Cate Blanchett

Cate Blanchett
	Cate Blanchett in 2023
Algemene informatie
Volledige naam	Catherine Élise Blanchett
Geboren	14 mei 1969
Geboorteplaats	Melbourne, Victoria, Australië
Land	Australië
Werk
Jaren actief	1993-heden
Beroep	actrice, toneelregisseuse
	Handtekening
	(en) IMDb-profiel
	(en) IBDB-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel; (en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Catherine Élise (Cate) Blanchett (Melbourne (Victoria), 14 mei 1969) is een Australische actrice. Ze wordt beschouwd als een van de beste artiesten van haar generatie, ze staat bekend om haar veelzijdige werk in onafhankelijke films, blockbusters en toneel. Ze heeft talloze onderscheidingen ontvangen, waaronder twee Oscars, vier British Academy Film Awards en vier Golden Globe Awards, naast nominaties voor een Tony Award en twee Primetime Emmy Awards.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Blanchetts vader was een Texaanse marineofficier, haar moeder een Australische lerares. Blanchett studeerde in 1992 af aan the National Institute of Dramatic Art in Sydney, waarna ze lid werd van de Sydney Theatre Company. Ze speelde daar in Top Girls. In 1993 won ze twee belangrijke toneelprijzen, de Newcomer Award van de Sydney Theatre Critics Circle voor haar rol in de musical Kafka Dances, en de Rosemont Best Actress Award voor haar rol in Oleanna van David Mamet, waarin ze speelde tegenover Geoffrey Rush.

Hierna trok ze naar de televisie. Zo speelde ze onder andere in Heartland en Police Rescue, beide succesvolle series van ABC. Haar televisie- en theatercarrière liepen voorspoedig. Ze kreeg louter positieve kritieken voor haar rollen.

In 1997 maakte Blanchett haar filmdebuut, in Paradise Road van Bruce Beresford. In dit oorlogsgevangenedrama speelde ze tegenover Glenn Close en Frances McDormand. Voor haar tweede film, Thank God He Met Lizzie, won ze de prijs voor beste actrice van het Australian Film Institute. Met haar rol in Oscar and Lucinda, tegenover Ralph Fiennes, kreeg ze ook aandacht van het buitenland.

In 1998 speelde ze in Elizabeth de rol van koningin Elizabeth I van Engeland. De film kreeg acht Oscarnominaties, waaronder een voor beste actrice, voor Blanchett. De Oscar verloor ze aan Gwyneth Paltrow, maar ze kreeg wel een Golden Globe.

Andere rollen volgden, waaronder in Pushing Tin, An Ideal Husband en The Talented Mr. Ripley. Ze speelde de meest uiteenlopende rollen, mysterie in Sam Raimi's The Gift, komedie in Bandits met Billy Bob Thornton en Bruce Willis en drama met Giovanni Ribisi in Heaven. Ook speelde ze in The Lord of the Rings-trilogie van Peter Jackson de rol van Galadriel, waarmee ze een geheel nieuw publiek bereikte. Een rol die ze later ook weer vervulde in de Hobbit-trilogie, het verhaal dat voorafgaat aan The Lord of the Rings.

In 2003 was ze onder andere te zien als Veronica Guerin in de gelijknamige film van Joel Schumacher, en het jaar daarop speelde ze een bijrol als Katharine Hepburn in The Aviator van Martin Scorsese. Voor deze rol won ze de Oscar voor beste vrouwelijke bijrol. In 2004 speelde ze in The Life Aquatic With Steve Zissou een zwangere journaliste. Tijdens de opname van de film was ze in het echt ook zwanger.

Hierna kwam ze terug in Little Fish als een ex-drugsverslaafde. In 2006/2007 kwamen er drie films van haar tegelijk uit: Babel (met onder andere Brad Pitt), Notes on a Scandal en The Good German. Voor Notes on a Scandal werd ze genomineerd voor een Oscar in de categorie 'Beste vrouwelijke bijrol'.

In 2007 speelde ze voor de tweede keer de rol van Queen Elizabeth, in Elizabeth: The Golden Age. Ook was ze dat jaar te zien als Bob Dylan in I'm Not There, waarvoor ze beloond werd met een Golden Globe. In 2008 speelde ze samen met Brad Pitt in de film The Curious Case of Benjamin Button.

Blanchett kreeg op 5 december 2008 een ster op de Hollywood Walk of Fame.^[1]

Ze won in 2013 een Oscar voor de hoofdrol van Jasmine in de tragikomische film Blue Jasmine

Blanchett speelde in de film Tár uit 2022, geregisseerd door Todd Field. Haar optreden als Lydia Tár, een fictieve gerenommeerde dirigent, kreeg veel lovende kritieken. David Rooney schreef dat Blanchett een "verbazingwekkende prestatie neerzet - hardvochtig, indrukwekkend zelfbewust en zo langzaam versplinterend onder druk" en voegde eraan toe dat het "weer een carrièrepiek markeert voor Blanchett - velen zullen waarschijnlijk beweren dat ze het beste is". Voor de uitvoering won Blanchett haar tweede Volpi Cup voor beste actrice, vierde Golden Globe Award en vierde BAFTA Award en ontving vervolgens haar achtste Oscar-nominatie.^[2]

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

In 1997 trouwde ze met de toneelschrijver Andrew Upton. Ze hebben samen drie zoons en adopteerden in 2015 een dochter.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

*Exclusief televisiefilms

The New Boy (2023)
The School for Good and Evil (2022, stem)
Pinocchio (2022, stem)
Tár (2022)
Nightmare Alley (2021)
Don't Look Up (2021)
Where'd You Go, Bernadette (2019)
How to Train Your Dragon: The Hidden World (2019)
Mowgli (2018)
The House with a Clock in Its Walls (2018)
Ocean's 8 (2018)
Thor: Ragnarok (2017)
Song to Song (2017)
Truth (2015)
Knight of Cups (2015)
Carol (2015)
Manifesto (2015)
Cinderella (2015)
The Monuments Men (2014)
The Hobbit: The Battle of the Five Armies (2014)
The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013)
The Turning (2013)
Blue Jasmine (2013)
The Hobbit: An Unexpected Journey (2012)
Hanna (2011)
The Last Time I Saw Michael Gregg (2011)
Robin Hood (2010)
The Curious Case of Benjamin Button (2008)
Ponyo (2008)
Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008)
Elizabeth: The Golden Age (2007)

I'm Not There (2007)
Hot Fuzz (2007)
Babel (2006)
The Good German (2006)
Notes on a Scandal (2006)
Stories of Lost Souls (2005)
Little Fish (2005)
The Aviator (2004)
The Life Aquatic with Steve Zissou (2004)
The Lord of the Rings: The Return of the King (2003)
The Missing (2003)
Coffee and Cigarettes (2003)
Veronica Guerin (2003)
The Lord of the Rings: The Two Towers (2002)
Heaven (2002)
The Shipping News (2001)
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring (2001)
Bandits (2001)
Charlotte Gray (2001)
The Gift (2000)
The Man Who Cried (2000)
The Talented Mr. Ripley (1999)
Pushing Tin (1999)
An Ideal Husband (1999)
Elizabeth (1998)
Oscar and Lucinda (1997)
Thank God He Met Lizzie (1997)
Paradise Road (1997)
Parklands (1996)
Police Rescue (1994)

Televisieseries[bewerken | brontekst bewerken]

*Exclusief eenmalige gastrollen

What If...? - Hela (2023, stem in drie afleveringen)
Mrs. America - Phyllis Schlafly (2020, negen afleveringen)
Stateless - Pat (2020, zes afleveringen)
Bordertown - Bianca (1995, tien afleveringen)
Heartland - Elizabeth Ashton (1994, acht afleveringen)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Cate Blanchett in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Cate Blanchett krijgt ster op Walk of Fame. Trouw (7 december 2008).
↑ Bor Beekman, In Tár speelt Cate Blanchett een vrouw die haar macht misbruikt. Wat vindt ze zelf van de controverse rond de film?. De Volkskrant (1 maart 2023). Geraadpleegd op 22 april 2023.

Voorganger: Renée Zellweger voor Cold Mountain	Academy Award voor beste vrouwelijke bijrol 2004 voor The Aviator	Opvolger: Rachel Weisz voor The Constant Gardener

Voorganger: Jennifer Lawrence voor Silver Linings Playbook	Academy Award voor beste vrouwelijke hoofdrol 2013 voor Blue Jasmine	Opvolger: Julianne Moore voor Still Alice

Voorganger: Joanna Scanlan voor After Love	Bafta award voor beste vrouwelijke hoofdrol 2023 voor Tár	Opvolger: - voor -

Zie de categorie Cate Blanchett van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Cate Blanchett krijgt ster op Walk of Fame. Trouw (7 december 2008).

[2] Bor Beekman, In Tár speelt Cate Blanchett een vrouw die haar macht misbruikt. Wat vindt ze zelf van de controverse rond de film?. De Volkskrant (1 maart 2023). Geraadpleegd op 22 april 2023.

[1]

[2]