Europese kampioenschappen wielrennen 2019

Europese kampioenschappen wielrennen 2019
Gehouden in Vlag van Nederland Alkmaar
Jaar 2019
Data 7 t/m 11 augustus
Sport Wegwielrennen
Organisator UEC
Evenementen 13
Navigatie
2018     2020
Portaal  Portaalicoon   Sport
De kasseien van de Munnikenweg zijn opgenomen in het parcours van de wegrit

De Europese kampioenschappen wielrennen 2019 waren de 25e editie van de Europese kampioenschappen wielrennen die georganiseerd worden door de Union Européenne de Cyclisme (UEC) van 7 t/m 11 augustus in de Nederlandse stad Alkmaar. Het was het 23e kampioenschap met tijdrit, het 15e kampioenschap voor junioren en het vierde Europees kampioenschap voor elite mannen en vrouwen. Vanaf dit jaar was er ook een gemengde ploegenestafette, een ploegentijdrit voor landenteams bestaande uit drie mannen en drie vrouwen.

Locatie[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk was de organisatie toegewezen aan het Franse Annecy, maar dat wilde een andere datum in verband met het drukke toerisme in augustus en gaf uiteindelijk de organisatie terug. De UEC vroeg daarop aan de Nederlandse provincie Drenthe om het EK te organiseren, nadat hun aanbod om het WK te organiseren was afgewezen.[1] In januari waren er verschillende Nederlandse steden in de running,[2] waarvan de een na de ander afviel. In Emmen was er te weinig draagvlak,[3] in Ede werden dit jaar al de nationale kampioenschappen gehouden en Den Bosch gaf aan nooit officieel kandidaat te zijn geweest. In februari bleef Alkmaar als enige over,[4] waarna op 25 maart de organisatie definitief aan de Kaasstad gegeven werd.[5]

Wedstrijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

Discipline Datum Tijd Categorie Afstand
Gemengde ploegenestafette Woensdag 7 augustus 14:30-16:30 M+V elite 44,8 km
Tijdrit 9:00-10:30 Vrouwen junioren 22,4 km
11:15-12:45 Mannen junioren 22,4 km
Donderdag 8 augustus 9:00-10:15 Vrouwen beloften 22,4 km
10:45-12:00 Vrouwen elite 22,4 km
12:45-14:15 Mannen beloften 22,4 km
15:00-16:30 Mannen elite 22,4 km
Wegrit Vrijdag 9 augustus 9:00-11:00 Vrouwen junioren 69,0 km
12:00-15:00 Vrouwen beloften 92,0 km
16:00-19:00 Mannen junioren 115,0 km
Zaterdag 10 augustus 9:00-13:00 Mannen beloften 138,0 km
13:00-17:00 Vrouwen elite 115,0 km
Zondag 11 augustus 11:30-16:00 Mannen elite 172,6 km

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Amy Pieters won goud in de wegrit bij de vrouwen elite en de ploegenestafette.
Alberto Dainese won goud in de wegrit bij de mannen beloften.
M+V elite
Goud
Zilver
Brons
Gemengde
ploegenestafette
Vlag van Nederland Nederland
Koen Bouwman
Bauke Mollema
Ramon Sinkeldam
Riejanne Markus
Amy Pieters
Floortje Mackaij
Vlag van Duitsland Duitsland
Marco Mathis
Jasha Sütterlin
Justin Wolf
Lisa Brennauer
Lisa Klein
Mieke Kröger
Vlag van Italië Italië
Davide Martinelli
Edoardo Affini
Manuele Boaro
Silvia Valsecchi
Vittoria Guazzini
Elisa Longo Borghini
Mannen elite
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Italië Elia Viviani Vlag van België Yves Lampaert Vlag van Duitsland Pascal Ackermann
Tijdrit Vlag van België Remco Evenepoel Vlag van Denemarken Kasper Asgreen Vlag van Italië Edoardo Affini
Vrouwen elite
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Nederland Amy Pieters Vlag van Italië Elena Cecchini Vlag van Duitsland Lisa Klein
Tijdrit Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Duitsland Lisa Klein Vlag van Nederland Lucinda Brand
Mannen beloften
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Italië Alberto Dainese Vlag van Denemarken Niklas Larsen Vlag van Estland Rait Ärm
Tijdrit Vlag van Denemarken Johan Price-Pejtersen Vlag van Denemarken Mikkel Bjerg Vlag van Zwitserland Stefan Bissegger
Vrouwen beloften
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Italië Letizia Paternoster Vlag van Polen Marta Lach Vlag van Nederland Lonneke Uneken
Tijdrit Vlag van Duitsland Hannah Ludwig Vlag van Rusland Maria Novolodskaja Vlag van Italië Elena Pirrone
Mannen junioren
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Oekraïne Andrii Ponomar Vlag van Duitsland Maurice Ballerstedt Vlag van Italië Andrea Piccolo
Tijdrit Vlag van Italië Andrea Piccolo Vlag van Nederland Lars Boven Vlag van Nederland Enzo Leijnse
Vrouwen junioren
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Nederland Ilse Pluimers Vlag van Nederland Sofie van Rooijen Vlag van Frankrijk Kristina Nenadovic
Tijdrit Vlag van Nederland Shirin van Anrooij Vlag van Rusland Ajgoel Garejeva Vlag van Zweden Wilma Olausson

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Goud Zilver Brons Totaal
1 Vlag van Nederland Nederland 5 2 3 10
2 Vlag van Italië Italië 4 1 4 9
3 Vlag van Duitsland Duitsland 1 3 2 6
4 Vlag van Denemarken Denemarken 1 3 0 4
5 Vlag van België België 1 1 0 2
6 Vlag van Oekraïne Oekraïne 1 0 0 1
7 Vlag van Rusland Rusland 0 2 0 2
8 Vlag van Polen Polen 0 1 0 1
9 Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 0 1 1
9 Vlag van Zweden Zweden 0 0 1 1
9 Vlag van Zwitserland Zwitserland 0 0 1 1
9 Vlag van Estland Estland 0 0 1 1
Totaal 13 13 13 39

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]