Formule 3000

Formule 3000
De Formule 3000 wagen van Fernando Alonso
Actieve jaren 1985 - 2004
Regio Mondiaal
Discipline Formule racen
Kampioen Vlag van Italië Vitantonio Liuzzi
Team Vlag van Verenigd Koninkrijk Arden International
Auto Lola Zytek
Organisatie FIA
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Formule 3000 was een raceklasse die heeft bestaan van 1985 tot 2004, en werd in 1985 in Silverstone opgericht door de FIA. De Formule 3000 verving de te duur bevonden Formule 2 en gold als opstap naar de Formule 1.

Aanvankelijk werd veelal gebruikgemaakt van voormalige Formule 1-motoren van Ford Cosworth die in onbruik waren geraakt doordat de meeste Formule 1-teams op turbomotoren waren overgeschakeld. De naam Formule 3000 refereert aan de motorinhoud van 3000 cc. Ook kwamen in de beginfase enkele omgebouwde Formule 1-wagens aan de start van Williams en Arrows. Die legden het qua prestatie echter af tegen de speciaal voor de Formule 3000 ontwikkelde chassis van Ralt, March en Lola.

In de periode 1985-1995 mochten teams hun uitrusting van verschillende leveranciers betrekken, vanaf 1996 werd er in identieke auto's geracet. Lola, Zytek en Avon werden door de FIA als leveranciers van respectievelijk chassis, motoren en banden aangewezen. De motor van een Formule 3000 racewagen had zoals gezegd een inhoud van 3000 cc, acht cilinders en genereerde 500 pk. Het toerental was begrensd op 9000. Formule 3000-coureurs waren meestal afkomstig uit de kartcompetitie en ambieerden een doorstroom naar de Formule 1.

De startplaats in een Formule 3000 race werd bepaald door een kwalificatiesessie. De coureur met de snelste rondetijd startte vanaf de eerste plek, de zogenaamde pole position. Een coureur die tijdens de kwalificatiesessie een tijd van meer dan 107% van de coureur op pole position neerzette, kwalificeerde zich niet voor de hoofdrace. Gezien het identieke materiaal, waren de verschillen in de kwalificatie minimaal. Méér dan in de Formule 1, waar een cruciale rol voor het materiaal is weggelegd, speelden in de Formule 3000 de kwaliteiten van de coureur een rol. In een Formule 3000 race startte maximaal 26 wagens vanuit stilstand, dit nadat ze een warming-up ronde hebben gereden. De zes coureurs die in een race het hoogst eindigden kregen respectievelijk 10, 6, 4, 3, 2 en 1 punt(en). Degene die na een seizoen van tien of twaalf races het hoogste puntenaantal had verzameld, mocht zich wereldkampioen noemen.

In 2004 werd de Formule 3000 opgevolgd door de GP2. Naast de Formule 3000 bestaat er nog wel de Euro F3000, waar geracet wordt met oude Formule 3000 wagens.

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs die succesvol waren in de Formule 3000 zijn onder andere Vitantonio Liuzzi, Robert Doornbos, Sébastien Bourdais, Justin Wilson, Nick Heidfeld, Juan Pablo Montoya, Olivier Panis, Luca Badoer, Jean Alesi, Tomáš Enge en Bruno Junqueira.

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Kampioen Tweede Derde
1985 Vlag van Duitsland Christian Danner Vlag van Nieuw-Zeeland Mike Thackwell Vlag van Italië Emanuele Pirro
1986 Vlag van Italië Ivan Capelli Vlag van Italië Emanuele Pirro Vlag van Italië Pierluigi Martini
1987 Vlag van Italië Stefano Modena Vlag van Spanje Luis Perez-Sala Vlag van Brazilië Roberto Moreno
1988 Vlag van Brazilië Roberto Moreno Vlag van Frankrijk Olivier Grouillard Vlag van Verenigd Koninkrijk Martin Donnelly
1989 Vlag van Frankrijk Jean Alesi Vlag van Frankrijk Érik Comas Vlag van Frankrijk Éric Bernard
1990 Vlag van Frankrijk Érik Comas Vlag van België Eric van de Poele Vlag van Verenigd Koninkrijk Eddie Irvine
1991 Vlag van Brazilië Christian Fittipaldi Vlag van Italië Alessandro Zanardi Vlag van Italië Emanuele Naspetti
1992 Vlag van Italië Luca Badoer Vlag van Italië Andrea Montermini Vlag van Brazilië Rubens Barrichello
1993 Vlag van Frankrijk Olivier Panis Vlag van Portugal Pedro Lamy Vlag van Verenigd Koninkrijk David Coulthard
1994 Vlag van Frankrijk Jean-Christophe Boullion Vlag van Frankrijk Franck Lagorce Vlag van Brazilië Gil de Ferran
1995 Vlag van Italië Vincenzo Sospiri Vlag van Brazilië Ricardo Rosset Vlag van Zweden Kenny Bräck
1996 Vlag van Duitsland Jörg Müller Vlag van Zweden Kenny Bräck Vlag van België Marc Goossens
1997 Vlag van Brazilië Ricardo Zonta Vlag van Colombia Juan Pablo Montoya Vlag van Denemarken Jason Watt
1998 Vlag van Colombia Juan Pablo Montoya Vlag van Duitsland Nick Heidfeld Vlag van Uruguay Gonzalo Rodríguez
1999 Vlag van Duitsland Nick Heidfeld Vlag van Denemarken Jason Watt Vlag van Uruguay Gonzalo Rodríguez
2000 Vlag van Brazilië Bruno Junqueira Vlag van Frankrijk Nicolas Minassian Vlag van Australië Mark Webber
2001 Vlag van Verenigd Koninkrijk Justin Wilson Vlag van Australië Mark Webber Vlag van Tsjechië Tomáš Enge
2002 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais Vlag van Italië Giorgio Pantano Vlag van Tsjechië Tomáš Enge
2003 Vlag van Zweden Björn Wirdheim Vlag van Brazilië Ricardo Sperafico Vlag van Italië Giorgio Pantano
2004 Vlag van Italië Vitantonio Liuzzi Vlag van Italië Enrico Toccacelo Vlag van Nederland Robert Doornbos
Zie de categorie Formula 3000 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.