ATP World Tour Finals 2015

ATP World Tour Finals 2015
Officiële naam Barclays ATP World Tour Finals
Editie 2015 (46e editie)
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie The O2 Arena
Datum 15 - 22 november
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour Finals
Prijzengeld $ 7.000.000
Deelnemers 8 enkel / 8 dubbel
Ondergrond Hardcourt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Servië Novak Đoković
Winnaars dubbel Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
Toernooidirecteur Adam Hogg
Vorige: 2014     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De ATP World Tour Finals 2015 werden van 15 tot en met 22 november 2015 gehouden in The O2 Arena in Londen. Er werd indoor op hardcourtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers/dubbels van de ATP Rankings. De titelverdediger in het enkelspel, Novak Đoković, won opnieuw het toernooi. In het dubbelspel verloren de titelverdedigers Bob en Mike Bryan in de halve finale van de latere toernooiwinnaars Jean-Julien Rojer en Horia Tecău.

Het toernooi van 2015 trok 262.894 toeschouwers.[1]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste spelers + vervanger:

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Servië Novak Đoković Winnaar
2. Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray Round Robin
3. Vlag van Zwitserland Roger Federer Runner-up
4. Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka Halve finale
5. Vlag van Spanje Rafael Nadal Halve finale
6. Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych Round Robin
7. Vlag van Spanje David Ferrer Round Robin
8. Vlag van Japan Kei Nishikori Round Robin

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar GF+ $1.560.000 GF+900
Finale GF+ $510.000 GF+400
Round Robin (per overwinning) $167.000 200
Deelnemers $167.000
Vervangers $85.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijdcommissie.

Groep Stan Smith[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Servië Novak Đoković Vlag van Japan Kei Nishikori 6–1, 6–1
Vlag van Zwitserland Roger Federer Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6–4, 6–2
Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych Vlag van Japan Kei Nishikori 5-7, 6-3, 3-6
Vlag van Servië Novak Đoković Vlag van Zwitserland Roger Federer 5-7, 2-6
Vlag van Zwitserland Roger Federer Vlag van Japan Kei Nishikori 7-5, 4-6, 6-4
Vlag van Servië Novak Đoković Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 6−3, 7-5
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Zwitserland Roger Federer 3-0 6-1 42-28
2 Vlag van Servië Novak Đoković 2-1 4-2 32-23
3 Vlag van Japan Kei Nishikori 1-2 3-5 33-43
4 Vlag van Tsjechië Tomáš Berdych 0-3 1-6 28-41

Groep Ilie Năstase[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray Vlag van Spanje David Ferrer 6–4, 6–4
Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka Vlag van Spanje Rafael Nadal 3-6, 2-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray Vlag van Spanje Rafael Nadal 4-6, 1-6
Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka Vlag van Spanje David Ferrer 7–5, 6-2
Vlag van Spanje Rafael Nadal Vlag van Spanje David Ferrer 6-7(2), 6–3, 6–4
Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 6-7(4), 4-6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Spanje Rafael Nadal 3-0 6-1 42-24
2 Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 2-1 4-2 31-29
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray 1-2 2-4 27-33
4 Vlag van Spanje David Ferrer 0-3 1-6 29-43

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  3  Vlag van Zwitserland Roger Federer 7 6    
4  Vlag van Zwitserland Stanislas Wawrinka 5 3    
  3  Vlag van Zwitserland Roger Federer 3 4  
  1  Vlag van Servië Novak Đoković 6 6  
2  Vlag van Spanje Rafael Nadal 3 3  
  1  Vlag van Servië Novak Đoković 6 6    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste dubbels :

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Ranking Spelers Prestatie
1. Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
Halve finale
2. Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
Winnaars
3. Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Halve finale
4. Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
Round Robin
5. Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
Round Robin
6. Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Round Robin
7. Vlag van Polen Marcin Matkowski
Vlag van Servië Nenad Zimonjić
Round Robin
8. Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Roemenië Florin Mergea
Runner-up

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars GF+ $ 245.000 GF+900
Finale GF+ $83.000 GF+400
Round Robin (per overwinning) $32.000 200
Deelnemers $82.000
Vervangers $32.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijdcommissie.

Groep Ashe/Smith[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
7-6(5), 3–6, [11–9]
Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Roemenië Florin Mergea
4-6, 3-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Roemenië Florin Mergea
3-6, 6–7(5)
Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
6-3, 6-2
Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Roemenië Florin Mergea
6-4, 16, [10-5]
Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
6-3, 7−5
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Roemenië Florin Mergea
2-1 5-2 35-24
2 Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
2-1 4-3 33-30
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Australië John Peers
1-2 3-5 33-39
4 Vlag van Italië Simone Bolelli
Vlag van Italië Fabio Fognini
1-2 3-5 25-33

Groep Fleming/McEnroe[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
Vlag van Polen Marcin Matkowski
Vlag van Servië Nenad Zimonjić
6-2, 6-4
Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
3-6, 7-6(4), [10-7]
Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Vlag van Polen Marcin Matkowski
Vlag van Servië Nenad Zimonjić
5-7, 6-3, [10-8]
Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
6-4, 7-6(3)
Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
Vlag van Polen Marcin Matkowski
Vlag van Servië Nenad Zimonjić
3-6, 7-5, [10-6]
Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
6-4, 7-5
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
3-0 6-0 38-25
2 Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
2-1 4-4 32-36
3 Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
1-2 3-5 33-34
4 Vlag van Polen Marcin Matkowski
Vlag van Servië Nenad Zimonjić
0-3 2-6 27-35

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  8  Vlag van India Rohan Bopanna
 Vlag van Roemenië Florin Mergea
6 6    
7  Vlag van Kroatië Ivan Dodig
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
4 2    
  8  Vlag van India Rohan Bopanna
 Vlag van Roemenië Florin Mergea
4 3  
  2  Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 6  
2  Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
 Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 6  
  1  Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
 Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
4 4    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]