Dick Hillenius

Dick Hillenius
Hillenius in het Zoölogisch Museum Amsterdam (1970)
Algemene informatie
Volledige naam Dirk Hillenius
Geboren 29 mei 1927
Geboorteplaats Amsterdam
Overleden 4 mei 1987
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Genre poëzie, proza
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Dick Hillenius (Amsterdam, 29 mei 1927 – aldaar, 4 mei 1987), broer van de schilder Jaap Hillenius, was bioloog, afgestudeerd op kameleons. Hij was geruime tijd conservator reptielen en amfibieën aan het Zoölogisch Museum van de Universiteit van Amsterdam. Daarnaast ontpopte hij zich als auteur van een aanzienlijk, toegankelijk oeuvre. Zijn schrijversnaam was D. Hillenius.

Rond 1950 was Hillenius redacteur van het Amsterdamse studentenblad Propria Cures. Later raakte hij in bredere kring bekend als dichter en publicist. Tot zijn thema's behoren naast de evolutiebiologie en ethologie ook kunst en literatuur. Zijn toon is eerder terloops dan betogend, zijn instelling antiautoritair. "Eén van de belangrijkste functies van kunst vind ik het verstoren en het doorbreken van de hiërarchie — het maken van ademgaten — zodat, ook al zit je ergens in een onderlaag, je jezelf via de kunst kunt bevrijden" (uit de bundel 'Ademgaten').

Hillenius stierf kort voor zijn 60e verjaardag aan de complicaties van een vermoedelijk tijdens een buitenlandse reis opgelopen infectie. In het Amsterdamse Diemerpark werd het Dick Hilleniuspad naar hem vernoemd.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1956 – Inleiding tot het denken van Darwin, Assen, Born
  • 1959 – The differentiation within the genus Chamaeleo laurenti (proefschrift)
  • 1961 – Tegen het vegetarisme, Amsterdam, Van Oorschot
  • 1965 – Oefeningen voor een derde oog, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1966 – Prikkels en de zwarte regenten
  • 1966 – Uit groeiende onwil om ooit nog ergens in veiligheid aan te komen, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1967 – De vreemde eilandbewoner
  • 1969 – De beestachtige bronnen van het geweld, Amsterdam, Thomas Rap
  • 1969 – Het romantische mechaniek, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1971 – De mens is een ondier, Akademie voor Beeldende Kunsten
  • 1972 – Plaatselijke godjes, Amsterdam, Erven Thomas Rap
  • 1974 – Sprekend een dier, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1975 – Een klein apparaat tegen rechtlijnigheid, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1976 – Dieren en dierentuinen
  • 1978 – Het principe van de nieuwsgierigheid, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1978 – Waarom is de ijsbeer wit?, Wormerveer, Inmerc
  • 1978 – Wat is natuur nog (met M.A. Koekkoek), Alphen aan den Rijn, Sijthoff
  • 1981 – De onrust bewaren, Haarlem, Carlinapers
  • 1981 – Koning in een wijd landschap, Terhorst, Ser J.L. Prop
  • 1982 – De onrust bewaren, Amsterdam, De Arbeiderspers
  • 1983 – In de ban van de elite, of de elite in de ban? (met A.C. Zijderveld), Kampen, Kok
  • 1985 – Keren van de wind, Wijhe, Elferink
  • 1986 – De hersens een eierzeef, Leiden, Martinus Nijhoff
  • 1986 – De psychobiologie van het feestvieren, Middelburg, Zeeuws Kunstenaars Centrum
  • 1986 – Verre plekken die herinnerd blijven (met Henri Plaat), Baarn, Atalanta Pers
  • 1986 – Verzamelde gedichten, Amsterdam, Van Oorschot
  • 1986 – Wat kunnen wij van rijke mensen leren, Amsterdam, Van Oorschot
postuum
  • 1988 – Eilanden bestaan niet meer, Kaos budgetboeken, Amsterdam, Knippenberg
  • 1991 - Verzamelde gedichten
  • 1996 – De hand van de slordige tuinman, Amsterdam, Van Oorschot

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Dick Hillenius van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.