ATP World Tour Finals 2016

ATP World Tour Finals 2016
Officiële naam Barclays ATP World Tour Finals
Editie 2016 (47e editie)
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie The O2 Arena
Datum 10 - 20 november
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour Finals
Prijzengeld $ 7.500.000
Deelnemers 8 enkel / 8 dubbel
Ondergrond Hardcourt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray
Winnaars dubbel Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Australië John Peers
Toernooidirecteur Adam Hogg
Vorige: 2015     Volgende: 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De ATP World Tour Finals 2016 werden van 13 tot en met 20 november 2016 gehouden in The O2 Arena in Londen. Er werd indoor op hardcourtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers/dubbels van de ATP Rankings. De titelverdediger in het enkelspel, Novak Đoković. In de finale tussen Andy Murray en Novak Đoković stond naast de titel ook de nummer één plaats op de eindejaarsranglijst op het spel. Andy Murray trok de finale in twee sets naar zich toe. In het dubbelspel hadden de titelverdedigers Jean-Julien Rojer en Horia Tecău zich niet kunnen kwalificeren voor het toernooi. Henri Kontinen en John Peers wonnen het toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste spelers + vervanger:

Rang Speler Resultaat
1. Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray winnaar
2. Vlag van Servië Novak Đoković verliezend finalist
3. Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka groepsfase
4. Vlag van Canada Milos Raonic halve finale
5. Vlag van Japan Kei Nishikori halve finale
6. Vlag van Frankrijk Gaël Monfils groepsfase / opgave
7. Vlag van Kroatië Marin Čilić groepsfase
8. Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem groepsfase
9. Vlag van België David Goffin groepsfase / vervanger

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar zonder nederlaag $2.549.000 1500
winnaar GF+ $1.675.000 GF+900
finale GF+ $545.000 GF+400
groepsfase (per overwinning) $179.000 200
deelnemers $179.000
vervangers $102.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijdcommissie.

Groep John McEnroe[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 3-0 6-1 44-24
2 Vlag van Japan Kei Nishikori 1-2 4-4 38-38
3 Vlag van Zwitserland Stan Wawrinka 1-2 2-4 25-36
4 Vlag van Kroatië Marin Čilić 1-2 2-5 32-37

Groep Ivan Lendl[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Servië Novak Đoković 3-0 6-1 44-24
2 Vlag van Canada Milos Raonic 2-1 4-2 37-30
3 Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 1-2 3-5 31-44
4 Vlag van België David Goffin 0-1 0-2 3-12
5 Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 0-2 1-4 20-25

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 5 7 7  
4  Vlag van Canada Milos Raonic 7 65 65  
  1  Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 6 6  
  2  Vlag van Servië Novak Đoković 3 4  
2  Vlag van Servië Novak Đoković 6 6  
  5  Vlag van Japan Kei Nishikori 1 1    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste teams:

Rang Team Resultaat
1. Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
groepsfase
2. Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Brazilië Bruno Soares
halve finale
3. Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
halve finale
4. Vlag van Spanje Feliciano López
Vlag van Spanje Marc López
groepsfase
5. Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Australië John Peers
winnaars
6. Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
groepsfase
7. Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
verliezend finalist
8. Vlag van Filipijnen Treat Huey
Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
groepsfase

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars zonder nederlaag $2.549.000 1500
winnaars GF + $ 265.000 GF+900
finale GF+ $83.000 GF+400
groepsfase (per overwinning) $34.000 200
deelnemers $88.000
vervangers $34.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijdcommissie.

Groep Fleming/McEnroe[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Edberg/Jarryd[bewerken | brontekst bewerken]

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  5  Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Australië John Peers
7 6    
3  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
62 4    
  5  Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Australië John Peers
2 6 [10]
  7  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
6 1 [8]
2  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Brazilië Bruno Soares
1 4  
  7  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]