Billy Idol

Billy Idol
Billy Idol in 2012
Algemene informatie
Volledige naam William Michael Albert Broad
Geboren 30 november 1955
Geboorteplaats Stanmore, Middlesex
Land Vlag van Engeland Engeland
Werk
Jaren actief 1977-heden
Genre(s) Punkrock, hardrock
Beroep Singer-songwriter, gitarist
Instrument(en) Piano, gitaar, bas gitaar, drums
Label(s) Chrysalis, EMI, Sanctuary, BFI Records
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

William Michael Albert Broad (Stanmore, Middlesex, 30 november 1955), beter bekend onder zijn artiestennaam Billy Idol, is een Amerikaans-Engels zanger, die vooral werkzaam is in de Verenigde Staten. Hij kwam op ten tijde van de punk-beweging eind jaren 70 en wist zich daarna met een eigen geluid als solo-zanger te handhaven, in een vruchtbare samenwerking met de gitarist Steve Stevens wiens geluid een belangrijk mede-bepalend element werd in meerdere hits.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Idol maakte in zijn jeugd, samen met onder andere Siouxsie Sioux, deel uit van het Bromley contingent. Deze jeugdgroep bestond uit trouwe volgelingen van de Sex Pistols. Uit deze jeugdgroep zijn meerdere bands gevormd, Chelsea, Generation X, Siouxsie and the Banshees, het latere Sigue Sigue Sputnik. Billy Idol was de zanger van Generation X (later verkort tot Gen X), dat hij stichtte met bassist Tony James. Gen X had in Engeland een hit met Wild Youth en coverde bij live-optredens John Lennons Gimme Some Truth. Na de breuk van Gen X ging Idol solo en verhuisde hij naar de Verenigde Staten waar hij tot op de dag van vandaag woont en werkt.

Zijn punkrock sloeg daar erg aan; na zijn eerste solohit Dancing with Myself (origineel met Generation X en in 1982 vertaald door De Kreuners) maakte hij een reeks albums met gitarist Steve Stevens, die hem ook bijstond bij live-optredens.

Na het niet goed ontvangen album Cyberpunk uit 1993 en een bijna fatale overdosis drugs in 1994 nam hij in het VH1-programma Storytellers de gelijknamige live-dvd/cd op met akoestische versies van onder andere zijn hits; Cradle of Love, Sweet Sixteen, Don't Need a Gun en White wedding.

In 2005 kwam er na ca. 12 jaar een nieuw album, The Devil's Playground waarop Steve Stevens als vanouds zijn medewerking verleent. Zowel het album als de tour, die Noord-Amerika en Europa aandeed, werden bijzonder goed ontvangen. Op 4 december 2006 kwam het album met kerstliedjes genaamd Happy Holidays uit.

Tijdens deze tournee deed Idol Nederland aan met twee concerten; één in een uitverkocht Paradiso op 7 juni 2005 en één in de Heineken Music Hall op 7 december 2005.

In oktober 2014 verscheen het album Kings & Queens of the Underground waarop de zanger onder meer samenwerkte met producer Trevor Horn en diens Buggles-collega Geoff Downes. Tevens bracht hij zijn biografie uit; Dancing With Myself.

In 2023 kreeg Billy Idol een ster op de Hollywood Walk of Fame.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Idol heeft een zoon (Willem) en een dochter (Bonnie) uit twee verschillende relaties. In 2018 werd Idol Amerikaans staatsburger, maar behield tevens zijn Britse nationaliteit.[1] In 2020 beviel dochter Bonnie van Idol's eerste kleindochter en in 2022 van zijn tweede kleindochter.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Rebel Yell 1984 11-8-1984 40 5
Whiplash Smile 1986 8-11-1986 19 15
Charmed Life 1990 12-5-1990 51 6
Cyberpunk 1993 10-7-1993 50 9
Kings & Queens Of The Underground 17-9-2014 25-10-2014 75 1
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Kings & Queens Of The Underground 17-9-2014 1-11-2014 109 2

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Mony Mony (live) 9-1981 1 week Nationale Hitparade Top 100 1987
Eyes Without a Face 6-1984 21-7-1984 24 6 nr. 13 Nationale Hitparade
To Be a Lover 9-1986 15-11-1986 tip10 4
Sweet Sixteen 5-1987 25-7-1987 7 8 nr. 11 Nationale Hitparade Top 100
Hot in the City (remix) 1-1988 12-3-1988 32 4 nr. 40 Nationale Hitparade Top 100
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Eyes Without a Face 6-1984 11-8-1984 15 5
Sweet Sixteen 5-1987 1-8-1987 9 8
Hot in the City 1-1988 5-3-1988 19 6

EPs[bewerken | brontekst bewerken]

  • Don't Stop (1981)
  • Eyes Without A Face (1984)
  • Sessions@AOL (2005)
  • The Roadside (2021)

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Eyes Without a Face - - - - - - 1749 1499 1230 1793 1734 1575 1575 1824 1814 1511 1583 1764 1652 - - - - - 1947
White Wedding - - - - - - - - - - - - - - - - - 1747 1736 - - - - - -

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Billy Idol van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.