Andrej Roebljov (tennisser)

Andrej Roebljov
Andrej Roebljov
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Rusland Russische
Geboorteplaats Moskou, Rusland
Geboortedatum 20 oktober 1997
Woonplaats Moskou, Rusland
Lengte 1,88 m
Gewicht 65 kg
Profdebuut 2014
Slaghand rechts, backhand 2-handig
Totaal prijzengeld 22.492.891 US dollar
Coach Sergej Tarasevitsj
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 307–165
Titels 12
Hoogste positie 5e (13 september 2021)
Huidige positie 5e (31 december 2023)
ATP Finals halve finale (2022)
Olympische Spelen 1e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2021, 2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2020, 2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2017, 2020, 2022, 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 79–77
Titels 4
Hoogste positie 53e (15 augustus 2022)
Olympische Spelen 1e ronde (2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2017)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 4-0
Titels 1
Olympische Spelen Goud Goud (2021)
Laatst bijgewerkt op: 4 december 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Andrej Roebljov (Russisch: Андре́й Андре́евич Рублёв) (Moskou, 20 oktober 1997) is een Russisch tennisser. In 2014 won hij het juniorentoernooi van Roland Garros. Hetzelfde jaar werd hij ook prof.

In 2017 won hij op het ATP-toernooi van Umag 2017 ten koste van de Italiaan Paolo Lorenzi zijn eerste titel. Pas in 2019 won hij in eigen land op het ATP-toernooi van Moskou 2019 zijn tweede hoofdprijs.

Het jaar 2020 gold als het jaar van de grote doorbraak. Hij won maar liefst 5 ATP-titels en reikte zowel op de US Open 2020 (tennis, mannen) als op Roland Garros 2020 (mannen) tot de kwartfinale. In 2021 zette hij deze sterke lijn door, door met Rusland de tweede editie van de ATP Cup 2021 te winnen. Op de Australian Open 2021 (mannen) reikte hij wederom tot de kwartfinale van een grandslamtoernooi. Op het ATP-toernooi van Rotterdam 2021 won hij zijn vierde toernooi op rij op het niveau ATP-500. Een maand later bereikte Roebljov op het ATP-toernooi van Monte Carlo 2021 voor de eerste maal in zijn carrière de finale van een masterstoernooi. Na onder meer een zege in de kwartfinale op elfvoudig winnaar Rafael Nadal verloor hij in de eindstrijd van de Griek Stéfanos Tsitsipás.

In 2021 behaalde hij met zijn dubbelpartner Anastasija Pavljoetsjenkova de gouden medaille op de Olympische Spelen 2020.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 23 juli 2017 Vlag van Kroatië ATP Umag Gravel Vlag van Italië Paolo Lorenzi 6-4, 6-2 Details
2. 20 oktober 2019 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 6-4, 6-0 Details
3. 11 januari 2020 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Frankrijk Corentin Moutet 6-2, 7-6(3) Details
4. 18 januari 2020 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Lloyd Harris 6-3, 6-0 Details
5. 27 september 2020 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 6-4, 3-6, 7-5 Details
6. 18 oktober 2020 Vlag van Rusland ATP Sint-Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Kroatië Borna Ćorić 7-6(5), 6-4 Details
7. 1 november 2020 Vlag van Oostenrijk ATP Wenen Hardcourt (i) Vlag van Italië Lorenzo Sonego 6-4, 6-4 Details
8. 7 maart 2021 Vlag van Nederland ATP Rotterdam Hardcourt (i) Vlag van Hongarije Márton Fucsovics 7-6(4), 6-4 Details
9. 20 februari 2022 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 7–5, 7–6(4) Details
10. 26 februari 2022 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Jiří Veselý 6-3, 6-4 Details
11. 24 april 2022 Vlag van Servië ATP Belgrado Gravel Vlag van Servië Novak Djokovic 7-6(2), 6-7(4), 6-0 Details
12. 16 oktober 2022 Vlag van Spanje ATP Gijón Hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Sebastian Korda 6-2, 6-3 Details
13. 16 april 2023 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Denemarken Holger Rune 5–7, 6–2, 7–5 Details
14. 15 juli 2023 Vlag van Zweden ATP Båstad Gravel Vlag van Noorwegen Casper Ruud 7–6(3), 6–0 Details
15. 7 januari 2024 Vlag van Hongkong ATP Hongkong Hardcourt Vlag van Finland Emil Ruusuvuori 6-4, 6-4 Details
Verloren finales
1. 6 januari 2018 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 2-6, 3-6 Details
2. 28 juli 2019 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Georgië Nikoloz Basilasjvili 5-7, 6-4, 3-6 Details
3. 18 april 2021 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 3-6, 3-6 Details
4. 20 juni 2021 Vlag van Duitsland ATP Halle Gras Vlag van Frankrijk Ugo Humbert 3-6, 6-7(4) Details
5. 22 augustus 2021 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Duitsland Alexander Zverev 2-6, 3-6 details
6. 4 maart 2023 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten ATP Dubai Hardcourt Witte vlag Daniil Medvedev 2–6, 2–6 details
7. 23 april 2023 Vlag van Bosnië en Herzegovina ATP Banja Luka Gravel Vlag van Servië Dušan Lajović 3–6, 6–4, 4–6 Details
8. 25 juni 2023 Vlag van Duitsland ATP Halle Gras Vlag van Kazachstan Aleksandr Boeblik 3–6, 6–3, 6-3 details
9. 15 oktober 2023 Vlag van China ATP Shanghai Hardcourt Vlag van Polen Hubert Hurkacz 3–6, 6–3, 6–7(8) details
Gewonnen challengers
1. 6 maart 2016 Vlag van Frankrijk Quimper Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6-7(6), 6-4, 6-4

Next generation ATP Finals[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Verloren finales
1. 11 november 2017 Vlag van Italië Next Generation ATP Finals Hardcourt (i) Vlag van Zuid-Korea Chung Hyeon 4-3(5), 3-4(2), 2-4, 2-4 Details

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 25 oktober 2015 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt (i) Vlag van Rusland Dmitri Toersoenov Vlag van Moldavië Radu Albot
Vlag van Tsjechië František Čermák 		2-6, 6-1, [10-6] Details
2. 12 maart 2021 Vlag van Qatar ATP Doha Hardcourt Vlag van Rusland Aslan Karatsev Vlag van Nieuw-Zeeland Marcus Daniell
Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald 		7-5, 6-4 Details
3. 20 februari 2022 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Denys Moltsjanov Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Japan Ben McLachlan 		4-6, 7-5, [10-7] Details
4. 6 mei 2023 Vlag van Spanje ATP Madrid Gravel Witte vlag Karen Chatsjanov Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Australië Matthew Ebden 		6-3, 3-6, [10-3] Details
Verloren finales herendubbel
1. 31 maart 2018 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Rusland Karen Chatsjanov Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan 		6-4, 6-7(5), [4-10] Details
2. 3 november 2019 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Rusland Karen Chatsjanov Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 		4-6, 1-6 Details
3. 17 oktober 2021 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Rusland Aslan Karatsev Vlag van Australië John Peers
Vlag van Slowakije Filip Polášek 		3-6, 6-7(5) Details
Gewonnen challengers
1. 7 februari 2015 Vlag van Verenigde Staten Dallas Hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Denis Moltsjanov Vlag van Mexico Hans Hach Verdugo
Vlag van Mexico Luis Patino 		6-4, 7-6 (5)
2. 5 juli 2015 Vlag van Italië Padova Gravel Vlag van Rusland Michail Jelgin Vlag van Italië Alessandro Giannessi
Vlag van Italië Federico Galo 		6-4, 7-6 (4)

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales gemengddubbel
1. 1 augustus 2021 Vlag van Japan Olympische Spelen Hardcourt Vlag van Olympische spelen Anastasija Pavljoetsjenkova Vlag van Olympische spelen Jelena Vesnina
Vlag van Olympische spelen Aslan Karatsev 		6-3, 6-7(5), [13-11] Details

Landencompetities[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders Score Ref.
Gewonnen finales
1. 7 januari 2021 Vlag van Australië ATP Cup Hardcourt Vlag van Rusland Daniil Medvedev
Vlag van Rusland Jevgeni Donskoj
Vlag van Rusland Aslan Karatsev 		Vlag van Italië Matteo Berrettini
Vlag van Italië Fabio Fognini
Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Andrea Vavassori 		2-0 (2 wedstrijden) Details
2. 20-22 september 2021 Vlag van Verenigde Staten Laver Cup Hardcourt (i) Vlag van Rusland Daniil Medvedev
Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás
Vlag van Duitsland Alexander Zverev
Vlag van Italië Matteo Berrettini
Vlag van Noorwegen Casper Ruud 		Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
Vlag van Canada Denis Shapovalov
Vlag van Argentinië Diego Schwartzman
Vlag van Verenigde Staten Reilly Opelka
Vlag van Verenigde Staten John Isner
Vlag van Australië Nick Kyrgios 		14-1 (9 wedstrijden) details
3. 5 december 2021 Vlag van Spanje Davis Cup Hardcourt (i) Witte vlag Daniil Medvedev
Witte vlag Aslan Karatsev
Witte vlag Karen Chatsjanov 		Vlag van Kroatië Marin Čilić
Vlag van Kroatië Borna Gojo
Vlag van Kroatië Nino Serdarušić
Vlag van Kroatië Nikola Mektić
Vlag van Kroatië Mate Pavić 		2-0 (2 wedstrijden) details
Verloren finales
1. 22-24 september 2023 Vlag van Canada Laver Cup Hardcourt (i) Vlag van Noorwegen Casper Ruud
Vlag van Polen Hubert Hurkacz
Vlag van Spanje Alejandro Davidovich Fokina
Vlag van Frankrijk Gaël Monfils
Vlag van Frankrijk Arthur Fils 		Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz
Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe
Vlag van Verenigde Staten Tommy Paul
Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime
Vlag van Verenigde Staten Ben Shelton
Vlag van Argentinië Francisco Cerúndolo 		2-13 (9 wedstrijden) details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open – – 2R 3R 1R 4R KF 3R KF
Roland Garros – – 1R – – KF 1R KF 3R
Wimbledon – – 2R – 2R g.t. 4R – KF
US Open 1R – KF 1R 4R KF 3R KF KF
ATP Finals
ATP Finals – – – – – G G HF G
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – 2R 3R g.t. 3R HF 4R
Miami 2R 1R 2R 2R 3R g.t. HF 2R 4R
Monte Carlo – 1R – – 1R g.t. F 3R W
Madrid – – – – – g.t. 3R KF 4R
Rome – – – – – 2R KF 2R 4R
Montreal/Toronto – – – 1R – g.t. 3R 2R 2R
Cincinnati – – – 1R KF 1R F 3R 2R
Shanghai – – 2R 1R 3R g.t. F
Parijs – – 1R – 1R 3R 2R 3R HF
olympisch
Olympische Spelen g.t. – g.t. 1R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 1 0 1 5 1 4 2 0
eindejaarsranking 185 156 39 68 23 8 5 8 5

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open – 1R 2R 1R – – –
Roland Garros – – – – – – –
Wimbledon – – – g.t. – – –
US Open 3R – 1R – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – g.t. F KF 1R
Miami 1R F – g.t. 2R 2R –
Monte Carlo – – – g.t. 2R 1R 2R
Madrid – – – g.t. 2R 2R W
Rome – – – 1R – – 2R
Montreal/Toronto – – KF g.t. 2R 2R KF
Cincinnati – – – 1R 2R 2R 2R
Shanghai – – 1R g.t. 2R
Parijs 1R – F – – 1R 2R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 1 1 1
eindejaarsranking 316 127 75 81 74 116 46

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Andrey Rublev (tennis).
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrej_Roebljov_(tennisser)&oldid=66797173"