Fehmarnbeltverbinding

Kaart met toekomstige Fehmarnbeltverbinding in rood
Satellietbeeld van de Fehmarnbeltverbinding

De Fehmarnbeltverbinding (Deens: Femern Bælt-forbindelsen, Duits: Fehmarnbelt-Querung) is een geplande tunnelverbinding tussen Duitsland en Denemarken, die vanaf 2029[1] het Duitse eiland Fehmarn en het Deense eiland Lolland over de 18 kilometer brede Fehmarnbelt zal gaan verbinden. Het gaat om een tunnel voor zowel auto- als treinverkeer. De verbinding moet de veerdienst Rødby-Puttgarden vervangen en deel uitmaken van de zogenaamde Vogelfluglinie, de in afstand kortste spoorverbinding tussen Hamburg en Kopenhagen/Malmö.

Akkoord[bewerken | brontekst bewerken]

Op 29 juni 2007 kwamen de verkeersministers van Denemarken, Duitsland en Sleeswijk-Holstein tot een akkoord over de bouw van een brug, maar in 2011 gaven de Denen te kennen een tunnel te verkiezen.[2] Besloten is dat Denemarken daarom het grootste deel van de kosten op zich neemt; ook zullen de tolgebouwen aan Deense zijde gebouwd worden. Daar staat wel tegenover dat Duitsland aan zijn kant het snelweg- en spoornetwerk moet verbeteren.

Het Deens-Duitse staatsverdrag werd op 3 september 2008 ondertekend door de Bundesverkehrsminister Wolfgang Tiefensee en de Deense Minister van Verkeer Carina Christensen.

Planning[bewerken | brontekst bewerken]

Het idee voor een verbinding over de Fehmarnbelt dateert al van de jaren 1980. Sinds 2000 begonnen transporteconomen meer en meer om deze verbinding te vragen, zij het via een brug of een tunnel. Aanvankelijk leek een brug de voorkeur te hebben. In 2010 bleek echter dat de bouw van een tunnel met minder risico's gepaard zou gaan en ongeveer hetzelfde zou kosten.[3] Lange tijd werd er geijverd voor een alternatieve verbinding tussen het Deense eiland Falster en de Duitse stad Rostock, waarbij een meer directe verbinding met Berlijn en Oost-Europa zou ontstaan, de zogeheten 'Gedser-Rostock Brug'.

De bouw zou 5,5 miljard euro gaan kosten. Verwacht wordt dat dagelijks ongeveer 10.000 auto's en 4.000 treinpassagiers de tunnel zullen gebruiken. De veerboot doet er nu 45 minuten over, wat betekent dat de tocht over de Fehmarnbelt meer dan een half uur korter zal worden. Door de trage besluitvorming (er was gehoopt op een definitieve beslissing in 2006) gingen er in maart 2007 in Denemarken stemmen op deze verbinding te laten vallen en in te zetten op een vaste verbinding tussen Seeland en Jutland, en daarmee tussen Kopenhagen en Aarhus. Nu de tunnel er wel komt, hoopt Jutland nog altijd op een verbinding over het Kattegat.

De bouwwerkzaamheden startten in 2020 met de bouw van een haven voor de bouw van drijvende tunnelelementen.[4] De spoorverbinding via de veerboot werd al per 15 december 2019 beëindigd.[5]

Ontwerp[bewerken | brontekst bewerken]

Het gaat om een tunnel met twee buizen met een enkelspoor (voor de ICE en de Eurocity) en twee buizen met elk twee rijstroken en een vluchtstrook als snelweg.[6]

Bij de bouw worden caissons met een lengte van 217 meter afgezonken. In totaal komen er 79 elementen. Deze elementen worden aan de oostzijde van station Rødby in een speciaal gebouwde werkplaats met vier droogdokken vervaardigd. De tunnelingang bevindt zich tussen station Rødby en de werkplaats. De tunnel komt aan de oostzijde van het station Puttgarden aan land. De tunnel zal naar verwachting in 2029[1] in gebruik worden genomen. Door tol te heffen kunnen de kosten na 35 jaar zijn terugverdiend.[7][8] De Naturschutzbund Deutschland heeft tegen het doorvoeren van andere plannen gerechtelijke stappen aangekondigd.[9]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]