Danske Statsbaner

Danske Statsbaner
Danske Statsbaner
Hoofdkantoor DSB in Kopenhagen
Algemene informatie
Land Vlag van Denemarken Denemarken
Hoofdvestiging Kopenhagen
sinds 2013 Høje Taastrup
Actief 1885-heden
Website https://www.dsb.dk/
Bedrijfsstructuur
Aandeelhouder(s) Deense staat
Beheer
Trajecten Het Deense hoofdspoorwegnet (en enkele contractsector-treindiensten)
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
netwerk DSB
Een S-tog van de DSB in Valby
Een IC3 van de DSB in Frederikshavn
DSB-Hogesnelheidstrein van het type MG, gebouwd door AnsaldoBreda

De Danske Statsbaner (DSB, Deense staatsspoorwegen) is de nationale spoorwegmaatschappij van Denemarken. Het bedrijf voert alle intercitydiensten uit, alsmede de S-togdiensten rond Kopenhagen en enkele regionale lijnen. Sinds 2001 vervoert het bedrijf geen goederen meer.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Deense staat kocht in 1867 de regionale spoorwegmaatschappijen van Jutland en Funen op en in 1880 die van Seeland, om in 1885 uit die maatschappijen de DSB te stichten. Na de eenmaking van de maatschappijen was het verbinden van de diverse eilandnetwerken de grootste uitdaging. In 1935 werd de eerste stap gezet, met de opening van de eerste brug over de Kleine Belt tussen Jutland en Funen. Vanaf dat moment zette DSB een snelle intercity tussen Seeland en Jutland in, de zogenaamde Lyntog of bliksemtrein, die 120 km/h haalde, zodat de reistijd tussen Kopenhagen op Seeland en Fredericia op Jutland vanaf dat moment maar 3 uur en 49 minuten bedroeg. De Grote Belt tussen Seeland en Funen werd daarbij met een spoorpont overbrugd.

Op 1 januari 1997 werd de onderneming opgedeeld in verschillende delen, verantwoordelijk voor:

  • de infrastructuur (Banestyrelsen)
  • de exploitatie en organisatie (DSB)
  • de goederen (DSB Gods)
  • de stations (DSB Bygning)
  • de reisbureaus (Rejse-bureau)
  • de administratie (Data)
  • de veerboten ondergebracht en een zelfstandige vennootschap

Op 1 juni van dat jaar werden de spoorwegnetwerken van het oostelijke en het westelijke deel van het land met elkaar verbonden. Daarvoor bestonden er twee netwerken: Jutland-Funen en Seeland, die enkel door het eerder vernoemde spoorpont verbonden werden. De verbinding over de Grote Belt wordt sindsdien gevormd door een tunnel en een brug, dat op 1 april 1997 werd opgeleverd. Hierdoor werd de reistijd tussen Kopenhagen en Fredericia beperkt tot slechts 1 uur en 53 minuten.

Tevens werd het jubileum ter ere van 150 jaar spoorwegen gevierd met een show in Kopenhagen waarbij treinmaterieel uit diverse Europese landen werd getoond. Tijdens deze viering reden er ook overal in Denemarken stoomtreinen rond.

De DSB vallen sinds 1 januari 1999 niet meer rechtstreeks onder het Deense Ministerie van Vervoer, maar zijn een zelfstandig vennootschap (AS) geworden.

Met de vaste oeververbinding tussen Denemarken en Zweden, de Sontbrug, werd het grootste infrastructuurproject van de 21e eeuw in Noord-Europa gerealiseerd. Op 1 december 1999 werden de laatste spoorstaven gelegd. Op 1 juli 2000 werd de officiële opening verricht door de Deense koningin Margrethe en de Zweedse koning Carl Gustaf. Over deze brug rijden treinen van de DSB tussen Kopenhagen en Malmö.

In 2013 werd het historisch hoofdkantoor aan de Sølvgade 40 in Kopenhagen verkocht en verhuisde DSB het hoofdkantoor naar Telegade 2 in Høje Taastrup.

Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]

Aanbestedingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Deense staat heeft een contract dat loopt van 2005 tot 2015 afgesloten met de DSB. Het contract voorziet 85% van alle reizigersvervoer per spoor aan de DSB, zonder openbare aanbesteding. Voor enkele regionale diensten zou het kunnen dat ze alsnog worden aanbesteed.

Het zou hierbij mogelijk om de volgende lijnen gaan:

SJ[bewerken | brontekst bewerken]

Op de volgende spoorlijnen werd het personenvervoer verzorgd door een samenwerking van DSB en SJ vanaf het begin op 1 juli 2000 tot 11 januari 2009.

De treindienst werd uitgevoerd met treinstellen van het type Littera, Zweedse type: X31 / Deense type: ET

DSBFirst[bewerken | brontekst bewerken]

Op de volgende spoorlijnen wordt het personenvervoer verzorgd door het in Malmö gevestigde DSBFirst, een samenwerking van DSB en FirstGroup in de periode van 11 januari 2009 tot eind 2016.

De treindienst wordt uitgevoerd met treinstellen van het type Littera, Zweedse type: X31 / Deense type: ET

DSB Sverige[bewerken | brontekst bewerken]

De DSB Sverige AB verzorgt onder de naam DSB Småland AB het regionaal personenvervoer sinds 12 december 2010 in de streek Småland in de Zuid-Zweedse regio Götaland.

DSB Sverige gaat onder de naam DSB Uppland AB het regionale personenvervoer met ingang van 12 juni 2011 in de regio Uppland verzorgen.

Internet[bewerken | brontekst bewerken]

De DSB heeft op de InterCity- en InterCityLyn-treinen tussen Kopenhagen en Århus en in de treinen van de S-tog draadloos internet door middel van een wifiverbinding voorzien. Deze verbinding is gratis beschikbaar voor bezoek aan DSB- of TDC-websites en maximaal 2 minuten voor andere websites. De kosten van DSB voor het internet gebruik zijn 29 kronen voor 5 uur internet binnen een periode van 24 uur.

Materieel[bewerken | brontekst bewerken]

De bestelling in 1988 van dertig rangeerlocomotieven type MJ bij de Belgische fabrikant CMI (Cockerill-Sambre) werd eind januari 1994 definitief geannuleerd. In juni 1995 koos de DSB voor de aanbieding van Siemens voor de bouw van vijfentwintig rangeerlocomotieven type MK bij de Duitse fabrikant Siemens AG/MaK. In de loop van 1997 werden door de fabrikant twintig stuks afgeleverd.

DSB beschikt over moderne intercity’s (type IC3 en type IR4) die de meeste langeafstandsdiensten rijden. De door technische problemen geplaagde dieseltreinstellen van het type IC4 (door AnsaldoBreda gebouwd) zullen in de periode tot 2024 geleidelijk worden vervangen door elektrische treinen.[1] Daardoor zijn, met name op Seeland, nog trek-duwtreinen met enkel- of dubbeldeksrijtuigen en een locomotief (type ME) in gebruik. Op niet geëlektrificeerde nevenlijnen worden dieseltreinstellen (types MR+MRD en Desiro) ingezet.

Op het stadsnet rond Kopenhagen zijn de DSB-treinen brandweerrood van kleur; daarbuiten zijn ze grijs met donkerblauw. De enkeldeksrijtuigen, de elektrische locomotieven (type EA) en diesellocomotieven (type ME) zijn geheel donkerblauw.

Elektrische tractie[bewerken | brontekst bewerken]

De S-tog werd in meerdere etappes aangelegd. Het eerste traject van Frederiksberg naar Klampenborg werd op 3 april 1934 geëlektrificeerd met 1500 volt gelijkspanning.

De DSB heeft een deel van haar net in meerdere etappes geëlektrificeerd met 25.000 volt 50 Hz wisselspanning.

  • 16 maart 1986: Kopenhagen – Helsingør
  • 1 april 1998: Kopenhagen – Kastrup
  • 4 januari 1996: Odense – Fredericia
  • 1 april 1997: Fredericia – Padborg en Odense – Padborg. Het trajectdeel Padborg - Flensburg werd op 2 juni 1996 geëlektrificeerd met 15.000 volt 16,7 Hz wisselspanning. In het station van Padborg en bij Lernackene bevindt zich een sluis waar beide spanningsoorten gescheiden blijven. Op dit deel is geen bovenleiding aanwezig. Ondanks de volledige elektrificatie worden, behalve de getrokken nachttreinen, de reizigerstreinen met dieseltractie gereden.
  • 1 april 1997: Kopenhagen – Odense
  • september 1997: Tinglev – Sønderborg
  • 1 juli 2000: Kastrup – bij Lernackene (Zweden) via de Sontbrug
  • 6 augustus 2017: Lunderskov – Esbjerg[2]
  • 31 mei 2019: Nieuwe Hogesnelheidslijn tussen Kopenhagen en Ringsted via Koge[3]

Ondanks de soms lange elektrische deeltrajecten, rijden veel reizigerstreinen met dieseltractie onder de draad. Voorbeeld: Kopenhagen – Frederikshavn.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Deense treinen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Danske_Statsbaner&oldid=67056121"