Apocalyptica

Apocalyptica
Apocalyptica, 2017
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1993-heden
Oorsprong Vlag van Finland Helsinki
Genre(s) Symfonische metal
Neo-classical metal
Alternatieve metal
Label(s) Eleven Seven
MCA
Zen Garden
Mercury Records
20-20
Jive Records
Sony Music
RCA
Bezetting
Huidige leden Eicca Toppinen
Paavo Lötjönen
Perttu Kivilaakso
Mikko Sirén
Franky Perez
Oud-leden Max Lilja
Antero Manninen
Sami Kuoppamäki
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Apocalyptica is een metalband uit Finland. Apocalyptica is begonnen met vier cello's – waar er nu nog drie van over zijn – bespeeld door Paavo Lötjönen, Eicca Toppinen en Perttu Kivilaakso en met Mikko Sirén op de drums.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In eerste instantie speelden ze voornamelijk voor de lol covers van Metallica. Na hun succesvolle eerste album Plays Metallica by four cellos volgde snel een tweede album: Inquisition symphony. Op dit album spelen ze naast covers van Metallica ook covers van Sepultura, Slayer, Pantera en Faith No More. De band gaf in dit album ook een intrede aan hun eigen werk.

In 1999 verliet Antero Manninen de band en vulde Perttu Kivilaakso zijn plaats op. Het jaar daarop kwam hun derde album uit: Cult. Waar het tweede album ophield met alleen twee eigen nummers, ging het derde album verder.

Hun nummer Hope is in de film Vidocq van de regisseur Pitof uit 2001 gebruikt als achtergrondmuziek bij de aftiteling. In 2002 vertrok Max Lilja en bleef de band nog uit een drietal cellisten bestaan. Tijdens het maken van het vierde album Reflections hebben ze veel artiesten gevraagd voor een gastbijdrage, onder andere voor een cover van het Rammstein-nummer Seemann de Duitse punk-diva Nina Hagen, verder Linda Sunblad en drummer Dave Lombardo van Slayer. Ook Antero Manninen kwam in dit album terug.

Omdat ze Lombardo niet als vaste drummer konden houden voor het toeren, vervulde Mikko Siren die positie. Ook Antero Manninen kwam vaak terug om een extra bijdrage te leveren voor de optredens. Al snel volgde er vanwege het succes een speciale editie van het vierde album. Reflections revised.

Begin 2005 kwam dan hun vijfde album uit genaamd Apocalyptica, ook hier zijn er artiesten gevraagd zoals Ville Valo, Lauri Ylönen en Marta Jandová. Net een jaar later verscheen Amplified, een compilatie van hun meest succesvolle nummers. Ook werd er een nieuwe single uitgegeven: Repressed, waarop ook Max Cavalera (Sepultura, Soulfly, Cavalera Conspiracy) en Matt Tuck (Bullet for My Valentine) te horen zijn.

Op 17 september 2007 verscheen Worlds collide hun zesde album. Op dit album staat Helden, een Duitse versie van het nummer Heroes van David Bowie. De gastzanger was hier Till Lindemann. Verder staat er ook nog I'm not Jesus met Corey Taylor van Stone Sour en Slipknot, I don’t care met Adam Gontier van Three Days Grace, en SOS (Anything but love) met Cristina Scabbia van Lacuna Coil.

Apocalyptica kondigde een tour aan voor in 2008, die door Europa en Noord-Amerika zou gaan. Anno 2010 hebben ze meer dan twee miljoen cd's verkocht.

Op 23 augustus 2010 brachten ze hun zevende album uit. Het heeft de titel 7th Symphony meegekregen. Het is een zeer gevarieerd album. Wat uniek is voor andere instrumentale albums. Van het nieuwe album dat bestaat uit 10 tracks (waarvan vier met gastzangers) er drie singles zijn. De eerste single was End of me. Dit nummer heeft als gastzanger Gavin Rossdale die bekend is van de Britse band Bush. De tweede single was Not strong enough met als gastzanger Brent Smith van Shinedown. De derde tot slot is Broken pieces met als gastzangeres Lacey Sturm van Flyleaf.

In 2010 en 2011 toerde de band door Mexico, de VS en Europa.[1]

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige leden[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalige bandleden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Antero Manninen – cello (1993–1999, live: 2002–2009, 2017)
  • Max Lilja – cello (1993–2002)
  • Sami Kuoppamäki – drums (2003–2005)

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[2]
Plays Metallica by four cellos 01-10-1996 - - -
Inquisition symphony 1998 - - -
Cult 25-09-2000 - - -
Reflections 10-02-2003 - - -
Apocalyptica 23-01-2005 05-02-2005 76 2
Amplified 26-05-2006 - - - dubbel-cd
Worlds collide 14-09-2007 22-09-2007 90 2 cd+dvd
7th Symphony 20-08-2010 - - -
Live in Leipzig – Wagner reloaded 15-11-2013 - - - Livealbum
Reflections revised 22-08-2014 - - -
Shadowmaker 17-04-2015 - - -
Cell-0 10-01-2020 - - -

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Apocalyptica 1996 - - -
Harmageddon 1998 - - -
Path Vol.2 2001 - - - ft. Sandra Nasić (Guano Apes)
Hope Vol.2 2002 - - - ft. Matthias Sayer (Farmer Boys)
Faraway Vol.2 26-05-2003 - - - ft. Linda
Seemann 06-10-2003 - - - ft. Nina Hagen
Bittersweet 29-11-2004 - - - ft. Lauri Ylönen (The Rasmus) & Ville Valo (HIM)
How Far 32-02-2005 - - - ft. Marta Jandová (Die Happy)
Wie Weit 14-02-2005 - - - ft. Marta Jandová (Die Happy)
Life Burns 11-04-2005 - - - ft. Lauri Ylönen (The Rasmus)
Repressed 19-05-2006 - - - ft. Max Cavalera & Matt Tuck
End Of Me 2010 - - - ft. Gavin Rossdale (Bush)

Dvd's[bewerken | brontekst bewerken]

Dvd's met hitnoteringen in de Nederlandse Music Top 30 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
Live 2001 - - -
The life burns tour 26-05-2006 - - -

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Apocalyptica van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.