Alexandra van Huffelen

Alexandra van Huffelen
Van Huffelen in 2022
Algemene informatie
Volledige naam	Alexandra Carla van Huffelen
Geboren	21 juli 1968
Geboorteplaats	Leiden
Functie	Staatssecretaris voor Koninkrijksrelaties en Digitalisering
Sinds	10 januari 2022
Partij	D66 (sinds 1989)
Titulatuur	drs.
Politieke functies
2010–2014	Wethouder in Rotterdam
2019–2020	Lid Eerste Kamer
2020–2022	Staatssecretaris van Financiën
2022–heden	Staatssecretaris voor Koninkrijksrelaties en Digitalisering
Portaal    Politiek Nederland

Alexandra Carla van Huffelen (Leiden, 21 juli 1968) is een Nederlandse politica en bestuurder. Sinds 10 januari 2022 is zij staatssecretaris voor Koninkrijksrelaties en Digitalisering namens D66 in het kabinet-Rutte IV. Daarvoor was ze vanaf 29 januari 2020 staatssecretaris van Financiën in het kabinet-Rutte III met als portefeuille toeslagen en douane. Daarvoor was ze Eerste Kamerlid, algemeen directeur bij het GVB Amsterdam en wethouder in Rotterdam.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Opleiding en levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Van Huffelen studeerde bestuurskunde aan de Rijksuniversiteit Leiden en de Erasmus Universiteit Rotterdam. In de jaren negentig werkte ze bij het ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer. Van 2000 tot 2010 was zij werkzaam bij energiebedrijf Essent, waarvan de laatste twee jaar als Directeur Business Unit New Energy. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 werd Van Huffelen benoemd tot wethouder van Duurzaamheid, Binnenstad en Buitenruimte van de gemeente Rotterdam. Van Huffelen was ook verantwoordelijk voor de herontwikkeling van de Rotterdamse binnenstad. Daarnaast was zij verantwoordelijk voor het beheer, onderhoud van de buitenruimte en de vergroening in en om Rotterdam.

Van Huffelen maakte op 14 januari 2013 bekend zich kandidaat te stellen voor het voorzitterschap van D66, als opvolger van Ingrid van Engelshoven. Op 8 maart 2013, een dag na de sluiting van de stemming, werd bekend dat van Huffelen de strijd verloren had van Fleur Gräper. Bij de tweede stemronde kwam ze 460 stemmen tekort voor de overwinning.^[1]

Per 1 juni 2014 werd Van Huffelen algemeen directeur bij het GVB Amsterdam.^[2] Voor de Eerste Kamerverkiezingen 2019 stond Van Huffelen op de derde plaats op de kandidatenlijst van D66 en op 11 juni 2019 werd ze geïnstalleerd als lid van de Eerste Kamer.

Op 29 januari 2020 vertrok Van Huffelen bij het GVB vanwege de aanstelling tot staatssecretaris van Financiën voor toeslagen en douane. In die rol was zij verantwoordelijk voor de afhandeling van de toeslagenaffaire. Met het kabinet besloot zij alle slachtoffers (minimaal) €30.000 te geven ongeacht de geleden schade. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt had kritiek op deze beslissing, omdat er ook slachtoffers zijn met zeer kleine schade. Hij sprak van 'een pure paniekmaatregel om het kabinet te redden'.^[3][4] In oktober 2021 zei de demissionaire staatssecretaris dat het nog "heel lang" gaat duren voor alle gedupeerde ouders zijn gecompenseerd.^[5]

Aan het eind van de kabinetsformatie na de verkiezingen van maart 2021 werd zij in januari 2022 voorgedragen voor het staatssecretariaat voor Koninkrijksrelaties en Digitalisering. Zij erkende het dossier koninkrijksrelaties niet te kennen en eerst even wat huiswerk te moeten doen.^[6] Op 10 januari werd zij beëdigd als onderdeel van het kabinet-Rutte IV.

Overige maatschappelijke functies[bewerken | brontekst bewerken]

Van Huffelen bekleedde diverse bestuursfuncties en was onder meer voorzitter van het internationale kunstcentrum De Appel in Amsterdam, lid van de Raad van Toezicht van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven, lid van het Formule E-team ter bevordering van elektrisch rijden en lid van het bestuur ICLEI, de wereldwijde vereniging van gemeenten die samenwerken aan duurzaamheid.^[7]

Ze is sinds 1989 lid van D66 en heeft in die periode verschillende functies vervuld, waaronder penningmeester van de afdeling Rotterdam.^[8]

Op 20 juni 2015 werd ze verkozen tot voorzitter van de Fietsersbond.^[9] Deze functie heeft zij een jaar bekleed.^[10]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]