Ahmadiyya (geloofsgemeenschap)


Islam

Geloof
Eenheid van God · Profeten
Gezonden geschriften
Engelen · Dag des Oordeels
Praktiseren
Getuigenis · Gebed · Vasten
Liefdadigheid · Pelgrimstocht
Stromingen
Soennisme · Sjiisme · Ahmadiyya
Kharidjisme · Soefisme
· Koranisme
Teksten en wetten

Koran · Soenna · Hadith
Fiqh · Sharia · Kalam

Feest- en gedenkdagen

Asjoera · Suikerfeest
Offerfeest · Ramadan
Laylat al-Qadr · Laylat al-Miraadj
Nieuwjaar · Mawlid an-Nabi

Cultuur en samenleving
Architectuur · Kunst
Moskeeën · Studies
portaal  Portaalicoon  Islam
Vlag van de ahmadiyya

Ahmadiyya (Arabisch: الجماعة الإسلامية الأحمدية, al-Jamāʿah al-Islāmīyah al-Aḥmadīyah; Urdu: جماعت احمدیہ مسلمہ, Jamā'at Aḥmadiyyah Muslimah) is een geloofsgemeenschap, gesticht door Mirza Ghulam Ahmad.

De leden van deze gemeenschap heten Ahmadi's of Ahmadi-moslims.[1] De Ahmadiyya bestaat uit twee groepen, de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap en de Lahore Ahmadiyya Beweging. De eerste tak, de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, gelooft dat Mohammed wel het zegel der profeten is, maar niet de laatste profeet. De tweede tak, de Lahore Ahmadiyya Beweging, gelooft wel dat de profeet Mohammed de laatste profeet is.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Mirza Ghulam Ahmad is volgens de Ahmadi-moslims een grote hervormer van de islam. Hij zou de islam in zijn tijd nieuw leven ingeblazen hebben door mensen in het subcontinent van India en wereldwijd te hervormen en de ware leerstellingen van de islam aan hen te onderwijzen.[2]

In 1889 legde Ahmad de grondvesten van zijn beweging, die later de naam Ahmadiyya Moslim Jamaat kreeg. Na zijn overlijden in 1908 werd de geestelijke leiding van zijn volgelingen overgenomen door een gekozen opvolger of kalief. Na de verkiezing van de tweede kalief in 1914 splitste de beweging zich in bovengenoemde groepen.

Aan het einde van negentiende eeuw claimde Mirza Ghulam Ahmad uit de stad Qadian de Mujaddid te zijn, de beloofde verlosser of mahdi. Hij claimde de profetie van de terugkeer van Isa te hebben vervuld. Hij en zijn volgelingen geloven dat zijn komst was voorspeld door Mohammed.

Geloofsleer[bewerken | brontekst bewerken]

De leden van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap geloven dat de profeet Mohammed de laatst wetgevende profeet is[3] en de laatste profeet is in de betekenis dat hij het hoogste spirituele niveau heeft behaald.[4][5] De leden van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap geloven derhalve dat Mirza Ghulam Ahmad een niet wetgevende en ondergeschikte profeet is, die in de voetsporen van de profeet Mohammed de wet van de Heilige Koran opnieuw heeft uitgelegd. De leden van de Lahore Ahmadiyya Beweging geloven dat Mirza Ghulam Ahmad geen profeet was, en dat Mohammed de laatste profeet was in de absolute betekenis.[6]

Ahmadiyya Moslim Gemeenschap Lahore Ahmadiyya Beweging
Naam De leden van deze groep noemen zichzelf Ahmadi's, maar ze staan wederom bekend als Qadiani's. De leden van deze groep noemen zichzelf Ahmadi's en ze staan algemeen bekend als Lahori's.
Stichter Mirza Ghulam Ahmad Maulana Muhammad Ali
Mohammed Mohammed is het Zegel der Profeten, waarvan de interpretatie is, dat hij het profeetschap naar perfectie heeft gebracht en dat hij de laatste wetgevende profeet is en het hoogste punt van de spirituele evolutie van de mens heeft bereikt.[7] Mohammed is de Zegel der Profeten, waarvan de interpretatie is dat hij de grootste en de laatste van alle profeten is.
Profeetschap Ondergeschikte profeten kunnen komen na de Profeet Mohammed, echter komen er geen wetgevende profeten.[8][9] Geen enkele profeet, noch een nieuwe noch een oude, zal na de Profeet Mohammed komen.
Mirza Ghulam Ahmed Mirza Ghulam Ahmed was de Beloofde Messias en de Mahdi in de Islam. De Beloofde Messias en Mahdi heeft de status van een profeet zoals de Profeet Mohammed dit heeft voorspeld.[10][11] Mirza Ghulam Ahmed was geen profeet, maar een Moedjaddid (Hervormer) en de Beloofde Messias en de Mahdi in de islam.
Aanspraak profeetschap Het eerste schriftelijke bewijsstuk van verduidelijking (niet wijziging) van het geloof met betrekking tot profeetschap was Ek Ghalati Ka Izala.[12] Mirza Ghulam Ahmed heeft nimmer zijn aanspraak, visie of definitie van profeetschap gewijzigd in 1901 met de publicatie van Ek Ghalati Ka Izala.
Mirza Sahib Geloof in de missie van Mirza Sahib als een profeet is essentieel om Ahmadi-moslim te worden.[13][14] Geloof in de komst van Mirza Sahib als een Moedjaddid is niet essentieel om moslim te worden, maar zijn acceptatie is nodig ten behoeve van een vooruitstrevende islam.
Takfir Een ieder die niet gelooft dat Mirza Sahib de Beloofde Messias en Imam Mahdi is wiens komst werd voorspeld door de Heilige Profeet Mohammed is een moslim die de voorspelling van de Heilige Profeet Mohammed verwerpt, en in dit opzicht ongeloof (kufr) pleegt. De Islam onderwijst om in alle profeten van Allah te geloven zonder daarin enig onderscheid te maken. Eenieder die gelooft in de shahadah is een moslim en geen kafir.
Gebed Het is niet toegestaan de gebeden te verrichten onder leiding van een imam, die de aanspraken van Mirza Ghulam Ahmed niet erkent. Het is toegestaan de gebeden te verrichten onder leiding van welke imam ook, onder het voorbehoud dat hij zich niet schuldig maakt aan het betitelen van andere moslims als kafirs.
Huwelijk Huwelijksrelaties met niet-Ahmadies zijn onder bepaalde omstandigheden toegestaan.[15][16] Huwelijksrelaties met niet-Ahmadies zijn toegestaan.
Openbaring Na de Profeet Mohammed duurt de openbaring voort. Mirza's openbaring was wahi naboewwat (profetische openbaring). Deze openbaring was echter geen tashri’i-openbaring (geen openbaring inzake wetgeving).[17] Na de Profeet Mohammed is wahj naboewwat tot een einde gekomen, slechts wahie wilayat (openbaring aan heiligen) duurt voort. Mirza Sahib's openbaring was wahie wilayat en niet wahj naboewwat.

De belangrijkste verschillen met de andere moslims zijn:

  • Ahmadi’s kennen geen Naskh (intrekking of vervanging van elkaar tegensprekende passages in de Koran). De Koran was en is compleet.[18]
  • Jezus werd gekruisigd, herstelde van een coma en reisde daarna naar Kasjmir op zoek naar de verloren stammen van Israël. Hij overleed op 120-jarige leeftijd.[19][20]
  • De Mahdi en Messias zijn één persoon, Ahmad zelf was degene die zou komen om het volk te redden en op het rechte pad te leiden.

[21]

Voor alle moslims geldt dat de Jihad met het zwaard alleen werd gebruikt door de Profeet van de Islam als zelfverdediging bij zware religieuze vervolgingen. Dit mag niet als excuus worden gebruikt door politici om invasies goed te praten.[22]

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Ahmadiyya Moslim tot moslim verhoudingskaart per land, gebaseerd op gegevens verkregen van Ahmadiyya per land. Als er een bereik is, houdt de kaart rekening met de bovengrens van het bereik.
Moskee in Berlijn-Wilmersdorf

De ahmadiyya zijn voornamelijk te vinden in Pakistan, India, Bangladesh, Indonesië en West-Afrika maar ook in Europa, Amerika, Zuid-Amerika, Azië en Australië[23][24][25][26]. Volgens een verklaring van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, zijn er wereldwijd 10 miljoen Ahmadi-moslims.[27][28][29] [30] [31]

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste moskee in Nederland, de Mobarak Moskee, is geopend in 1955 te Den Haag. De gemeenschap heeft verder centra in Almere, Amsterdam en Nunspeet. In Nederland zijn er zo'n 3.000 volgelingen van deze tak van de islam, de meesten zijn Surinaams Hindoestaans of Pakistaans.

België[bewerken | brontekst bewerken]

In België zijn er zo'n 2500 volgelingen. De meeste Ahmadi-moslims in België zijn Pakistaanse politieke vluchtelingen. De gemeenschap heeft centra in Antwerpen, Hasselt en Sint-Ulriks-Kapelle.

Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste moskee in Duitsland is de Berlin Moskee, geopend in 1925 te Berlin-Wilmersdorf. In Duitsland zijn er zo'n 40.000 volgelingen.

Suriname[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens de volkstelling van 2012 zijn er 14.161 volgelingen, hetgeen gelijk staat aan 2,6% van de Surinaamse bevolking.[32] In 1980 leefden er nog 22.006 volgelingen, hetgeen een afname van 7.845 volgelingen (−35,6%) in ruim dertig jaar tijd betekent.[33] De meeste Ahmadi-moslims in Suriname zijn Surinaamse Javanen (7.862 personen), Hindoestanen (4.961 personen) of van gemengde afkomst (1.104 personen). Van alle moslims in Suriname is 28% soennitisch, 19% ahmadiya en 53% behoort niet tot een islamitische stroming.

Afrika[bewerken | brontekst bewerken]

Het continent Afrika heeft waarschijnlijk de grootste Ahmadiyya gemeenschap in de wereld. Vooral in Nigeria (2,84 miljoen), Tanzania (2,54 miljoen), Niger (970 duizend), Ghana (635 duizend), Democratische Republiek Congo (540 duizend), Sierra Leone (500 duizend), Kameroen (430 duizend), Mali (260 duizend), Tsjaad (220 duizend), Kenia (198 duizend), Oeganda (192 duizend) en Senegal (116 duizend) wonen grote aantallen Ahmadi's.

Bekende Ahmadi's[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Ahmadiyya van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ahmadiyya_(geloofsgemeenschap)&oldid=67214998"