Antwerpen (district)

Antwerpen (district)
District in België Vlag van België
Situering
Gewest Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Provincie Vlag Antwerpen (provincie) Antwerpen
Gemeente Vlag Antwerpen (stad) Antwerpen
Coördinaten 51° 13′ NB, 4° 24′ OL
Algemeen
Oppervlakte 87,30 km²
Inwoners
(01/01/2023)
198.784
(2277 inw./km²)
Mannen 50,61%
Vrouwen 49,39%
Overig
Postcode 2000, 2018, 2020,
2030, 2050, 2060
Netnummer 03
Detailkaart
Antwerpen (Antwerpen)
Antwerpen
Portaal  Portaalicoon   België

Het huidige district Antwerpen, binnen de gelijknamige stad Antwerpen, op zijn beurt nog eens binnen de gelijknamige provincie Antwerpen, bevat het oorspronkelijke Antwerpen zoals het bestond voor 1958, toen Antwerpen de toenmalige gemeenten Berendrecht, Zandvliet en Lillo annexeerde. Deze drie laatstgenoemde ex-gemeenten vormen nu samen een apart district, eveneens binnen de stad Antwerpen.

Toponymie[bewerken | brontekst bewerken]

Het toponiem van Antwerpen is etymologisch en archeologisch te verklaren uit de naam die gegeven werd aan de plaats van de eerste nederzetting bij de ‘anda uerpa’, wat eigenlijk Germaans is voor ‘aangeworpen gronden’ (in een bocht van de rivier).

Een 15e-eeuwse sage vertelt dat in het land van de Schelde omstreeks het begin van onze tijdrekening een reus, Druon Antigoon, heerste, die van elke schipper een zware tol eiste. Wanneer deze weigerde te betalen, werd hem de hand afgehakt. Een Romeinse krijger, Silvius Brabo, bevocht, overwon en doodde de reus, hakte zijn hand af en wierp hem in de Schelde. Het bevrijde volk noemde de stad Antwerpen (van handwerpen).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Geschiedenis van Antwerpen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Middeleeuwen[bewerken | brontekst bewerken]

Gedurende de middeleeuwen bereikt de stad het hoogtepunt van zijn economische macht, onder Keizer Karel V. Tegelijk met de handel bloeit ook de nijverheid: diamantbewerking, boekdrukkerijen, suikerraffinaderijen, etc. De Onze-Lieve-Vrouwekathedraal, waarvan de bouw startte in 1352, wordt voltooid. Ook de burgerlijke bouwkunst brengt interessante gebouwen voort, zoals het Stadhuis, het Vleeshuis, het Hessenhuis, etc.

Ancien Régime[bewerken | brontekst bewerken]

Een kentering in het succes komt omstreeks het midden van de 16e eeuw met de razernij van de beeldenstorm en de Spaanse furie. Het sluiten van de Schelde voor het scheepsverkeer naar en van de zee, op het einde van de 16e eeuw, betekent het einde van de overweldigende internationale rol van de havenstad.

Met het Verdrag van Münster, in 1648, dat de onafhankelijkheid van de noordelijke provincies waarborgt, verdwijnt de laatste hoop om de Schelde terug te openen. Antwerpen wordt echter een regionaal centrum waar nog druk gehandeld wordt.

In de 19e eeuw ziet Napoleon Bonaparte het belang van Antwerpen echter als een ‘pistool op het hart van Engeland’ en laat dokken graven voor een oorlogsmarinebasis.

Moderne Tijd[bewerken | brontekst bewerken]

Deze dokken waren de eerste aanzet van geweldige havenuitbreidingen, ondernomen in de tweede helft van de 19e eeuw en in de 20e eeuw. Pas in 1863 regelt een internationaal verdrag het afkopen van de Scheldetol en maakt de vaart op de stroom terug volledig vrij. Op het einde van de 19e eeuw worden de Scheldekaaien rechtgetrokken, wat het slopen van een deel van het oudste stadsdeel met zich meebracht.

Door het uitbreiden van, de stad worden nieuwe straten, lanen maar ook openbare gebouwen aangelegd, zoals het gerechtshof, de Nationale Bank,

De 20e eeuw zorgde voor vooruitgang. Hoewel onderbroken door twee wereldoorlogen, is het stadsgrondgebied aangegroeid en dit vooral met het oog op voortdurende havenuitbreiding. Zo werden op 22 maart 1929 de voormalige gemeenten Oosterweel, Oorderen en Wilmarsdonk plus nog enkele gedeelten van Ekeren, Merksem, Hoevenen en Lillo bij Antwerpen gevoegd. In 1958 werden de gemeenten Lillo, Berendrecht en Zandvliet bij Antwerpen gevoegd.

Bij de grote fusie in 1983 werd het district Berendrecht-Zandvliet-Lillo van het district Antwerpen gescheiden.

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

Wijken in het district Antwerpen[bewerken | brontekst bewerken]

De wijken van Stad Antwerpen in het rood. Het lichtoranje gedeelte bovenaan hoort bij het district Berendrecht-Zandvliet-Lillo. Het donkeroranje is het voormalige Oosterweel-Oorderen-Wilmarsdonk
Zie ook Lijst van wijken van Antwerpen#District_Antwerpen

Het district Antwerpen van de Stad Antwerpen bestaat administratief uit 22 wijken.[1]

In de volksmond zijn er echter nog talloze andere benamingen in omloop:

Postnummers[bewerken | brontekst bewerken]

Het district Antwerpen telt (samen met Berendrecht-Zandvliet-Lillo) de volgende postnummers:

Demografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het district Antwerpen is 8.730 ha groot en telde 194.229 inwoners in 2022. Volgens de districtswet mag een stedelijk district met meer dan 100.000 inwoners zich in kleinere districten (bijvoorbeeld 2050 Linkeroever) opdelen. Alleen is dit sinds 1983 voor het resterende district Antwerpen nog nooit gebeurd. Er werd wel met Ekeren overeengekomen dat begin 2019 de Edisonwijk, Rozemaai en Schoonbroek plus nog enkele aangrenzende gebieden zoals de Oude Landen en het Ekers Moeras terug naar Ekeren keerden alsook dat het gehele gebied Muisbroek (Ekerse Putten) en Bospolder grondgebied Ekeren werd.[2] Op de Antwerpse gemeenteraad van 25 januari 2016 werd de gewenste grenscorrectie tussen de districten Antwerpen en Ekeren goedgekeurd. Sinds 1 januari 2019 telt het district Antwerpen dan ook ongeveer 375 ha en zo'n 5000 inwoners minder.

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Het district Antwerpen maakt deel uit van de stad Antwerpen[3]. Deze ligt in het kieskanton Antwerpen is identiek aan het provinciedistrict Antwerpen en ligt in het kiesarrondissement Antwerpen en de kieskring Antwerpen.

Antwerpen Supranationaal Nationaal Gemeenschap Gewest Provincie Arrondissement Provinciedistrict Kanton Gemeente District
Administratief Niveau Vlag van Europa Europese Unie Vlag van België België Vlag Vlaanderen Vlaanderen Vlag Antwerpen (provincie) Antwerpen Antwerpen Vlag Antwerpen (stad) Antwerpen Antwerpen
Bestuur Europese Commissie Belgische regering Vlaamse regering Deputatie Gemeentebestuur Districtscollege
Raad Europees Parlement Kamer van
volksvertegenwoordigers
Vlaams Parlement Provincieraad Gemeenteraad Districtsraad
Kiesomschrijving Nederlands Kiescollege Kieskring Antwerpen Antwerpen Antwerpen Antwerpen Antwerpen Antwerpen.
Verkiezing Europese Federale Vlaamse Provincieraads- Gemeenteraads- Districtsraads-

Districtscollege[bewerken | brontekst bewerken]

Districtscollege
Districtsvoorzitter Paul Cordy (N-VA)
Districtsschepenen
  1. Tom Van den Borne (Groen)
  2. Samuel Markowitz (Open Vld)
  3. Femke Meeusen (Groen)
  4. Charlie Van Leuffel (N-VA)

Op verloren maandag 12 januari 2015 maakte Willem-Frederik Schiltz plaats voor Samuel Markowitz.

Begin januari 2016 werd Paul Cordy als schepen vervangen door Cordula Van Winkel (N-VA).

Voor de nieuwe districtsploeg 2019-2024 wordt Lieve Stallaert door Femke Meeusen vervangen en Cordula Van Winkel door Charlie Van Leuffel vervangen.

Districtsraad[bewerken | brontekst bewerken]

De Antwerpse districtsraad bestaat uit 33 zetels.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

(Voormalige) Districtsvoorzitters[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdspanne Burgemeester
2001 - 2006 Stephan Bogaert (VLD)
2007 - 2012 Chris Anseeuw (sp.a)
2013 - 2015 Zuhal Demir (N-VA)
2016 - heden Paul Cordy (N-VA)

Legislatuur 2001 - 2006[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste rechtstreeks verkozen districtsraad werd verkozen op 8 oktober 2000, en startte op 1 januari 2001. Ze telde sindsdien 33 zetels.

Districtsvoorzitter was Stephan Bogaert, met als districtscollege Chris Anseeuw, Lieve Stallaert, Herman De Bleser en Jan Somers.

Voorts bestond de districtsraad uit: Hilde De Lobel, Jules Neel, Tilly Fertin, Frank Mariëns, Mimount Bousakla, Ivonne Julliams, Mesut Yucel, Ilse van Dienderen, Frank Reniers, Anne Poppe, Josy Legiers, Koen Calliauw, Lieve Janssens, Guido Daems, Paul De Vroey, Jan Somers, Paul Fleerackers, Christian Floru, Luc Dieudonné, Bart Vercruyssen, Annick De Ridder, Karin Møller, Mariette Schillemans, Mohammad Reza, Najd Javadi Pour, Patricia Meeusen, Chantal Coolen, Brigitte Jacobs, Albert Schepens, Lieve Stallaert, Mohammad Reza Najd Javdi Pour, Patricia Meeusen, Brigitte Jacobs en Karl De Groodt. Secretaris was Jos Bergmans[4].

Legislatuur 2007 - 2012[bewerken | brontekst bewerken]

Na afloop van de districtsverkiezingen werd door Eduard Verlinden van de Nieuwe Partij een verzoekschrift ingediend voor ongeldigverklaring / uitschrijven van nieuwe verkiezingen[5]. Dit verzoek werd echter onontvankelijk verklaard[6].

Legislatuur 2013 - 2018[bewerken | brontekst bewerken]

Zetelverdeling districtsraad
2013-2018
3
5
8
3
2
9
3
De 33 zetels zijn als volgt verdeeld:

In de aanloop naar de verkiezingen van 14 oktober 2012 sloten CD&V en sp.a een akkoord over een gemeenschappelijke kieslijst, wel werd daarbij benadrukt dat er na de verkiezingen twee fracties gevormd zouden worden. De andere partijen trokken afzonderlijk naar de kiezer. Lijsttrekkers waren respectievelijk zittend districtsvoorzitster Chris Anseeuw (sp.a-CD&V), Zuhal Demir (N-VA), Willem-Frederik Schiltz (Open Vld), Lieve Stallaert (Groen), Gerolf Annemans (Vlaams Belang) en voormalig BSV-gemeenteraadslid Nadine Peeters (PVDA). Opmerkelijk was dat in het district daarnaast ook tal van andere landelijk bekende politici de lijsten sierden. Zo was Bruno Valkeniers lijstduwer voor het Vlaams Belang en Ludo Van Campenhout voor N-VA. Bij Open Vld was de lijstduwer Annemie Turtelboom, bij Groen Bart Staes en bij sp.a-CD&V ten slotte Patrick Janssens. Andere bekende namen waren die van Maya Detiège en Philip Heylen (beide op de sp.a-CD&V-lijst), strafpleiter Vic Van Aelst (N-VA), Véronique De Gucht (zus van Karel De Gucht) en Samuel Markowitz[7] (beide Open Vld), een bekend figuur uit de orthodoxe joodse gemeenschap[8].

De huidige coalitie wordt gevormd door N-VA, Groen en Open Vld, samen goed voor 17 van de 33 zetels. Districtsvoorzitter was Zuhal Demir, met als districtscollege Willem-Frederik Schiltz (Open Vld), Lieve Stallaert, Tom Van den Borne (beide Groen) en Paul Cordy (N-VA). Op verloren maandag 12 januari 2015 maakte Willem-Frederik Schiltz plaats voor Samuel Markowitz (Open Vld). Begin januari 2016 werd districtsvoorzitster Zuhal Demir opgevolgd door Paul Cordy, deze werd op zijn beurt als districtsschepen vervangen door Cordula Van Winkel (N-VA)[9].

Voorts bestaat de districtsraad uit Marco Laenens (voorzitter districtsraad), Adrjen Boeckmans, Paul Struyf, Jan van der Vloet, Marita Wuyts, Inneke De Vos, Nanouchka Nan Khoshki Langheroudi (allen N-VA), Morad Ramachi, Hussain Syed Riaz (beide Groen), Christophe Wuyts (Open Vld), Karima Amaliki, Nadine Peeters, Ilona Van Looy (allen PVDA), Chris Anseeuw, Paula De Bie, Anton Geerts, Jan Kruyniers, Tatjana Scheck, Catherine Van de Heyning, Sener Ugurlu, Annie Bwatu Nkaya (allen sp.a), Dirk Vanlommel, Ann Vylders (beide CD&V), Lutgart van Craenenbroeck, Philip Maes, (allen Vlaams Belang) en Nicolas De Wilde (verkozen voor Vl.Belang, maar vanaf juni 2014 zetelend als onafhankelijke). In november 2014 nam Hussain Syed Riaz ontslag als raadslid, hij werd opgevolgd door Regina Verstraeten. In december 2015 namen Annie Bwatu Nkaya en Philip Maes ontslag als districtsraadslid, ze werden respectievelijk opgevolgd door Johan Robyns (CD&V) en Sandy Neel (Vl.Belang).

Legislatuur 2019 - 2024[bewerken | brontekst bewerken]

Zetelverdeling districtsraad
2019-2024
3
8
4
3
2
10
2
10 
De 32 zetels zijn als volgt verdeeld:

Na de verkiezingen van 14 oktober 2018 werd dezelfde meerderheidscoalitie van 2013 voortgezet met Paul Cordy (N-VA) als districtsburgemeester. De meerderheid bestaat uit Groen, N-VA en Open Vld met 21 zetels op 33 zetels. Dat is 4 zetels meer dan de vorige meerderheid. De 12 oppositiezetels werden verdeeld onder PVDA+, sp.a (sinds 2021 Vooruit), CD&V, VB en nieuwkomer D-SA.

Resultaten districtsverkiezingen sinds 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Partij of kartel 8-10-2000[10] 8-10-2006 14-10-2012[11] 14-10-2018
Stemmen / Zetels % 33 % 33 % 33 % 33
SP1 / sp.a-spirit2 / sp.a-CD&V3 / sp.a4 19,661 7 37,712 13 29,603 10 (8+2) 12,64 4
VLD1 / VLD-Vivant2 / Open Vld3 18,641 7 12,732 4 11,473 3 8,93 3
PVDA / PVDA+ 1,76 0 1,70 0 9,05 3 9,3 3
Agalev1 / Groen!2 / Groen3 15,981 6 9,012 3 14,533 5 23,13 8
Vlaams Blok1 / Vlaams Belang2 28,111 10 26,962 9 9,382 3 6,92 2
N-VA - - 25,96 9 28,5 10
CVP1 / CD&V-N-VA2 / CD&V3 10,391 3 11,192 4 - 6,53 2
D-SA - - - 2,7 1
Burgerlijst - - - 0,8 0
Piratenpartij - - - 0,8 0
Nieuwe Partij - 0,7 0 - -
Vivant 2,06 0 - - -
VU-ID 2,55 0 - - -
WOW 0,85 0 - - -
Totaal stemmen 84497 89714 87732 94529
Opkomst % 85,67 82,98 86,6
Blanco en ongeldig % 3,57 3,92 3,34 3,4

De getallen in vetjes vormen de onderhandelde bestuursmeerderheid. De grootste partij is in kleur.
De volgende districtsraad wordt op zondag 13 oktober 2024 gekozen.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Antwerpen heeft tal van bezienswaardigheden zoals:

Cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bijnamen[bewerken | brontekst bewerken]

  • De inwoners van de Antwerpse binnenstad staan als sinjoren en pagadders bekend.
  • Inwoners van de wijk het Kiel (2020 Antwerpen) staan ook onder hun bijnaam (Kielse) ratten bekend en die van de wijk Linkeroever (2050 Antwerpen) onder hun bijnaam mosselen.
  • Inwoners van Oorderen en Wilmarsdonk (2030 Antwerpen) stonden dan weer onder hun bijnamen van karotenbuters en paddenbuiken bekend.
  • De Sint-Andriesparochie in de 4e wijk (of Sint-Andrieskwartier) stond dan weer bekend als de Parochie van Miserie.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]