گلی‌اکسی‌زوم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گلی‌اکسی‌زوم نوعی پراکسی‌زوم ویژه است که در گیاهان (به ویژه در بافت‌های ذخیره چربی بذرهای در حال جوانه زدن) و قارچ‌های رشته‌ای یافت می‌شود. دانه‌های دارای چربی و روغن شامل ذرت، سویا، آفتابگردان، بادام زمینی و کدو تنبل هستند.[۱] در گلی‌اکسی‌زوم‌ها نیز همانند سایر پراکسی‌زوم‌ها، اسیدهای چرب توسط آنزیم‌های پراکسی‌زومی اکسیداسیون بتا به استیل-کوآ اکسید می‌شوند. هنگامی که اسیدهای چرب اکسید می‌شوند، به دلیل مصرف اکسیژن (O2پراکسید هیدروژن (H2O2) تولید می‌شود.[۱] بنابراین دانه‌ها برای جوانه زدن به اکسیژن نیاز دارند. گلی‌اکسی‌زوم‌ها افزون بر کارکردهای پراکسی‌زومی، دارای آنزیم‌های اصلی چرخه گلی‌اگزالات (ایزوسیترات لیاز و مالات سنتاز) هستند و نقش میانبُر چرخه گلی‌اگزالات را ایفا می‌کنند.[۲]

بنابراین، گلی‌اکسی‌زوم‌ها (مانند همه پراکسی‌زوم‌ها) دارای آنزیم‌هایی هستند که تجزیه اسیدهای چرب را آغاز می‌کنند. گلی‌اکسی‌زوم‌ها افزون بر آن آنزیم‌هایی برای ساخت محصولات میانی برای سنتز قندها توسط نوگلوکززایی دارند. جوانه از این قندهای ساخته شده از چربی‌ها استفاده می‌کند تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شود تا بتواند آن‌ها را به وسیله فتوسنتز تولید کند.

پراکسی‌زوم‌های گیاهی نیز در تنفس نوری و سوخت‌وساز نیتروژن در گره‌های ریشه شرکت می‌کنند.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Graham IA (2008-01-01). "Seed storage oil mobilization". Annual Review of Plant Biology. 59 (1): 115–42. doi:10.1146/annurev.arplant.59.032607.092938. PMID 18444898.
  2. "Glyoxysomes: Glyoxtylate cycle and conversion of sugar". Micro B Life (به انگلیسی). 2020-09-28. Archived from the original on 30 November 2020. Retrieved 2021-02-03.

پیوند به بیرون[ویرایش]