarne, de huidige Crayenesterlaan.[12][24]
  • Hoorn: aan de Galgenbocht in de weg van Oosthuizen naar Hoorn[12][20]
  • Naarden: In de buurt van de turfpoort.[25]
  • Oosthuizen: locatie onbekend[12][20]
  • Opmeer: locatie onbekend[20]
  • Purmerend: Buiten de stad aan de Weere,[26][27]
  • Monnickendam: Galgenriet (voorheen Blikhoek)[28]
  • Rinnegom: in de duinen ter hoogte van "het Galgenduin"[12][20]
  • Schoorl: een hoog duin met de naam "Schoorlse Nok" en bij de grens met Bergen een "halve galg" (soort waarschuwingsbord)[12][20]
  • Texel: noordelijke kant Hoge Berg[12][23]
  • Westfriese Omringdijk: 4 galgen op de dijk voor de vier ambachten (4 grondgebieden die vooral als waterschap functioneerden), hier ook recht gesproken, huidige namen als galgendijk, galgenakker, galgenbocht en galgeweg (Opperdoes) herinneren nog aan deze plek[20] Zie ook Galgen in Westfriesland: De oudste afbeeldingen van galgen in Westfriesland staan op de bekende kaarten van de Westfriese zeedijken uit 1638. Aan de Noorderweg van Twisk zien we de galg van het ambacht de Vier Noorder Koggen. Een andere galg, waarschijnlijk die van de stede Hoogwoud-Aartswoud, is getekend aan de Langereis. Naast de galgen van Hoorn (in de Galgenbocht ten zuiden van de stad) en de stede Grootebroek (op het buitendijks land bij Broekerhaven) zien we ook een rad. Daar werden de lichamen van terechtgestelden vaak op gelegd, “ten prooi aan de vogelen des hemelrijks”. Terechtstellingen vonden plaats in het centrum van een stad of dorp en trokken veel publiek. Galgen waren er al ver voor 1638. Volgens een bij de kaarten horend rapport stond “eertijds” bij de Nek bij Schellinkhout de galg van de Westfriese Admiraliteit, maar daar was zo’n 30 à 40 morgen voorland verdwenen door kustafslag. Een andere galg, die van de stede Schellinkhout zelf, wordt genoemd in een akte van 18 april 1592. Daarin verklaarde een wapensmid uit Hoorn dat hij samen met schout Sijvert Jorisz. de Vries uit nieuwsgierigheid was gaan kijken naar “die galge aen denwelcken die Spangiaerts buyten Schellinckhout gehangen waeren” (toegangsnummer 1685, inv.nr. 2037). Waarschijnlijk deelde Schellinkhout een galgenveld met de stede Wijdenes. In 1881 correspondeerden de burgemeesters van beide gemeenten namelijk over de verwaarloosde toestand van een gezamenlijk eigendom: het “Galgeveld” aan de Wijmers (toegangsnummer 1223, inv.nr. 481). Op 22 december 1708 veroordeelde de schepenbank van Medemblik de recidivist Jeuriaen Jeuriaensz. wegens diefstal tot de doodstraf door ophanging. Na de voltrekking van het vonnis werd zijn lijk “buijten op het galgevelt” opgehangen (toegangsnummer 0003, inv.nr. 5307). Jammer genoeg weten we niet waar dit was. De stede Abbekerk kocht in 1709 een stukje rietland aan de Westfriese Omringdijk bij Lambertschaag om daar een galg op te richten in verband met de ter dood veroordeling van het dienstmeisje Liefje Elberts. Een jaar eerder had zij een boerderij in Lambertschaag in brand gestoken om diefstal van sieraden te verdoezelen. Dankzij archiefonderzoek is de locatie van de galg van de stede Abbekerk inmiddels bekend. In 1764 lieten dijkgraaf en heemraden van Drechterland op de Rode Steen in Hoorn een tijdelijke galg bouwen voor een bende rovers van dijkmaterialen. Zij werden veroordeeld tot geseling met een strop om de hals onder een galg op een speciaal gebouwd schavot, tot brandmerking met het wapen van Drechterland en tot verbanning uit Holland en Westfriesland. De permanente galg van Drechterland stond op een strandje bij De Tent, het toenmalige vergaderlokaal van dijkgraaf en heemraden. Niet ver daarvandaan, op het buitendijks land ten oosten van de Noorder Kadijk, stond de stadsgalg van Enkhuizen. Van Obdam, Hensbroek, Spanbroek, Opmeer, Sijbekarspel en Benningbroek, Hem en Venhuizen weten we (nog) niet of er wel een galgenveld is geweest.

Overijssel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Deventer: In 1362 was al sprake van de Galghenbergh, later de Galgenbelt genoemd.[29] Hij was gelegen ten noorden van de stad en werd rond 1930 voor woningbouw afgegraven. Nu liggen daar de straten Hoge Belt en Hoge Hondstraat. De Diepenveenseweg die vanuit de stad in de richting van de Galgenbelt liep heette tot 1889 deels Galgeweg. Verder wijzen de veldnamen Ravensweerd en Radstake van nu bebouwde gebieden ten noorden van de oude stad op gerechtsplaatsen. Ook heeft er in Deventer een galg gestaan op het Justitiebolwerk.
  • Tussen Goor en Delden: ten westen van de huidige Algemene Begraafplaats in Delden.
  • Galgenberg (Mander)

Utrecht[bewerken | brontekst bewerken]

Gezicht op de stad Utrecht vanaf het Paardenveld met in het midden de galg, 1756

Zuid-Holland[bewerken | brontekst bewerken]

Galgenveld aan de Trekvliet bij Den Haag, 1619
Gilles van Leedenberch, in 1618 veroordeeld wegens landverraad, maakte in de gevangenis een eind aan zijn leven en werd geconserveerd, gekist en een jaar later met kist en al aan de galg gehangen. Op de achtergrond op het rad de moordenaars op Jan van Wely.
Galgenveld bij Gouda, 1520
  • Brielle: Ook het Galgen-bolwerk genoemd. Gelegen op een wal net buiten de vesting
  • Delft: een kilometer ten zuiden van de stad aan de westelijke oever van de Schie[32]
  • Dordrecht: op de hoek van de Noord en de Merwede (aan de zijde van Zwijndrecht - t.h.v. het huidige Noordpark).[12][32]
  • Gouda: het galgenveld was aanvankelijk waarschijnlijk een terrein aan de Corte Gouwe, tussen het huidige Regentesseplantsoen en de Nieuwehaven, ook wel 't Gerecht en het Galgeveld genoemd; in de 15e eeuw zou het galgenveld verplaatst zijn naar een buiten de stad gelegen terrein ten westen van de stad buiten de Dijkspoort bij de IJsseldijk[33][34]
  • 's-Gravenhage: tussen Den Haag en Scheveningen en elders in de duinen tussen Den Haag en de zee[12][35]
  • Leerdam: op de "Galgerwaard" en "het Galgenwiel"[11][12]
  • Leiden: ten westen van de stad, op de noordoever van de Oude Rijn, ter plaatse geheten Galgewater, aan de waterkant ter hoogte van de Lage Morsweg[12][36]
  • Rijswijk: het destijds op Rijswijks grondgebied gelegen galgenveld aan de Trekvliet[37]
  • Scheveningen: op een hoog duin vlak bij het dorp[12][35]
  • Schiedam, op de hoek van de Voorhaven en de Nieuwe Maas[38]
  • Land van Steyn: in Stein ten oosten van Gouda[12][32][34]
  • Warmond:[39]

Noord-Brabant[bewerken | brontekst bewerken]


Zeeland[bewerken | brontekst bewerken]

  • Hulst: aan het eind van de Zoutedijk. Het gebied heet nog steeds galgenveld.

Limburg[bewerken | brontekst bewerken]

Galgenveld van Nieuw-Amsterdam in het midden van de tekening, 1664

Suriname[bewerken | brontekst bewerken]

Paramaribo kende een galgenveld, aan het Pad van Wanica (thans Indira Gandhiweg, de weg naar Zanderij). Een of meerdere veroordeelden van de stadsbrand van 1832 zouden er in 1833 zijn opgehangen.[55]

Verenigde Staten[bewerken | brontekst bewerken]

In de Nieuw-Nederlandse hoofdplaats Nieuw-Amsterdam stond aan de kust een galg, zoals is te zien op de tekening van Johannes Vingboons van Nieuw-Amsterdam van 1664.

Oostenrijk[bewerken | brontekst bewerken]

Verenigd Koninkrijk[bewerken | brontekst bewerken]

De Tyburn tree, de permanente galg bij Tyburn, stond op de plek waar zich nu de Marble Arch bevindt en werd gebruikt tot 1759, afbeelding uit 1680
  • In Tyburn stonden de galgen voor de mensen die in Londen terecht werden gesteld.

Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]

In het hedendaagse leven wordt in namen regelmatig verwezen naar voormalige galgenvelden of galgenbergen. In Nijmegen is een wijk naar het voormalige galgenveld vernoemd.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Gallows op Wikimedia Commons.