ATP Finals 2017

ATP Finals 2017
Officiële naam Nitto ATP Finals
Editie 2017 (48e editie)
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie The O2 Arena
Datum 12 - 19 november
Auspiciën ATP
Categorie ATP Finals
Prijzengeld $ 8.000.000
Deelnemers 8 enkel / 8 dubbel
Ondergrond Hardcourt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov
Winnaars dubbel Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Australië John Peers
Toernooidirecteur Adam Hogg
Vorige: 2016     Volgende: 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De ATP Finals 2017 werden van 12 tot en met 19 november 2017 gehouden in The O2 Arena in Londen. Er werd indoor op hardcourtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers/dubbels van de ATP Rankings. De titelverdediger in het enkelspel, Andy Murray, kon zich dit jaar niet kwalificeren, mede door blessureleed.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste spelers + vervanger:

Rang Speler Resultaat
1. Vlag van Spanje Rafael Nadal groepsfase, opgave
2. Vlag van Zwitserland Roger Federer halve finale
3. Vlag van Duitsland Alexander Zverev groepsfase
4. Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem groepsfase
5. Vlag van Kroatië Marin Čilić groepsfase
6. Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov winnaar
7. Vlag van België David Goffin runner-up
8. Vlag van Verenigde Staten Jack Sock halve finale
9. Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta groepsfase, vervanger

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar zonder nederlaag $2.549.000 1500
winnaar GF + $1.785.000 GF + 900
finale GF + $585.000 GF + 400
groepsfase (per overwinning) $191.000 200
deelnemers $191.000
vervangers $105.000

GF = Resultaten behaald in de groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk zijn, valt degene die minder dan drie wedstrijden heeft gespeeld sowieso af en wordt er vervolgens gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de ATP-ranglijst opgemaakt na het ATP-toernooi van Parijs.

Groep Pete Sampras[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 3-0 6-1 42-19
2 Vlag van België David Goffin 2-1 4-3 33-34
3 Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 1-2 3-5 35-43
4 Vlag van Spanje Rafael Nadal 0-1 1-2 17-19
5 Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 0-2 1-4 15-27

Groep Boris Becker[bewerken | brontekst bewerken]

score
Vlag van Zwitserland Roger Federer Vlag van Verenigde Staten Jack Sock 6-4, 7-6(4)
Vlag van Duitsland Alexander Zverev Vlag van Kroatië Marin Čilić 6-4, 3-6, 6-4
Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Kroatië Marin Čilić 5-7, 6-2, 7-6(4)
Vlag van Zwitserland Roger Federer Vlag van Duitsland Alexander Zverev 7-6(6), 5-7, 6-1
Vlag van Zwitserland Roger Federer Vlag van Kroatië Marin Čilić 6-7(5), 6-4, 6-1
Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Vlag van Duitsland Alexander Zverev 6-4, 1-6, 6-4
Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Zwitserland Roger Federer 3-0 6-2 49-36
2 Vlag van Verenigde Staten Jack Sock 2-1 4-4 41-42
3 Vlag van Duitsland Alexander Zverev 1-2 4-5 43-45
4 Vlag van Kroatië Marin Čilić 0-3 3-6 41-51

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  6  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 4 6 6  
8  Vlag van Verenigde Staten Jack Sock 6 0 3  
  6  Vlag van Bulgarije Grigor Dimitrov 7 4 6
  7  Vlag van België David Goffin 5 6 3
2  Vlag van Zwitserland Roger Federer 6 3 4
  7  Vlag van België David Goffin 2 6 6  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste teams:

Rang Team Resultaat
1. Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
runners-up
2. Vlag van Finland Henri Kontinen
Vlag van Australië John Peers
winnaars
3. Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
groepsfase
4. Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
Vlag van Brazilië Bruno Soares
halve finale
5. Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
groepsfase
6. Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
groepsfase, opgave
7. Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Spanje Marcel Granollers
groepsfase, opgave
8. Vlag van Verenigde Staten Ryan Harrison
Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
halve finale
9. Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
Vlag van Kroatië Mate Pavić
groepsfase, vervangers
10. Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
groepsfase, vervangers

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar zonder nederlaag $486.000 1500
winnaar GF+ $284.000 GF+900
finale GF+ $96.000 GF+400
groepsfase (per overwinning) $36.000 200
deelnemers $94.000
vervangers $36.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk zijn, valt het koppel dat minder dan drie wedstrijden heeft gespeeld sowieso af en wordt er vervolgens gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de ATP-ranglijst opgemaakt na het ATP-toernooi van Parijs.

Groep Woodbridge/Woodforde[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Eltingh/Haarhuis[bewerken | brontekst bewerken]

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  4  Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Murray
 Vlag van Brazilië Bruno Soares
62 2    
2  Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Australië John Peers
7 6    
  2  Vlag van Finland Henri Kontinen
 Vlag van Australië John Peers
6 6
  1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
4 2
8  Vlag van Verenigde Staten Ryan Harrison
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
1 4  
  1  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
6 6    

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]