کلرتیازید - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کلرتیازید
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Diuril
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682341
روش مصرف دارو	Oral, IV
کد ATC	C03AA04 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: فقط ℞ ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	low
متابولیسم	Nil
نیمه‌عمر حذف	45 to 60 hours
دفع	Renal
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 6-chloro-1,1-dioxo-2H-1,2,4-benzothiadiazine-7-sulfonamide;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۵۸-۹۴-۶;
پاب‌کم CID	۲۷۲۰;
دراگ‌بنک	DB00880 ;
کم‌اسپایدر	۲۶۱۹ ;
UNII	77W477J15H;
KEGG	D00519 ;
ChEBI	CHEBI:۳۶۴۰ ;
ChEMBL	ChEMBL۸۴۲ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0022800 ;
ECHA InfoCard	100.000.368
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C7H6ClN3O4S۲
جرم مولی	295.72 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=S(=O)(c1c(Cl)cc2c(c1)S(=O)(=O)/N=C\N2)N;
	InChI InChI=1S/C7H6ClN3O4S2/c8-4-1-5-7(2-6(4)16(9,12)13)17(14,15)11-3-10-5/h1-3H,(H,10,11)(H2,۹٬۱۲٬۱۳) ; Key:JBMKAUGHUNFTOL-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

کلرتیازید (به انگلیسی: Chlorothiazide) که با نام تجاری دیوریل در میان سایرین فروخته می‌شود، یک ترکیب آلی است که به عنوان ادرار آور و به عنوان یک ضد فشار خون استفاده می‌شود.^[۱]^[۲]

هم در محیط بیمارستان و هم برای استفاده شخصی برای مدیریت مایعات اضافی مرتبط با نارسایی احتقانی قلب کاربرد دارد. اغلب به شکل قرص، معمولاً یک یا دو بار در روز به صورت خوراکی مصرف می‌شود. در بخش آی‌سی‌یو، کلروتیازید برای ادرار کردن بیمار علاوه بر فوروزماید (لاسیکس) تجویز می‌شود. این دو دارو با مکانیسمی جدا از فوروزماید و جذب روده ای به عنوان یک سوسپانسیون بازسازی شده که از طریق لوله NG تجویز می‌شوند، یکدیگر را تقویت می‌کنند.

موارد مصرف[ویرایش]

بالا بودن فشار خون، زیادی فشار خون
نارسایی قلب به‌ویژه جهت کاهش فزونی پیش‌بار قلب در نارسایی احتقانی قلب

مکانیسم اثر[ویرایش]

دیورتیک‌های تیازیدی با مهار هم انتقالی سدیم-کلر در بخش صعودی قوس هنله و ابتدای توبول دیستال موجب افزایش دفع سدیم و نهایتاً افزایش ترشح ادرار می‌شوند. افزایش دفع ادرار با کاهش در حجم پلاسما، برون ده قلبی را کاهش داده و در نتیجه فشار خون کاهش می‌یابد.

عوارض جانبی[ویرایش]

مهم‌ترین عوارض جانبی این دیورتیکها هیپوکالمی است، سایر عوارض تهوع، سردرد و افزایش اسیداوریک ادرار.

جستارهای وابسته[ویرایش]

مدرهای تیازیدی

منابع[ویرایش]

↑ Ernst ME, Grimm J, Richard H (November 2008). "Thiazide diuretics: 50 years and beyond". Current Hypertension Reviews. 4 (4): 256–65. doi:10.2174/157340208786241264.
↑ Duarte JD, Cooper-DeHoff RM (June 2010). "Mechanisms for blood pressure lowering and metabolic effects of thiazide and thiazide-like diuretics". Expert Review of Cardiovascular Therapy. 8 (6): 793–802. doi:10.1586/erc.10.27. PMC 2904515. PMID 20528637.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chlorothiazide». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۵.

[1] Ernst ME, Grimm J, Richard H (November 2008). "Thiazide diuretics: 50 years and beyond". Current Hypertension Reviews. 4 (4): 256–65. doi:10.2174/157340208786241264.

[2] Duarte JD, Cooper-DeHoff RM (June 2010). "Mechanisms for blood pressure lowering and metabolic effects of thiazide and thiazide-like diuretics". Expert Review of Cardiovascular Therapy. 8 (6): 793–802. doi:10.1586/erc.10.27. PMC 2904515. PMID 20528637.

[۱]

[۲]