ATP-toernooi van Rosmalen 2015

ATP-toernooi van Rosmalen 2015
Officiële naam Topshelf Open
Editie 2015 (26e editie)
Stad, land RosmalenNederland
(formeel: 's-Hertogenbosch)
Locatie Autotron
Datum 8 - 14 juni
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld 537.050
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gras, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Rosmalen
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Winnaars dubbel Vlag van Kroatië Ivo Karlović
Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vorige: 2014     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Rosmalen 2015 (met de officiële naam Topshelf Open 2015) werd gespeeld van 8 tot en met 14 juni 2015 op de grasbanen van Autotron in de Nederlandse plaats Rosmalen. Internationaal stond het toernooi bekend als het toernooi van 's-Hertogenbosch.

Het enkelspel werd gewonnen door Nicolas Mahut. Hij versloeg in de finale David Goffin met 7-6(1) en 6-1. Het dubbelspel werd gewonnen door Ivo Karlović en Łukasz Kubot. Zij versloegen in de finale Pierre-Hugues Herbert en Nicolas Mahut met 6-2 en 7-6(9).

Het gezamenlijke ATP/WTA-toernooi trok 57.000 toeschouwers.[1]

Zie Tennistoernooi van Rosmalen 2015 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga 15 Afgemeld
2. Vlag van België David Goffin 18 Finale Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
3. Vlag van Spanje Roberto Bautista Agut 20 Tweede ronde Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
4. Vlag van Spanje Guillermo García López 24 Tweede ronde Vlag van Roemenië Marius Copil
5. Vlag van Kroatië Ivo Karlović 25 Kwartfinale Vlag van Nederland Robin Haase
6. Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 32 Kwartfinale Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
7. Vlag van Spanje Fernando Verdasco 34 Tweede ronde Vlag van Nederland Robin Haase
8. Vlag van Portugal João Sousa 44 Tweede ronde Vlag van Oekraïne Illja Martsjenko
9. Vlag van Canada Vasek Pospisil 53 Tweede ronde Vlag van Luxemburg Gilles Müller

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 97.700 250
Finale € 51.450 150
Halve finale € 27.870 90
Kwartfinale € 15.880 45
Tweede ronde € 9.360 20
Eerste ronde € 5.540 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
Q  Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut 7 6
2  Vlag van België David Goffin 6 1

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    5  Vlag van Kroatië I Karlović 7 7  
 Vlag van Litouwen R Berankis 3 6     Q  Vlag van Japan T Ito 6 6  
Q  Vlag van Japan T Ito 6 7       5  Vlag van Kroatië I Karlović 7 4 6  
 Vlag van Slovenië B Kavčič 2 5       WC  Vlag van Nederland R Haase 6 6 7  
WC  Vlag van Nederland R Haase 6 7     WC  Vlag van Nederland R Haase 7 6
 Vlag van Spanje D Gimeno Traver 63 7 3     7  Vlag van Spanje F Verdasco 6 3  
7  Vlag van Spanje F Verdasco 7 66 6       WC  Vlag van Nederland R Haase 7 3 4
      Q  Vlag van Frankrijk N Mahut 5 6 6
    3  Vlag van Spanje R Bautista Agut 6 3  
WC  Vlag van Australië L Hewitt 3 4     Q  Vlag van Frankrijk N Mahut 7 6  
Q  Vlag van Frankrijk N Mahut 6 6       Q  Vlag van Frankrijk N Mahut 6 6
Q  Vlag van Zwitserland M Chiudinelli 7 2 7       6  Vlag van Frankrijk A Mannarino 1 3  
 Vlag van Frankrijk B Paire 6 6 6     Q  Vlag van Zwitserland M Chiudinelli 3 2
 Vlag van Taiwan L Yen-hsun 4 3     6  Vlag van Frankrijk A Mannarino 6 6  
6  Vlag van Frankrijk A Mannarino 6 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
9  Vlag van Canada V Pospisil 6 6  
 Vlag van Australië M Matosevic 3 2     9  Vlag van Canada V Pospisil 4 6 6  
 Vlag van Turkije M İlhan 0 5      Vlag van Luxemburg G Müller 6 4 7  
 Vlag van Luxemburg G Müller 6 7        Vlag van Luxemburg G Müller 7 6  
WC  Vlag van Roemenië M Copil 6 2 6       WC  Vlag van Roemenië M Copil 6 1  
 Vlag van Finland J Nieminen 3 6 4     WC  Vlag van Roemenië M Copil 7 6
    4  Vlag van Spanje G García López 6 4  
       Vlag van Luxemburg G Müller 6 4
8  Vlag van Portugal J Sousa 6 0 6       2  Vlag van België D Goffin 7 6
 Vlag van Oezbekistan D Istomin 2 6 2     8  Vlag van Portugal J Sousa 3 6  
Q  Vlag van Oekraïne I Martsjenko 6 6     Q  Vlag van Oekraïne I Martsjenko 6 7  
 Vlag van Rusland M Joezjny 4 4       Q  Vlag van Oekraïne I Martsjenko 4 7 2
 Vlag van Oostenrijk J Melzer 6 6 6       2  Vlag van België D Goffin 6 6 6  
Q  Vlag van Frankrijk K de Schepper 4 7 3      Vlag van Oostenrijk J Melzer 6 2
    2  Vlag van België D Goffin 7 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 29.680 250
Finale € 15.600 150
Halve finale € 8.450 90
Kwartfinale € 4.830 45
Eerste ronde € 2.830 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Nederland J-J Rojer
 Vlag van Roemenië H Tecău
64 6 [10]  
   Vlag van Chinees Taipei Y-h Lu
 Vlag van Oostenrijk O Marach
7 2 [4]     1  Vlag van Nederland J-J Rojer
 Vlag van Roemenië H Tecău
7 7    
   Vlag van Luxemburg G Müller
 Vlag van Pakistan A-u-H Qureshi
6 2 [10]      Vlag van Luxemburg G Müller
 Vlag van Pakistan A-u-H Qureshi
63 65    
WC  Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Frankrijk B Paire
4 6 [7]       1  Vlag van Nederland J-J Rojer
 Vlag van Roemenië H Tecău
1 6 [2]  
4  Vlag van Kroatië M Draganja
 Vlag van Finland H Kontinen
6 3 [5]          Vlag van Kroatië I Karlović
 Vlag van Polen Ł Kubot
6 3 [10]  
WC  Vlag van Australië L Hewitt
 Vlag van Australië M Reid
2 6 [10]     WC  Vlag van Australië L Hewitt
 Vlag van Australië M Reid
     
   Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van Verenigde Staten S Lipsky
0 3        Vlag van Kroatië I Karlović
 Vlag van Polen Ł Kubot
w/o      
   Vlag van Kroatië I Karlović
 Vlag van Polen Ł Kubot
6 6            Vlag van Kroatië I Karlović
 Vlag van Polen Ł Kubot
6 7  
   Vlag van Australië C Guccione
 Vlag van Brazilië A Sá
4 65            Vlag van Frankrijk P-H Herbert
 Vlag van Frankrijk N Mahut
2 69  
   Vlag van Zuid-Afrika R Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten R Ram
6 7          Vlag van Zuid-Afrika R Klaasen
 Vlag van Verenigde Staten R Ram
4 62    
   Vlag van Verenigde Staten N Monroe
 Vlag van Nieuw-Zeeland A Sitak
1 4     3  Vlag van Verenigd Koninkrijk J Murray
 Vlag van Australië J Peers
6 7    
3  Vlag van Verenigd Koninkrijk J Murray
 Vlag van Australië J Peers
6 6         3  Vlag van Verenigd Koninkrijk J Murray
 Vlag van Australië J Peers
3 65  
   Vlag van Frankrijk P-H Herbert
 Vlag van Frankrijk N Mahut
4 6 [10]          Vlag van Frankrijk P-H Herbert
 Vlag van Frankrijk N Mahut
6 7    
   Vlag van Spanje G García López
 Vlag van Oostenrijk P Oswald
6 4 [3]        Vlag van Frankrijk P-H Herbert
 Vlag van Frankrijk N Mahut
6 7  
   Vlag van Spanje R Bautista Agut
 Vlag van Spanje D Gimeno Traver
4 3     2  Vlag van Canada D Nestor
 Vlag van India L Paes
4 67    
2  Vlag van Canada D Nestor
 Vlag van India L Paes
6 6    

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De gemeente 's-Hertogenbosch stelde een financiële bijdrage ter beschikking van € 50.000,-.[2]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]