Bart Veldkamp

Bart Veldkamp Vlag van Nederland Vlag van België
Bart Veldkamp
Persoonlijke informatie
Volledige naam Bart Veldkamp
Bijnaam Schaatsbelg
Geboortedatum 22 november 1967
Geboorteplaats Vlag van Nederland Den Haag
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Vlag van Nederland Nederlandse
Lengte 181 cm
Sportieve informatie
Discipline(s) Langebaanschaatsen Marathonschaatsen
Specialisatie(s) 500 meter
1000 meter
1500 meter
3000 meter
5000 meter
10000 meter
Actieve jaren 1989-2006
Olympische Spelen 1992, 1994 & 1998
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 1 0 2
WK Allround 0 0 3
WK Afstanden 0 2 1
EK Allround 1 2 0
Totaal (12 medailles) 2 4 6
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Bart Veldkamp (Den Haag, 22 november 1967) is een voormalig langebaanschaatser die tot 1996 voor Nederland reed, en van 1996 tot 2006 voor België uitkwam. Sinds 1997 heeft hij ook de Belgische nationaliteit en deed hij onder een Belgische licentie mee aan (inter)nationale wedstrijden. Na zijn schaatsloopbaan is hij onder meer analist bij de NOS. Van 2007 tot 2009 is hij twee seizoenen lang coach van de Amerikaanse schaatsploeg geweest en tussen 2010 en 2012 was hij coach bij de TVM-schaatsploeg. Sindsdien begeleidt Veldkamp Bart Swings en is hij sinds seizoen 2013/2014 de hoofdcoach van Team Stressless.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Debuut[bewerken | brontekst bewerken]

In 1985 en 1986 deed Veldkamp mee aan de Elfstedentocht.[1] Veldkamp debuteerde in 1989 bij het Europees kampioenschap schaatsen, nadat hij in 1988 in Canada de eerste wereldkampioen marathonschaatsen was geworden; de Jack Barber Challenge World Championship. In dat olympische seizoen miste Veldkamp nipt een afvaardiging naar Calgary, doordat Herbert Dijkstra hem op het beslissende ogenblik voorbleef. In 1990 werd hij Europees kampioen en derde bij het wereldkampioenschap. Zijn specialiteit waren de langste afstanden (de 5000 en 10.000 meter).

In 1992 won Veldkamp de enige Nederlandse gouden medaille bij de Olympische Winterspelen 1992 op de IJsbaan van Albertville door op de 10 kilometer met een eindtijd van 14.12,12 slechts 2,4 seconden sneller te rijden dan de Noor Johann Olav Koss. Hiervoor werd hij dat jaar benoemd tot Sportman van het Jaar. Bij de Olympische Spelen van 1994 in Hamar (Noorwegen) won Veldkamp het brons op de 10 kilometer.

Veldkamp won drie maal de wereldbeker (World Cup) over 5 en 10 kilometer. Hij deed dat in de seizoenen 1989-1990, 1992-1993, 1998-1999.

Schaatsbelg[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1996 kwam Veldkamp uit voor België om de strenge en afmattende Nederlandse kwalificatiewedstrijden voor de grote toernooien te ontlopen. Door ‘schaatsbelg’ te worden, kon de geboren Hagenaar zich probleemloos voorbereiden op belangrijke toernooien. Zo won Veldkamp in 1997 het eerste Belgische kampioenschap allround, dat verreden werd op de IJsbaan van Den Haag.

Op 4 januari 1997 heeft Bart Veldkamp meegedaan aan de Elfstedentocht. Hij eindigde hierbij op de 29e plaats, met 39 minuten achterstand op winnaar Henk Angenent. Na deze Elfstedentocht antwoordde Veldkamp op de vraag of hij nog een beetje had afgezien: “Dit was vreselijk. Ik heb onderweg wel drie keer de kogel gevraagd.”[2]

Bij de Olympische Spelen van 1998 in Nagano was Veldkamp de eerste schaatsenrijder die op de vijf kilometer sneller reed dan 6:30 minuut, maar hij werd in diezelfde wedstrijd later nog gepasseerd door de Nederlanders Gianni Romme en Rintje Ritsma. Wel won Veldkamp de eerste olympische schaatsmedaille namens België. Twee dagen voordat hij de 10 kilometer zou rijden, kreeg hij griep. Wel probeerde hij de koorts te beperken, maar naar eigen zeggen scheelde dat wel zo'n twaalf seconden.

Ondanks (of dankzij) het feit dat Veldkamp voor België uitkwam bleef hij populair bij de Nederlandse schaatssupporters. In 2001 was Veldkamp dicht bij een allroundtitel en in Baselga reed hij dat jaar een baanrecord – dat nog steeds staat – op de 10 kilometer: 13.38,72. Zijn populariteit heeft hij behalve aan zijn goede prestaties ook te danken aan zijn emotionele en spontane reacties, vooral als hij slecht gepresteerd heeft. Meerdere malen heeft hij na een race aangekondigd te stoppen met schaatsen, maar altijd ging hij verder. In 2003 kondigde hij aan te blijven schaatsen tot en met de Olympische Spelen van 2006 in Turijn. De Spelen in Turijn waren de vijfde in zijn loopbaan. Veldkamp wist zich niet direct te kwalificeren, maar door afzeggen van de Fin Jarmo Valtonen en de Fransman Tristan Loy lukte het alsnog. Hier heeft hij zijn carrière als langebaanschaatser beëindigd met de 10.000 meter (14e plaats).

In 2006 nam Veldkamp deel aan de Net5-programma's Peking Express VIP, dat hij samen met Chimène van Oosterhout won, en Wildebeesten.

Schaatsanalist[bewerken | brontekst bewerken]

Bart Veldkamp analist bij de NOS (2006)

Al in november 2003 gaf Veldkamp in het boek Schaatsen doe je zo, geschreven door Maarten Westermann, tips over de voorbereidingen, kleding, voeding en techniek in het schaatsen. Voor het seizoen 2006/2007 gaf Veldkamp als analist commentaar bij de NOS bij schaatswedstrijden. Dit pakt hij weer op met ingang van seizoen 2009/2010. Ook is hij in juli 2009 bij het wielerprogramma De Avondetappe regelmatig tafelgast van Mart Smeets geweest.[3]

Schaatscoach[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf november 2006 trainde hij voor het tv-programma Kluners uit Kenia vier Kenianen: Edwin Kemboi Kiyeng, Jimmy Kipkemboi Kering, Shadrack Kapchedureser en Michael Fayo. Zij hadden nog nooit eerder in hun leven ijs gezien. Vanaf het schaatsseizoen 2007/2008 was Veldkamp de coach van de Amerikaanse schaatsploeg. Ondanks dat hij een aanstelling had tot de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver, werd hij in april 2009 ontslagen door de Amerikaanse schaatsbond. Van 4 mei 2010 tot april 2012 was hij in dienst als assistent-coach bij TVM.

Vanaf 2012 begeleidt Veldkamp de Belgische langebaanschaatsers, waaronder Bart Swings die met Veldkamps ondersteuning ook Veldkamps laatste nationale record (op de 5000 meter) verbeterde. Op 24 maart 2013 gaf Veldkamp aan voor 1 mei een Belgisch-Nederlandse schaatsploeg te creëren van zes schaatsers, een trainingsstaf en een begeleider met daarin oud-TVM'er Jan Blokhuijsen.[4] Uiteindelijk koos Blokhuijsen voor Team Corendon en coacht Veldkamp nu vijf Belgen en één Fransman onder de naam Team Stressless.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Baan
500 meter 37,55 15 januari 2000 Vlag van Noorwegen Hamar
1000 meter 1.12,80 20 november 2005 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City
1500 meter 1.49,00 4 maart 2001 Vlag van Canada Calgary
3000 meter 3.47,56 5 februari 2006 Vlag van Italië Turijn
5000 meter 6.23,64 2 maart 2001 Vlag van Canada Calgary
10.000 meter 13.27,48 22 februari 2002 Vlag van Verenigde Staten Salt Lake City

Wereldrecords[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Afstand Tijd Datum Baan
1. 3000 meter 3.48,91 21 maart 1998 Vlag van Canada Calgary

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar NK Afstanden NK Allround EK Allround Olympische Spelen
Olympische
Spelen
WK Afstanden WK Allround
1987 19e 10.000m
1988 Brons 5000m
4e 10.000m
- -
1989 24e 500m
11e 1500m
4e 5000m
4e 10000m
Brons
(11e, Goud, 4e, Brons)
- 10e
(30e, Zilver, 19e, 5e)
1990 23e 500m
24e 1500m
Brons 5000m
Zilver 10.000m
6e
(18e, Goud, Brons, Goud)
Goud
(15e, Goud, 8e, Goud)
Brons
(22e, Goud, 6e, Goud)
1991 Zilver 1500m
Goud 5000m
Goud 10.000m
Zilver
(11e, Zilver, Brons, Goud)
Brons
(14e, Zilver, 4e, Zilver)
Brons
(23e, Zilver, 11e, Zilver)
1992 7e 1500m
Goud 5000m
Goud 10.000m
Zilver
(9e, Goud, Zilver, Goud)
5e
(11e, Goud, 6e, 5e)
5e 1500m
5e 5000m
Goud 10.000m
NC29
(15e, 32e, 32e, -)
1993 NS2 500m
8e 1500m
Brons 5000m
Zilver 10.000m
Zilver
(12e, Goud, Brons, Goud)
4e
(14e, Brons, 12e,Zilver)
4e
(18e, Brons, 9e, Goud)
1994 13e 1500m
Brons 5000m
4e 10.000m
Brons
(7e, Brons, 7e, Goud)
- 5e 5000m
Brons 10.000m
8e
(14e, 9e, 14e, 5e)
1995 DNF 1000m
7e 1500m
6e 5000m
Brons
(9e, Goud, 6e, Brons)
- -
1996 4e
(15e, Goud, 11e, Goud)
4e 5000m
Zilver 10000m
9e
(24e, Goud, 18e, 4e)
1997 NC18
(24e, 15e, 16e, -)
4e 5000m
4e 10.000m
6e
(26e, Goud, 11e, Goud)
1998 4e
(16e, Zilver, 9e, Goud)
17e 1500m
Brons 5000m
4e 10.000m
18e 1500m
Brons 5000m
5e 10.000m
4e
(27e, Zilver, 5e, Goud)
1999 4e
(14e, Zilver, 13e, Goud)
Zilver 5000m
5e 10.000m
5e
(19e, 7e, 18e, Goud)
2000 5e
(8e, Zilver, 10e, 5e)
6e 5000m
5e 10000m
4e
(19e, Brons, 7e, Zilver)
2001 Zilver
(22e, Goud, 5e, Goud)
18e 5000m
8e 10.000m
Brons
(20e, Goud, 12e, Goud)
2002 13e
(254, 9e, 21e, 4e)
8e 5000m
9e 10.000m
9e
(21e, 4e, 19e, 4e)
2003 14e
(25e, Brons, 25e, 6e)
18e 5000m
10e 10.000m
-
2004 NC22
(26e, 16e, 21e, -)
18e 5000m -
2005 12e
(24e, 10e, 20e, 9e)
9e 5000m
10e 10.000m
11e
(17e, 8e, 17e, 8e))
2006 NC20
(22e, 15e, 20e, -)
13e 5000m
14e 10.000m
-
- = geen deelname
NC# = niet gekwalificeerd voor de laatste afstand, maar wel als # geklasseerd in de eindrangschikking

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioenschap Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons
NK Afstanden 4 3 4
NK Allround 0 3 3
EK Allround 1 1 1
Olympische Spelen 1 0 2
WK Afstanden 0 2 1
WK Allround 0 0 3