Algemene Nederlandse Spraakkunst

De Algemene Nederlandse Spraakkunst (ANS) is een uitvoerige beschrijving van de Nederlandse grammatica. De eerste editie van de ANS verscheen in 1984 bij Wolters-Noordhoff. De boekversie van deze (en latere) edities telt meer dan 1700 pagina's. De tweede herziene editie verscheen in 1997 onder eindredactie van Walter Haeseryn, voormalig universitair docent Nederlandse Taalkunde aan de Radboud Universiteit, en met medewerking van tientallen neerlandici uit Nederland en Vlaanderen.[1] Deze editie kwam in 2002 online beschikbaar als e-ANS.[2] In 2021 werd de derde herziene editie uitgegeven.

De redactie, het beheer en de instandhouding van het project is in handen van de stichting Algemene Nederlandse Spraakkunst, die bestaat uit de auteurs en financiers van de ANS: de Nederlandse Taalunie en de Radboud Universiteit. De herziening van de derde editie van de Algemene Nederlandse Spraakkunst wordt uitgevoerd door het Instituut voor de Nederlandse Taal. Betrokken medewerkers van dat instituut zijn onder andere Frank Landsbergen, Maaike Beliën en Kathy Rys.

Controverse[bewerken | brontekst bewerken]

De verschijning van de herziene editie van de Algemene Nederlandse Spraakkunst in april 2021 leidde tot ophef. Reden was dat een aantal Nederlandse en Vlaamse kranten berichtten dat in de nieuwe editie groter als werd goedgekeurd.[3][4][5][6] Deze berichtgeving was echter gebaseerd op een misvatting. Verschillende taalkundigen wezen er op dat de beschrijving van groter als sinds 1997 niet meer was aangepast.[7][8] In de derde herziene editie wordt al rekening gehouden met taalpuristen die tegen het gebruik van "als" zijn in plaats van "dan", getuige de beschrijving:

Het voegwoord als is in deze functie niet voor alle taalgebruikers aanvaardbaar. Voor velen is dan zelfs een sjibbolet voor correct Nederlands. Wie moeilijkheden op dit gebied wil vermijden, kan zich daarom beter van het gebruik van ongelijkheid-aanduidend als - waar op zichzelf beschouwd geen enkel bezwaar tegen bestaat - onthouden.[9]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]