گواهی فوت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گواهی فوت را گاهی پزشکان به منظور مشخص کردن وضعیت مرگ بیمار صادر می‌کنند. بر اساس ماده ۲۲ قانون ثبت احوال در ایران، وفات هر شهروند ایرانی یا غیر ایرانی باید به اداره ثبت احوال این کشور اعلام گردد. اداره ثبت احوال برای اخذ گواهی فوت، موارد ذیل را عنوان کرده‌است:^[۱]

• نزدیکترین خویشاوند متوفی یا هر شخصی که در موقع وفات حاضر بوده است با ارائه مدرک شناسائی
• مأموران انتظامی متصدی یا صاحب مکانی که وفات در آن رخ داده است
• متصدیان گورستان‌ها
• مقامات قضایی و نظامی
• گروه‌های امدادی

مراحل صدور گواهی فوت در ایران[ویرایش]

مراحل صدور گواهی فوت در ایران، به شرح ذیل است:^[۱]

• ارائه مدارک مورد نیاز به اداره ثبت احوال
• بررسی صحت و اصالت مدارک
• تنظیم سند فوت
• ابطال شناسنامه متوفی
• صدور گواهی فوت

جستارهای وابسته[ویرایش]

• گواهی تولد÷
• عقدنامه ازدواج

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گواهی فوت موجود است.

• داده‌های مرگ‌ومیر از سامانه آمار حیاتی ایالات متحده آمریکا - روش‌های گردآوری داده‌ها در رابطه با مرگ‌ومیر و نحوه پرکردن فرم‌های مربوطه.
• دسترسی رایگان به داده‌های مرگ در این پایگاه می‌توان نحوه درخواست گواهی فوت در هر ایالت از ایالت‌های آمریکا را مشاهده کرد.
• داده‌های برخط از مرگ‌ومیر
• از کجا درخواست داده‌های حیاتی کنیم؟ (داده‌هایی همچون گواهی فوت) از مرکز ملی آمار سلامت