ینگه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
یِنگِه یا یَنگِه یا یـِنی واژهای در زبانهای ترکی به معنای نو است. همچنین زن مجرب و مسنی را گویند که در قدیم همراه عروس از خانهٔ پدر به خانهٔ شوهر میرفت تا در شبهای اول عروسی پشت حجله نشیند و حوایج برآرد و در ترتیب کارها و طرز برخوردهای او با مسائل و اشخاص، راهنماییاش کند.
این واژه در فارسی در ترکیبهای زیر شناختهشدهاست:
- ینگهدنیا به معنی دنیای نو، قاره جدید یا همان آمریکا.
- ینیچری یا ینگهچریک، واحدهای ویژه و ورزیده لشکر عثمانی.
- ینگهالفبا، الفبای زبان تاتاری.
و در نام روستاها و اماکن مختلف نظیر:
در زبان ترکیتبار قزاقی واژه ینی به صورت «ژانگا» تلفظ میشود و در جاینامهای مختلف کاربرد دارد، مانند:
- ژانگااوزن، به معنی رودخانه نو.