Europees kampioenschap voetbal 2016

Europees kampioenschap voetbal 2016
	UEFA Euro 2016; Championnat d'Europe de football 2016
Toernooi-informatie
Gastland	Frankrijk
Organisator	UEFA
Editie	15e
Datum	10 juni – 10 juli 2016
Teams	24 (van 1 confederatie)
Stadions	10 (in 10 gaststeden)
Winnaar	Portugal (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	51
Doelpunten	108 (2,12 per wedstrijd)
Toeschouwers	2.427.303 (47.594 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Antoine Griezmann; (6 doelpunten)
Beste speler	Antoine Griezmann
Navigatie
Portaal	Voetbal

Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2016 of UEFA Euro 2016 was de vijftiende editie van het vierjaarlijkse voetbalevenement. Het werd gehouden van 10 juni tot en met 10 juli 2016. Frankrijk was het gastland.^[1] Na de toernooien van 1960 en 1984 was het de derde maal dat dit land gastland was.

Voor het eerst in de geschiedenis namen er 24 landen deel aan het toernooi. Dit was een uitbreiding met acht, waardoor er ook twintig wedstrijden meer gespeeld werden. Er werden zes groepen van vier teams gemaakt. De nummers één en twee uit elke groep en de vier beste nummers drie gingen door naar de achtste finale. Vervolgens werden achtste finales, kwartfinales, halve finales en de finale gespeeld.^[2]

Het toernooi werd uitgebreid zodat ook kleinere landen kunnen deelnemen aan het EK waarvoor de grotere landen zich vrijwel altijd plaatsen. De voormalige kampioenen Nederland, Denemarken en Griekenland slaagden er niet in om zich te kwalificeren. Nederland, dat nog derde werd op het WK van 2014 eindigde als vierde in zijn kwalificatiegroep. Denemarken werd in de barrages uitgeschakeld en Griekenland, nog tot de tweede ronde van het laatste WK doorgedrongen, eindigde als laatste in zijn groep.

Portugal won het toernooi door in de finale Frankrijk met 1-0 te verslaan na verlenging. Éder werd de matchwinner door in de 109e minuut het enige doelpunt van de wedstrijd te maken.

Kandidaatstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Procedure kandidaatstelling[bewerken | brontekst bewerken]

Geïnteresseerde (combinaties van) landen om het toernooi te organiseren konden zich tot 9 maart 2009 aanmelden bij de UEFA. De UEFA had daarbij de mogelijkheid om het aantal kandidaturen terug te brengen tot drie of vier. De geïnteresseerde landen kregen dan de mogelijkheid om hun bidbook op te stellen dat uiterlijk 15 februari 2010 moest zijn ingediend. Vervolgens werden de aanmeldingen door de UEFA geëvalueerd en werden vanaf maart 2010 de kandidaat-landen bezocht. Op 28 mei 2010 werd de keuze gemaakt. De UEFA schrijft voor dat bij een toernooi met 24 deelnemers er negen tot twaalf stadions nodig zijn. Door de strenge eisen die de UEFA stelt komen alleen de grote landen in aanmerking voor de organisatie door één land of een combinatie van twee of maximaal drie^[3] kleinere landen, zoals dat eerder is gebeurd met het EK 2000, het EK 2008 en het EK 2012.

Kandidaten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Kandidaturen Europees kampioenschap voetbal 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Drie landen hebben in maart 2009 een individuele kandidatuur ingediend en twee landen een gezamenlijke.^[4] Frankrijk, Italië, Turkije individueel en Noorwegen en Zweden gezamenlijk. De verantwoordelijke ministers van Noorwegen en Zweden wilden geen overheidsgeld beschikbaar stellen.^[5] De kandidatuur werd stopgezet. De UEFA meldde in februari 2010 dat Frankrijk, Italië en Turkije hun bidbook hadden ingediend.^[6] Eerder overwogen Schotland, eventueel samen met Wales, Ierland en Noord-Ierland, Griekenland, Rusland en de combinatie van Roemenië en Bulgarije om zich kandidaat te stellen, maar deze landen hebben dit uiteindelijk niet gedaan.

Stemrondes[bewerken | brontekst bewerken]

De dertien stemgerechtigde leden van het uitvoerend comité van de UEFA bepaalden via een stemming het organiserend land. De stemming bestond uit twee ronden. In de eerste ronde moest elk lid de landen op voorkeursvolgorde plaatsen. Het voorkeursland kreeg 5 punten, de nummer twee 2 punten en de nummer drie één punt. Het land met het laagst aantal punten zou afvallen; dit bleek Italië te zijn. In de tweede ronde moest elk lid het land van voorkeur aangeven. Het land met de meeste stemmen zou winnen; dit bleek Frankrijk te zijn.

Nr.	Land	Stemmen		Eerdere EK's georganiseerd	Aantal speellocaties
Nr.	Land	Ronde 1	Ronde 2^[7]	Eerdere EK's georganiseerd	Aantal speellocaties
1.	Frankrijk	43	7	1960 en 1984	12 speelsteden
2.	Turkije	38	6	N.v.t.	12 speelsteden
3.	Italië	23	-	1968 en 1980	12 speelsteden

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

De Franse voetbalbond wees in november 2009 twaalf speelsteden aan: Saint-Denis, Marseille, Lyon, Villeneuve-d'Ascq, Parijs, Lens, Saint-Étienne, Toulouse, Bordeaux, Straatsburg, Nice en Nancy. Dit werd later teruggebracht tot 9 speelsteden (Straatsburg, Saint-Étienne en Toulouse vielen af). In juni 2011 werden Saint-Étienne en Toulouse weer toegevoegd aan de lijst, zodat het totale aantal speelsteden nu op 11 kwam. In december 2011 besloot Nancy af te zien van het EK, omdat de renovatie van het stadion niet doorging.

Saint-Denis	Marseille	Lyon	Parijs
Stade de France Capaciteit: 81.338	Stade Vélodrome Capaciteit: 67.000	Parc Olympique Lyonnais Capaciteit: 61.556	Parc des Princes Capaciteit: 51.000

Villeneuve-d'Ascq (Lille Métropole)	Saint-Denis Marseille Parijs Lens Villeneuve-d'Ascq Toulouse Saint-Étienne Nice Lyon Bordeaux		Lens
Grand Stade Lille Métropole Capaciteit: 50.186			Stade Bollaert-Delelis Capaciteit: 45.000

Bordeaux	Saint-Étienne	Toulouse	Nice
Nouveau Stade Bordeaux Capaciteit: 42.566	Stade Geoffroy-Guichard Capaciteit: 42.000	Stadium Municipal Capaciteit: 36.550	Allianz Riviera Capaciteit: 35.624

Extra voorzorgsmaatregelen en incidenten[bewerken | brontekst bewerken]

In Frankrijk geldt tot op heden de noodtoestand die werd uitgeroepen daags na de aanslagen in Parijs van november 2015, waarbij het Stade de France een van de doelwitten was. In de aanloop naar het EK 2016 zijn allerlei extra beveiligingsmaatregelen getroffen om mogelijke nieuwe terreuraanslagen te voorkomen. Begin juni had Frankrijk 90.000 man ingezet ter beveiliging van het toernooi.^[8]

In mei werd bij de Pools-Oekraïense grens een Fransman aangehouden die een grote hoeveelheid wapens en springstof bij zich had. Volgens berichten van de Oekraïense veiligheidsdienst zou hij van plan zijn geweest om tijdens het EK 15 aanslagen te plegen.^[9]

Lied[bewerken | brontekst bewerken]

De Franse dj en producer David Guetta en de Zweedse zangeres Zara Larsson schreven samen het officiële EK-lied genaamd This One's For You.

Selecties[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Europees kampioenschap voetbal 2016/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Europees kampioenschap voetbal 2016 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Loting[bewerken | brontekst bewerken]

De kwalificatiegroepen werden geloot op 23 februari 2014 in Nice.

Procedure[bewerken | brontekst bewerken]

De groepen werden dusdanig samengesteld dat de sterkste landen niet bij elkaar in de groep zouden komen en dat de groepen een vergelijkbare sterkte hadden. Hiertoe werden de landen ingedeeld in zes potten. Pot 1 was de sterkste pot, met daarin de landen met de hoogste coëfficiënten en geleid door de titelhouder. De coëfficiënten waren gebaseerd op de resultaten in de kwalificatie voor het WK 2014 en de kwalificatie en eindronde van het EK 2012 en het WK 2010.^[10] Uit elke pot werd een land in een andere groep geloot. Landen die in dezelfde pot waren ingedeeld, konden dus niet tegen elkaar spelen. Landen waarvan de thuismarkten de grootste bijdrage hadden geleverd aan de opbrengst voor het kwalificatietoernooi werden in een groep van zes landen geplaatst.^[10] Dit waren Engeland, Duitsland, Italië, Spanje en Nederland. Om politieke reden konden Armenië en Azerbeidzjan niet bij elkaar in de groep komen. Dat gold ook voor Spanje en Gibraltar.^[11]

Potindeling en speelschema[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA maakte de potindeling eind januari 2014 bekend.^[12] Direct na de loting maakte de UEFA het speelschema bekend.^[13] Tot dan toe was het gebruikelijk dat de landen uit de groep onderling het schema opstelden. Frankrijk werd achteraf toegevoegd aan de groep met vijf landen. De wedstrijden van de Franse ploeg zouden evenwel vriendschappelijk zijn, en niet meegerekend worden in het klassement.

Pot 1 (groepshoofden)	Pot 2	Pot 3	Pot 4	Pot 5	Pot 6
Spanje Duitsland Nederland Italië Engeland Portugal Griekenland Rusland Bosnië en Herzegovina	Oekraïne Kroatië Zweden Denemarken Zwitserland België Tsjechië Hongarije Ierland	Servië Turkije Slovenië Israël Noorwegen Slowakije Roemenië Oostenrijk Polen	Montenegro Armenië Schotland Finland Letland Wales Bulgarije Estland Wit-Rusland	IJsland Noord-Ierland Albanië Litouwen Moldavië Macedonië Azerbeidzjan Georgië Cyprus	Luxemburg Kazachstan Liechtenstein Faeröer Malta Andorra San Marino Gibraltar

Gekwalificeerde landen[bewerken | brontekst bewerken]

Land	Gekwalificeerd als	Kwalificatiedatum	Eerdere deelnames aan EK	Winnaar van EK
Frankrijk	Gastland	20 mei 2010	(8) 1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012	(2) 1984, 2000
Engeland	1e Groep E	5 september 2015	(8) 1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012	(0)
Tsjechië	1e Groep A	6 september 2015	(5) 1996, 2000, 2004, 2008, 2012	(0)
IJsland	2e Groep A	6 september 2015	(0)	(0)
Oostenrijk	1e Groep G	8 september 2015	(1) 2008	(0)
Portugal	1e Groep I	8 oktober 2015	(6) 1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012	(0)
Noord-Ierland	1e Groep F	8 oktober 2015	(0)	(0)
Spanje	1e Groep C	9 oktober 2015	(9) 1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004,2008, 2012	(3) 1964, 2008, 2012
Zwitserland	2e Groep E	9 oktober 2015	(3) 1996, 2004, 2008	(0)
Italië	1e Groep H	10 oktober 2015	(8) 1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012	(1) 1968
België	1e Groep B	10 oktober 2015	(4) 1972, 1980, 1984, 2000	(0)
Wales	2e Groep B	10 oktober 2015	(0)	(0)
Albanië	2e Groep I	11 oktober 2015	(0)	(0)
Roemenië	2e Groep F	11 oktober 2015	(4) 1984, 1996, 2000, 2008	(0)
Duitsland	1e Groep D	11 oktober 2015	(11) 1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012	(3) 1972, 1980, 1996
Polen	2e Groep D	11 oktober 2015	(2) 2008, 2012	(0)
Rusland	2e Groep G	12 oktober 2015	(4) 1996, 2004, 2008, 2012	(0)
Slowakije	2e Groep C	12 oktober 2015	(0)	(0)
Kroatië	2e Groep H	13 oktober 2015	(4) 1996, 2004, 2008, 2012	(0)
Turkije	Beste derde	13 oktober 2015	(3) 1996, 2000, 2008	(0)
Hongarije	Play-offs	15 november 2015	(2) 1964, 1972	(0)
Ierland	Play-offs	16 november 2015	(2) 1988, 2012	(0)
Zweden	Play-offs	17 november 2015	(5) 1992, 2000, 2004, 2008, 2012	(0)
Oekraïne	Play-offs	17 november 2015	(1) 2012	(0)

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA maakte de geselecteerde scheidsrechters bekend op 15 december 2015. Björn Kuipers is de enige Nederlander.

Land	Scheidsrechter	Assistent-scheidsrechters	Extra assistent-scheidsrechters
Engeland	Martin Atkinson	Michael Mullarkey Stephen Child Gary Beswick (stand-by)	Michael Oliver Craig Pawson
Duitsland	Felix Brych	Mark Borsch Stefan Lupp Marco Achmüller (stand-by)	Bastian Dankert Marco Fritz
Turkije	Cüneyt Çakır	Bahattin Duran Tarık Ongun Mustafa Emre Eyisoy (stand-by)	Hüseyin Göçek Barış Şimşek
Engeland	Mark Clattenburg	Simon Beck Jake Collin Stuart Burt (stand-by)	Anthony Taylor Andre Marriner
Schotland	William Collum	Damien MacGraith Francis Connor Douglas Ross (stand-by)	Robert Madden John Beaton
Zweden	Jonas Eriksson	Mathias Klasenius Daniel Warnmark Mehmet Culum (stand-by)	Stefan Johannesson Markus Strömbergsson
Roemenië	Ovidiu Haţegan	Octavian Şovre Sebastian Eugen Gheorghe Radu Adrian Stefan Ghinguleac (stand-by)	Alexandru Tudor Sebastian Colțescu
Rusland	Sergej Karasjov	~~Anton Averyanov~~ Tikhon Kalugin Nikolai Golubev	Sergej Lapotsjkin Sergej Ivanov
Hongarije	Viktor Kassai	György Ring Vencel Toth Istvan Albert (stand-by)	Tamás Bognár Ádám Farkas
Tsjechië	Pavel Královec	Roman Slyško Martin Wilczek Tomáš Mokrusch (stand-by)	Petr Ardeleánu Michal Paták
Nederland	Björn Kuipers	Sander van Roekel Erwin Zeinstra Mario Diks (stand-by)	Pol van Boekel Richard Liesveld
Polen	Szymon Marciniak	Paweł Sokolnicki Tomasz Listkiewic Radosław Siejka (stand-by)	Paweł Raczkowski Tomasz Musiał
Servië	Milorad Mažić	Milovan Ristić Dalibor Đurđević Nemanja Petrović (stand-by)	Danilo Grujić Nenad Đokić
Noorwegen	Svein Oddvar Moen	Kim Tomas Haglund Frank Andas Sven Erik Midthjell (stand-by)	Ken Henry Johnsen Svein-Erik Edvartsen
Italië	Nicola Rizzoli	Elenito Di Liberatore Mauro Tonolini Gianluca Cariolato (stand-by)	~~Luca Banti~~ Antonio Damato Daniele Orsato
Slovenië	Damir Skomina	Jure Praprotnik Robert Vukan Bojan Ul (stand-by)	Matej Jug Slavko Vinčić
Frankrijk	Clément Turpin	Frédéric Cano Nicolas Danos Cyri Gringore (stand-by)	Benoît Bastien Fredy Fautrel
Spanje	Carlos Velasco Carballo	Roberto Alonso Fernández Juan Carlos Yuste Jiménez Raúl Cabañero Martínez (stand-by)	Jesús Gil Manzano Carlos del Cerro Grande

Na de groepsfase werden zes scheidsrechters en hun assistenten naar huis gestuurd. Dit waren William Collum, Ovidiu Haţegan, Sergej Karasjov, Pavel Královec, Svein Oddvar Moen en Clément Turpin.^[14] De scheidsrechtersteams van Martin Atkinson, Cüneyt Çakır en Carlos Velasco Carballo verlieten het toernooi na de achtste finales.^[15]

De volgende scheidsrechters en assistent-scheidsrechters dienen tijdens het toernooi als vierde official en reservegrensrechter:

Land	Vierde official	Reservegrensrechter
Wit-Rusland	Aleksej Koelbakov	Vitali Maliutsin
Griekenland	Anastasios Sidiropoulos	Damianos Efthymiadis

Eindronde[bewerken | brontekst bewerken]

Om de uitbreiding van 16 naar 24 ploegen op te vangen, is het format gewijzigd in vergelijking met de editie van 2012. Er worden twee extra groepen toegevoegd in de groepsfase, en een extra ronde in de knock-outfase. De zes groepen (A tot en met F) bestaan elk uit vier ploegen, waarvan de beste twee van elke groep doorgaan naar de knock-outfase. Ook de vier beste derde ploegen gaan door naar de achtste finales, voor er wordt overgegaan naar de gebruikelijke kwartfinales, halve finales en de finale. Zo vallen er na de groepsfase slechts acht ploegen af.

Dit format genereert een totaal van 51 wedstrijden, tegenover de 31 wedstrijden die gespeeld werden op de voormalige 16 ploegen-toernooien. Deze 51 wedstrijden worden in een periode van 31 dagen afgewerkt.

Loting[bewerken | brontekst bewerken]

De groepen werden geloot op 12 december 2015 in Parijs.

Voorlopige potindeling en speelschema

De 24 ploegen zouden in zes groepen van vier ploegen geloot worden. Gastland Frankrijk werd automatisch in positie A1 geplaatst. Ook titelverdediger Spanje werd in Pot 1 ingedeeld. De andere 22 landen werden verdeeld volgens de UEFA-coëfficiënten na de voltooiing van kwalificatie, zodat er vier potten van zes teams gevormd werden. De UEFA-coëfficiënten van 14 oktober 2015 beslisten over de indeling van de potten.

Pot 1 (Groepshoofden)	Pot 2	Pot 3	Pot 4
Frankrijk (Gastland, A1) Spanje (Titelhouder) Duitsland (40.236) Engeland (36.963) Portugal (35.138) België (34.442)	Italië (34.345) Rusland (31.345) Zwitserland (31.254) Oostenrijk (30.932) Kroatië (30.642) Oekraïne (30.313)	Tsjechië (29.408) Zweden (29.028) Polen (28.306) Roemenië (28.038) Slowakije (27.171) Hongarije (27.142)	Turkije (27.033) Ierland (26.902) IJsland (25.388) Wales (24.521) Albanië (23.216) Noord-Ierland (22.961)

Voorlopige indeling op basis van de UEFA-coëfficiënt 14/10/2015.^[16]^[17]

Beslissingscriteria[bewerken | brontekst bewerken]

In eerste instantie zijn teams gerangschikt op het aantal punten in alle groepswedstrijden. Mochten twee of meer teams hetzelfde puntenaantal hebben, dan bepalen de volgende criteria hun positie:

Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams;
Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
Mochten er, na het toepassen van criteria 1 t/m 3, nog steeds twee teams gelijk eindigen, dan moeten criteria 1 t/m 3 opnieuw worden toegepast tussen deze twee teams. Staan deze teams dan nog steeds gelijk, dan wordt de positie bepaald door criteria 5 t/m 9;
Doelsaldo verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
Mochten er twee teams in de laatste groepswedstrijd tegen elkaar spelen, de wedstrijd in een gelijkspel eindigen en de teams gelijk staan volgens criteria 1 t/m 6, dan spelen deze twee teams een strafschoppenserie om hun positie te bepalen. Dit geldt niet als er nog een ander team in dezelfde groep gelijk staat met deze twee teams;
Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst;

De vier beste derde ploegen worden bepaald volgens volgende criteria:

Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden in hun groep;
Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams;
Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk geëindigde teams;
Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst

Structuur knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA heeft volgende structuur ontwikkeld voor de achtste finales:

Wedstrijd 1: Tweede groep A v tweede groep C
Wedstrijd 2: Winnaar groep D v derde groep B/E/F
Wedstrijd 3: Winnaar groep B v derde groep A/C/D
Wedstrijd 4: Winnaar groep F v tweede groep E
Wedstrijd 5: Winnaar groep C v derde groep A/B/F
Wedstrijd 6: Winnaar groep E v tweede groep D
Wedstrijd 7: Winnaar groep A v derde groep C/D/E
Wedstrijd 8: Tweede groep B v tweede groep F

De samenstellingen van de wedstrijden betreffende de ploegen die op de derde plaats eindigen in hun groep zijn afhankelijk van welke vier derdebeste ploegen zich plaatsen voor de achtste finales.

Vier beste 3de ploegen	Winnaar groep A v	Winnaar groep B v	Winnaar groep C v	Winnaar groep D v
A B C D	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep B
A B C E	3de plaats groep C	3de plaats groep A	3de plaats groep B	3de plaats groep E
A B C F	3de plaats groep C	3de plaats groep A	3de plaats groep B	3de plaats groep F
A B D E	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep B	3de plaats groep E
A B D F	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep B	3de plaats groep F
A B E F	3de plaats groep E	3de plaats groep A	3de plaats groep B	3de plaats groep F
A C D E	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep E
A C D F	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep F
A C E F	3de plaats groep C	3de plaats groep A	3de plaats groep F	3de plaats groep E
A D E F	3de plaats groep D	3de plaats groep A	3de plaats groep F	3de plaats groep E
B C D E	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep B	3de plaats groep E
B C D F	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep B	3de plaats groep F
B C E F	3de plaats groep E	3de plaats groep C	3de plaats groep B	3de plaats groep F
B D E F	3de plaats groep E	3de plaats groep D	3de plaats groep B	3de plaats groep F
C D E F	3de plaats groep C	3de plaats groep D	3de plaats groep F	3de plaats groep E

De samenstelling van de kwartfinales is als volgt:

Kwartfinale 1: Winnaar wedstrijd 1 v winnaar wedstrijd 2
Kwartfinale 2: Winnaar wedstrijd 3 v winnaar wedstrijd 4
Kwartfinale 3: Winnaar wedstrijd 5 v winnaar wedstrijd 6
Kwartfinale 4: Winnaar wedstrijd 7 v winnaar wedstrijd 8

De halve finales zijn dan als volgt:

Halve finale 1: Winnaar kwartfinale 1 v winnaar kwartfinale 2
Halve finale 2: Winnaar kwartfinale 3 v winnaar kwartfinale 4

De finale is dan: Winnaar halve finale 1 v winnaar halve finale 2. Zoals op elk toernooi sinds UEFA Euro 1984, wordt er geen wedstrijd gespeeld voor de derde plaats.

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Puntentelling

De groepen spelen in een halve competitie, waarbij elk land eenmaal tegen elk ander land uit zijn eigen groep speelt. Volgens het driepuntensysteem krijgt een land drie punten voor een zege, een voor een gelijkspel en nul voor een nederlaag. De eerste twee landen uit elke groep en de vier beste nummers drie gaan door naar de volgende ronde.

Beslissingscriteria

Wanneer teams na het beëindigen van de groepsfase met evenveel punten eindigen, wordt een aantal opeenvolgende criteria doorlopen tot een verschil wordt gevonden en men de twee ploegen kan ordenen:

Meeste punten in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
Doelpuntensaldo als resultaat van de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
Meeste doelpunten gescoord in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
Wanneer teams na het toepassen van de eerste drie criteria nog steeds gelijk staan, zullen criteria 1 tot en met 3 opnieuw worden toegepast, maar nu alleen tussen de teams in kwestie. Wanneer teams nog steeds gelijk staan, worden criteria 5 tot en met 9 toegepast.
Het doelpuntensaldo over alle groepswedstrijden.
Meeste doelpunten gescoord in alle groepswedstrijden.
Als twee teams hetzelfde aantal punten hebben en ook gelijk staan volgens criteria 1 tot en met 6 nadat ze in de laatste wedstrijd van de groepsfase tegen elkaar hebben gespeeld, wordt hun positie bepaald door een penalty shoot-out. Dit criterium wordt niet gebruikt als er meer dan twee teams op hetzelfde aantal punten eindigen.
Fair Play-ranglijst (1 punt voor een losse gele kaart, 3 punten voor een rode kaart als gevolg van twee gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart en 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart).
Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst

Betekenis van de kleuren

Groen: geplaatst voor achtste finales
Rood: uitgeschakeld

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Frankrijk	3	2	1	0	4	1	+3	7
2	Zwitserland	3	1	2	0	2	1	+1	5
3	Albanië	3	1	0	2	1	3	–2	3
4	Roemenië	3	0	1	2	2	4	–2	1


10 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	2 – 1	Roemenië	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 75.113 Scheidsrechter: Viktor Kassai
	Giroud 57' Payet 89'		65' (pen.) Stancu


11 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Albanië	0 – 1	Zwitserland	Stade Bollaert-Delelis, Lens Toeschouwers: 33.805 Scheidsrechter: Carlos Velasco Carballo
	Cana 23', 36'		5' Schär


15 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Roemenië	1 – 1	Zwitserland	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 43.576 Scheidsrechter: Sergej Karasjov
	Stancu 18' (pen.)		57' Mehmedi


15 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	2 – 0	Albanië	Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 63.670 Scheidsrechter: William Collum
	Griezmann 90' Payet 90+6'


19 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Roemenië	0 – 1	Albanië	Stade des Lumières, Lyon Toeschouwers: 49.752 Scheidsrechter: Pavel Královec
			43' Sadiku


19 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Zwitserland	0 – 0	Frankrijk	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 45.616 Scheidsrechter: Damir Skomina

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Wales	3	2	0	1	6	3	+3	6
2	Engeland	3	1	2	0	3	2	+1	5
3	Slowakije	3	1	1	1	3	3	0	4
4	Rusland	3	0	1	2	2	6	–4	1


11 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Wales	2 – 1	Slowakije	Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Toeschouwers: 37.831 Scheidsrechter: Svein Oddvar Moen
	Bale 10' Robson-Kanu 81'		61' Duda


11 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Engeland	1 – 1	Rusland	Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 62.343 Scheidsrechter: Nicola Rizzoli
	Dier 73'		90+2' V. Berezoetski


15 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Rusland	1 – 2	Slowakije	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 38.989 Scheidsrechter: Damir Skomina
	Gloesjakov 80'		32' Weiss 45' Hamšík


16 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Engeland	2 – 1	Wales	Stade Bollaert-Delelis, Lens Toeschouwers: 34.033 Scheidsrechter: Felix Brych
	Vardy 56' Sturridge 90+2'		42' Bale


20 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Rusland	0 – 3	Wales	Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 28.840 Scheidsrechter: Jonas Eriksson
			11' Ramsey 20' Taylor 67' Bale


20 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Slowakije	0 – 0	Engeland	Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 39.051 Scheidsrechter: Carlos Velasco Carballo

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Duitsland	3	2	1	0	3	0	+3	7
2	Polen	3	2	1	0	2	0	+2	7
3	Noord-Ierland	3	1	0	2	2	2	0	3
4	Oekraïne	3	0	0	3	0	5	–5	0


12 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Polen	1 – 0	Noord-Ierland	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 33.742 Scheidsrechter: Ovidiu Haţegan
	Milik 51'


12 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Duitsland	2 – 0	Oekraïne	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 43.035 Scheidsrechter: Martin Atkinson
	Mustafi 19' Schweinsteiger 90+2'


16 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Oekraïne	0 – 2	Noord-Ierland	Stade des Lumières, Lyon Toeschouwers: 51.043 Scheidsrechter: Pavel Královec
			49' McAuley 90+6' McGinn

Wedstrijd 3 minuten stilgelegd wegens hagel


16 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Duitsland	0 – 0	Polen	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 73.648 Scheidsrechter: Björn Kuipers


21 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Oekraïne	0 – 1	Polen	Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 58.874 Scheidsrechter: Svein Oddvar Moen
			54' Błaszczykowski


21 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Noord-Ierland	0 – 1	Duitsland	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 44.125 Scheidsrechter: Clément Turpin
			30' Gómez

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Kroatië	3	2	1	0	5	3	+2	7
2	Spanje	3	2	0	1	5	2	+3	6
3	Turkije	3	1	0	2	2	4	–2	3
4	Tsjechië	3	0	1	2	2	5	–3	1


12 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Turkije	0 – 1	Kroatië	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 43.842 Scheidsrechter: Jonas Eriksson
			41' Modrić


13 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Spanje	1 – 0	Tsjechië	Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 29.400 Scheidsrechter: Szymon Marciniak
	Piqué 87'


17 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Tsjechië	2 – 2	Kroatië	Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 38.376 Scheidsrechter: Mark Clattenburg
	Škoda 76' Necid 90+4' (pen.)		37' Perišić 59' Rakitić

Wedstrijd 5 minuten stilgelegd wegens Kroatisch supportersgeweld


17 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Spanje	3 – 0	Turkije	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 33.409 Scheidsrechter: Milorad Mažić
	Morata 34', 48' Nolito 37'


21 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Tsjechië	0 – 2	Turkije	Stade Bollaert-Delelis, Lens Toeschouwers: 32.836 Scheidsrechter: William Collum
			10' Yılmaz 65' Tufan


21 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Kroatië	2 – 1	Spanje	Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Toeschouwers: 37.245 Scheidsrechter: Björn Kuipers
	N. Kalinić 45' Perišić 87'		7' Morata

Groep E[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Italië	3	2	0	1	3	1	+2	6
2	België	3	2	0	1	4	2	+2	6
3	Ierland	3	1	1	1	2	4	–2	4
4	Zweden	3	0	1	2	1	3	–2	1


13 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Ierland	1 – 1	Zweden	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 73.419 Scheidsrechter: Milorad Mažić
	Hoolahan 48'		71' (e.d.) Clark


13 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	België	0 – 2	Italië	Stade des Lumières, Lyon Toeschouwers: 55.408 Scheidsrechter: Mark Clattenburg
			32' Giaccherini 90+2' Pellè


17 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Italië	1 – 0	Zweden	Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 29.600 Scheidsrechter: Viktor Kassai
	Éder 88'


18 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	België	3 – 0	Ierland	Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Toeschouwers: 39.493 Scheidsrechter: Cüneyt Çakır
	R. Lukaku 48', 70' Witsel 61'


22 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Italië	0 – 1	Ierland	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 44.268 Scheidsrechter: Ovidiu Haţegan
			85' Brady


22 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Zweden	0 – 1	België	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 34.011 Scheidsrechter: Felix Brych
			84' Nainggolan

Groep F[bewerken | brontekst bewerken]

Pos	Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	+/−	Pnt
1	Hongarije	3	1	2	0	6	4	+2	5
2	IJsland	3	1	2	0	4	3	+1	5
3	Portugal	3	0	3	0	4	4	0	3
4	Oostenrijk	3	0	1	2	1	4	–3	1


14 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Oostenrijk	0 – 2	Hongarije	Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Toeschouwers: 34.424 Scheidsrechter: Clément Turpin
	Dragović 33', 66'		62' Szalai 87' Stieber


14 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Portugal	1 – 1	IJsland	Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 38.742 Scheidsrechter: Cüneyt Çakır
	Nani 31'		50' B. Bjarnason


18 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	IJsland	1 – 1	Hongarije	Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 60.842 Scheidsrechter: Sergej Karasjov
	G. Sigurðsson 40' (pen.)		88' (e.d.) Sævarsson


18 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Portugal	0 – 0	Oostenrijk	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 44.291 Scheidsrechter: Nicola Rizzoli


22 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	IJsland	2 – 1	Oostenrijk	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 68.714 Scheidsrechter: Szymon Marciniak
	Böðvarsson 18' Traustason 90+4'		60' Schöpf


22 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Hongarije	3 – 3	Portugal	Stade des Lumières, Lyon Toeschouwers: 55.514 Scheidsrechter: Martin Atkinson
	Gera 19' Dzsudzsák 47', 55'		42' Nani 50', 63' Ronaldo

Rangschikking derde plaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

	Grp	Land	GW	W	G	V	DV	DT	DS	ptn
1	B	Slowakije	3	1	1	1	3	3	0	4
2	E	Ierland	3	1	1	1	2	4	–2	4
3	F	Portugal	3	0	3	0	4	4	0	3
4	C	Noord-Ierland	3	1	0	2	2	2	0	3
5	D	Turkije	3	1	0	2	2	4	–2	3
6	A	Albanië	3	1	0	2	1	3	–2	3

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Achtste finale			Kwartfinale			Halve finale			Finale

	Zwitserland	1(4)
	Polen	1(5)
				Polen	1(3)

				Portugal	1(5)
	Kroatië	0

	Portugal	1
							Portugal	2

							Wales	0
	Wales	1

	Noord-Ierland	0
				Wales	3

				België	1
	Hongarije	0

	België	4
										Portugal	1

										Frankrijk	0
	Duitsland	3

	Slowakije	0
				Duitsland	1(6)

				Italië	1(5)
	Italië	2

	Spanje	0
							Duitsland	0

							Frankrijk	2
	Frankrijk	2

	Ierland	1
				Frankrijk	5

				IJsland	2
	Engeland	1

	IJsland	2

Achtste finales[bewerken | brontekst bewerken]

In vergelijking met het vorige EK plaatsten Spanje, Portugal, Duitsland, Kroatië, Polen,Italië, Frankrijk, Engeland en Ierland zich opnieuw voor de achtste finales. Nederland, Zweden en Oekraïne werden respectievelijk uitgeschakeld door IJsland, België en Noord-Ierland. Rusland werd door zowel Slowakije als Wales uitgeschakeld, Griekenland door zowel Hongarije als Noord Ierland. De plaatsen van Tsjechië en Denemarken werden ingenomen door Zwitserland.


25 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Zwitserland	1 – 1 (n.v.)	Polen	Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne Toeschouwers: 38.842 Scheidsrechter: Mark Clattenburg
	Shaqiri 82'		39' Błaszczykowski
		Strafschoppen
	Lichtsteiner Xhaka Shaqiri Schär Rodríguez	4 – 5	Lewandowski Milik Glik Błaszczykowski Krychowiak


25 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Wales	1 – 0	Noord-Ierland	Parc des Princes, Parijs Toeschouwers: 44.342 Scheidsrechter: Martin Atkinson
	McAuley 75' (e.d.)


25 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Kroatië	0 – 1 (n.v.)	Portugal	Stade Bollaert-Delelis, Lens Toeschouwers: 33.523 Scheidsrechter: Carlos Velasco Carballo
			117' Quaresma


26 juni 2016 «onderlinge duels» 15:00 (UTC+2)	Frankrijk	2 – 1	Ierland	Stade des Lumières, Lyon Toeschouwers: 59.186 Scheidsrechter: Nicola Rizzoli
	Griezmann 58', 61'		3' (pen.) Brady 66' Duffy


26 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Duitsland	3 – 0	Slowakije	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 44.312 Scheidsrechter: Szymon Marciniak
	Boateng 8' Gómez 43' Draxler 63'


26 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Hongarije	0 – 4	België	Stadium Municipal, Toulouse Toeschouwers: 28.921 Scheidsrechter: Milorad Mažić
			10' Alderweireld 78' Batshuayi 80' E. Hazard 90+1' Carrasco


27 juni 2016 «onderlinge duels» 18:00 (UTC+2)	Italië	2 – 0	Spanje	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 76.165 Scheidsrechter: Cüneyt Çakır
	Chiellini 33' Pellè 90+1'


27 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Engeland	1 – 2	IJsland	Allianz Riviera, Nice Toeschouwers: 33.901 Scheidsrechter: Damir Skomina
	Rooney 4' (pen.)		6' R. Sigurðsson 18' Sigþórsson

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]

In vergelijking met het vorige EK plaatsten Duitsland, Portugal, Italië en Frankrijk zich opnieuw voor de kwartfinales, Engeland werd uitgeschakeld door IJsland. de plaatsen van Spanje, Tsjechië en Griekenland werden ingenomen door België, Wales en Polen.


30 juni 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Polen	1 – 1 (n.v.)	Portugal	Stade Vélodrome, Marseille Toeschouwers: 62.940 Scheidsrechter: Felix Brych
	Lewandowski 2'		33' Sanches
		Strafschoppen
	Lewandowski Milik Glik Błaszczykowski	3 – 5	Ronaldo Sanches Moutinho Nani Quaresma


1 juli 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Wales	3 – 1	België	Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq Toeschouwers: 45.936 Scheidsrechter: Damir Skomina
	A. Williams 31' Robson-Kanu 55' Vokes 86'		13' Nainggolan


2 juli 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Duitsland	1 – 1 (n.v.)	Italië	Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux Toeschouwers: 38.764 Scheidsrechter: Viktor Kassai
	Özil 65'		78' (pen.) Bonucci
		Strafschoppen
	Kroos Müller Özil Draxler Schweinsteiger Hummels Kimmich Boateng Hector	6 – 5	Insigne Zaza Barzagli Pellè Bonucci Giaccherini Parolo De Sciglio Darmian


3 juli 2016 «onderlinge duels» 21:00 (UTC+2)	Frankrijk	5 – 2	IJsland	Stade de France, Saint-Denis Toeschouwers: 76.833 Scheidsrechter: Björn Kuipers
	Giroud 12', 59' Pogba 20' 2022 © WikiZero. All rights reserved. Privacy Policy \| Terms of Service

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]