گردشگری در ژاپن - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ژاپن ۳۱٫۱۹ میلیون گردشگر بین‌المللی در سال ۲۰۱۸ را به خود جلب کرد.^[۱] ژاپن دارای ۲۱ سایت میراث جهانی، از جمله قلعه هیمه‌جی، آثار تاریخی و باستانی کیوتو و بناهای تاریخی شهر باستانی نارا است. جاذبه‌های خارجی معروف عبارتند از توکیو و هیروشیما، کوه فوجی و استفاده از هتل و چشمه آب گرم می‌باشد.

گزارش رقابت و مسافرت جهانگردی و گردشگریسال ۲۰۱۷ ، ژاپن را از بین ۱۴۱ کشور جهان در رتبه چهارم قرار داد که بالاترین رتبه در آسیا بود. ژاپن تقریباً در تمام جنبه‌های برجسته مانند بهداشت، سلامت، ایمنی و امنیت و منابع فرهنگی و سفرهای تجاری نمرات نسبتاً بالایی کسب کرد.^[۲]

تاریخ[ویرایش]

در سال ۱۶۴۳ در دوره ادو ژاپن، از حدود سال ۱۶۰۰ تا اصلاحات میجی در سال ۱۸۶۷، سفر با استفاده از شوکوبا یا ایستگاه‌های پست، در داخل کشور تنظیم می‌شد، شهرهایی که مسافران مجبور به ارائه مستندات مناسب بودند. با وجود این محدودیت‌ها، ایستگاه‌های حمل و نقل و اصطبل اسب و همچنین مکان‌های اسکان و غذا در مسیرهای پر رفت‌وآمد وجود داشت. در این مدت، ژاپن ساکوکو برای بیگانگان بود، بنابراین هیچ گردشگری خارجی در ژاپن وجود نداشت.

پس از اصلاحات میجی و ایجاد شبکه ریلی راه‌آهن، گردشگری به یک چشم‌انداز مقرون به صرفه برای شهروندان داخلی تبدیل شد و بازدید کنندگان از کشورهای خارجی می‌توانستند به‌طور قانونی وارد ژاپن شوند. در اوایل سال ۱۸۸۷، مقامات دولتی نیاز به یک سیستم سازمان یافته برای جذب گردشگران خارجی را تشخیص دادند. Kihinkai، که هدفش هماهنگی در جهانگردی بود، توسط نخست‌وزیرایتو هیروبومی تأسیس شد. یکی دیگر از نقاط عطف مهم در توسعه صنعت گردشگری در ژاپن، تصویب قانون توسعه هتل‌ها در سال ۱۹۰۷ بود، در نتیجه، وزارت راه‌آهن شروع به ساخت هتل‌های عمومی در سراسر ژاپن کرد.^[۳]

آمار[ویرایش]

در سال ۲۰۱۸، ۳۱٫۱۱۹۱٫۵۶ گردشگر خارجی از ژاپن بازدید کردند.^[۴]

رتبه	کشور	تعداد (افراد) در سال ۲۰۱۸	تغییر درصد ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸	تعداد (افراد) در سال ۲۰۱۷	تغییر درصد در ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷	تعداد (افراد) در سال ۲۰۱۶	تغییر درصد ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶
۱	چین	۸٬۳۸۰٬۰۳۴	۱۳٫۹٪	۷٬۳۵۵٬۸۰۰	۱۵٫۴٪	۶٬۳۷۳٬۰۰۰	۲۷٫۶٪
۲	کرهٔ جنوبی	۷٬۵۳۸٬۹۵۲	۵٫۵٪	۷٬۱۴۰٬۲۰۰	۴۰٫۳٪	۵٬۰۹۰٬۳۰۰	۲۷٫۲٪
۳	تایوان	۴٬۷۵۷٬۲۵۸	۴٫۲٪	۴٬۵۶۴٬۱۰۰	۹٫۵٪	۴٬۱۶۷٬۴۰۰	۱۳٫۳٪
۴	هنگ کنگ	۲٬۲۰۷٬۸۰۴	-۱٫۱٪	۲٬۲۳۱٬۵۰۰	۲۱٫۳٪	۱٬۸۳۹٬۲۰۰	۲۰٫۷٪
۵	ایالات متحده آمریکا	۱٬۵۲۶٬۴۰۷	۱۱٫۰٪	۱٬۳۷۵٬۰۰۰	۱۰٫۶٪	۱٬۲۴۲٬۷۰۰	۲۰٫۳٪
۶	تایلند	۱٬۱۳۲٬۱۶۰	۱۴٫۷٪	۹۸۷٬۱۰۰	۹٫۵٪	۹۰۱٬۴۰۰	۱۳٫۱٪
۷	استرالیا	۵۵۲٬۴۴۰	۱۱٫۳٪	۴۹۶٬۱۰۰	۱۱٫۲٪	۴۴۵٬۲۰۰	۱۸٫۴٪
۸	فیلیپین	۵۰۳٬۹۷۶	۱۸٫۶٪	۴۲۴٬۲۰۰	۲۱٫۹٪	۳۴۷٬۸۰۰	۲۹٫۶٪
۹	مالزی	۴۶۸٬۳۶۰	۶٫۶٪	۴۳۹٬۵۰۰	۱۱٫۵٪	۳۹۴٬۲۰۰	۲۹٫۱٪
۱۰	سنگاپور	۴۳۷٬۲۸۰	۸٫۱٪	۴۰۴٬۱۰۰	۱۱٫۷٪	۳۶۱٬۸۰۰	۱۷٫۲٪
۱۱	اندونزی	۳۹۶٬۸۵۲	۱۲٫۷٪	۳۵۲٬۲۰۰	۳۰٫۰٪	۲۷۱٬۰۱۴	۳۲٫۱٪
۱۲	ویتنام	۳۸۹٬۰۰۴	۲۶٫۲٪	۳۰۸٫۹۰۰	۳۲٫۱٪	۲۳۳٬۷۶۳	۲۶٫۱٪
	همه کشورها	۳۱٬۱۹۱٬۸۵۶	۸٫۷٪	۲۸٬۶۹۰٬۹۰۰	۱۹٫۳٪	۲۴٬۰۳۹٬۰۵۳	۲۱٫۸٪

وضعیت کنونی[ویرایش]

گردشگری داخلی بخش مهمی از اقتصاد ژاپن و فرهنگ ژاپن است. کودکان در بسیاری از مدارس راهنمایی، بهترین سالهایشان را بازدید از توکیو دیزنی لند یا شاید برج توکیو می‌دانند، و بسیاری از دانش آموزان دبیرستانی غالباً از اوکیناوا یا هوکایدو دیدن می‌کنند. شبکه گسترده ریلی همراه با پروازهای داخلی با تغییراتی که در جهت مسافت‌های نسبتاً کوتاه در سفر داخل ژاپن ایجاد شده امکان حمل و نقل کارآمد و سریع را فراهم می‌آورد.

در جهانگردی ورودی، ژاپن در سال ۲۰۰۷ در رتبه ۲۸ جهان قرار گرفت. در سال ۲۰۰۹، یومیوری شیمبون لیست مدرن از مناظر مشهور را با نام Heisei Hyakkei (صد نمایش دوره هیسی) منتشر کرد.

گردشگران کره جنوبی در گذشته بیشترین تعداد گردشگران ورودی به ژاپن بوده‌اند. در سال ۲۰۱۰، ۲٫۴ میلیون از آنها از ژاپن بازدیدداشته اند که ۲۷ درصد گردشگران را شامل می‌شده‌است.^[۵]

مقاصد مهم گردشگری[ویرایش]

هوکایدو[ویرایش]

منطقه توکو[ویرایش]

شیراکامی سانچی (میراث جهانی یونسکو)
کوه اوسور
دریاچه توادا
هیروساکی - قلعه هیروساکی، منطقه ناکاچو سامورایی
هیراایزومی، ایواته
سمبوکو - منطقه کاکونودات سامورایی، دریاچه تازاوا
یاماگاتا - معبد یاما درا، زاوس اونسن
ماتسوشیما

منطقه کانت[ویرایش]

نیکو، توچیگی - زیارتگاه‌ها و معابد (میراث جهانی یونسکو)، آبشار کگون، دریاچه چزنجی، خیابان سرو نیکو
کارخانه ابریشم تامیوکا (میراث جهانی یونسکو)
توکیو - کاخ امپریال، آساکوزا، آکیهابارا، گینزا، هاراجوکو / اوموته‌ساندو، ناکانو برادوی، شیبویا، شینجوکو، پارک اونو
توکیو دیزنی توچال
کاماکورا - تسوروگائوکا هاچیمانگو , در، کنچو-جی، انگاکو-جی
کوشاتسو اونسن
هاکون اونسن

گردشگری پس از فاجعه فوکوشیما[ویرایش]

پس از حادثه اتمی فوکوشیما ۱، تعداد بازدید کنندگان خارجی ماه‌ها کاهش یافت. در سپتامبر ۲۰۱۱ حدود ۵۳۹٬۰۰۰ نفر خارجی از ژاپن بازدید کردند، این نسبت به ماه مشابه سال ۲۰۱۰کاهش ۲۵٪ را نشان می‌داد. این کاهش عمدتاً به حادثه هسته ای فوکوشیما نسبت داده شد و ارزشمندتر شدن واحد پول ژاپن، ین باعث گرانتر شدن سفر به ژاپن شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

سیاست ویزا ژاپن
فهرست میراث جهانی یونسکو در ژاپن
گنجینه‌های ملی ژاپن
لیست موزه‌های ژاپن
لیست ژئوپارک‌های ملی در ژاپن
لیست مکانهای خاص زیبایی منظره، سایتهای تاریخی ویژه و بناهای تاریخی ویژه
گروه‌های ساختمانهای سنتی
موزه‌های ژاپن
ریوکان (مسافرخانه ژاپنی)

منابع[ویرایش]

↑ "Tourism Statistics".
↑ "The Travel & Tourism Competitiveness Report 2017" (PDF). World Economic Forum. April 2017.
↑ Leheny, David Richard. The Rules of Play: National Identity and the Shaping of Japanese Leisure. Cornell University Press. p. 59. ISBN 0-8014-4091-2.
↑ "2017年推計値" (PDF). Japan National Tourism Organization. Archived from the original (PDF) on 2016-05-08.
↑ Dickie, Mure (January 26, 2011). "Tourists flock to Japan despite China spat". Financial Times. Retrieved March 16, 2012.

پیوند به بیرون[ویرایش]

سازمان ملی گردشگری ژاپن
Japan: Travel and Tourism در کرلی
بانک اطلاعات مقالات سفر JapanTourist بایگانی‌شده در ۷ مه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
2018 بازدید کنندگان خارجی و عزیمت ژاپنی

[1] "Tourism Statistics".

[2] "The Travel & Tourism Competitiveness Report 2017" (PDF). World Economic Forum. April 2017.

[3] Leheny, David Richard. The Rules of Play: National Identity and the Shaping of Japanese Leisure. Cornell University Press. p. 59. ISBN 0-8014-4091-2.

[4] "2017年推計値" (PDF). Japan National Tourism Organization. Archived from the original (PDF) on 2016-05-08.

[Dickie-5] Dickie, Mure (January 26, 2011). "Tourists flock to Japan despite China spat". Financial Times. Retrieved March 16, 2012.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

ن ب و اقتصاد ژاپن
تاریخچه	تاریخچه اقتصادی ژاپن تجارت خارجی و کشتیرانی امپراتوری ژاپن کشاورزی در امپراتوری ژاپن حباب قیمت دارایی ژاپن معجزه اقتصادی ژاپن دهه از دست رفته (ژاپن) نزاع تجاری ژاپن و کره جنوبی زایباتسو نماواشی استخدام همزمان فارغ‌التحصیل‌های جدید شوشین کویو سامانه ننکو سالاری‌من کیرتسو فرهنگ مدیریت ژاپنی استاندارد زندگی در ژاپن آماکوداری
پول	بانک ژاپن اسکناس‌های ین ژاپن ژاپن مینت ین ژاپن دیوان چاپ ملی ضرب سکه توکوگاوا اسکناس موقت ژاپن در دورهٔ ادو
بانکداری و دانش مالی	نیکی ۲۲۵ بورس اوراق بهادار اوساکا بورس سهام توکیو خدمات مالی در ژاپن سامانه مالی ژاپنی سیاست پولی و مالیاتی ژاپن جریان سرمایه در ژاپن
سازمان‌های دولتی	وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت سازمان تجارت خارجی ژاپن بانک توسعه ژاپن وزارت سرزمین، زیرساخت، حمل و نقل و گردشگری (ژاپن)
مالیت‌بندی و بازار کار	مالیات‌بندی در ژاپن آژانس مالیات ملی بازار کار اتحادیه‌های کارگری در ژاپن
انرژی	انرژی در ژاپن انرژی خورشیدی در ژاپن فهرست ایستگاه‌های برق در ژاپن فهرست شرکت‌های گاز طبیعی ژاپن
رتبه‌بندی‌ها	رتبه‌های بین‌المللی ژاپن
صنعت	صنعت ساخت و ساز ژاپن صنعت خودروسازی ژاپن قانون استخدام ژاپن بازار بومی ژاپن حمل و نقل در ژاپن صنایه تولیدی ژاپن کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری در ژاپن صنعت ماهیگیری در ژاپن صید نهنگ در ژاپن معدن‌کاری در ژاپن لوازم الکترونیکی مصرفی در ژاپن شرکت‌های خصوصی در ژاپن شرکت‌های عمومی ژاپنی صنعت دفاعی ژاپن
انجمن‌ها	اتاق بازرگانی و صنعت ژاپن فدراسیون کسب و کار ژاپن انجمن مدیران شرکت‌های ژاپن شورای تجارت خارجی ژاپن انجمن تولیدکنندگان خودروی ژاپن
موضوعات دیگر	پژوهش و توسعه در ژاپن علم و فناوری در ژاپن سیاست صنعتی ژاپن روابط دولت و تجارت‌ها در ژاپن روابط اقتصادی ژاپن صادرات وام ملی ژاپن

ن ب و گردشگری در آسیا
کشورهای مستقل	جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن
دولت‌های با رسمیت محدود	آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ
قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر	جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ