کایا کالاس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کایا کالاس
کایا کالاس در ۲۰۲۳
نوزدهمین نخست‌وزیر استونی
آغاز به کار
۲۶ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورکرستی کالیولاید
پس ازیوری راتاس
رهبر حزب اصلاحات استونی
آغاز به کار
۱۴ آوریل ۲۰۱۸
پس ازهانو پوکور
عضو پارلمان اروپا
استونی (حوزه انتخابیه پارلمان اروپا)
دوره مسئولیت
۱ ژوئیه ۲۰۱۴ – ۵ سپتامبر ۲۰۱۸
اطلاعات شخصی
زاده۱۸ ژوئن ۱۹۷۷ ‏(۴۶ سال)
تالین
ملیتاستونی
حزب سیاسیحزب اصلاحات استونی
فرزندان۳
پدرسیم کالاس
تحصیلاتدانشگاه تارتو (بی‌ای)
مدرسه تجارت استونی (مدیریت ارشد کسب‌وکار)
وبگاه

کایا کالاس (انگلیسی: Kaja Kallas؛ زادهٔ ۱۸ ژوئن ۱۹۷۷) رهبر حزب «اصلاحات» استونی در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۱ اولین نخست‌وزیر زن استونی شد. او از سال ۲۰۱۸ رهبر حزب اصلاحات استونی شد و همچنین در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹ عضو مجلس استونی بوده است. در ۵ مارس ۲۰۲۳ در انتخابات پارلمانی استونی، حزب اصلاحات به رهبری کایا کالاس اکثریت کرسی‌های مجلس استونی را به دست آورد.

کالاس از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ به عنوان نماینده پارلمان اروپا خدمت کرد و نمایندگی اتحاد لیبرال‌ها و دموکرات‌های اروپا را برعهده داشت. وی وکیل است و در زمان عضویتش در پارلمان اروپا نماینده استونی و وکیل ویژه در امور قانون رقابت اروپا و استونی بود. با انتخاب کالاس، استونی در سطح رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر از سوی زنان اداره می‌شود. کرستی کالیولاید در سمت رئیس‌جمهوری استونی مشغول فعالیت است.

حزب اصلاحات با ائتلاف با حزب چپ‌گرای مرکز برای تشکیل دولت ائتلافی به توافق رسیدند و دولت کالاس جانشین کابینه یوری راتاس شد که به اتهام دست داشتن در فساد مالی استعفای خود را اعلام کرده بود.

در سپتامبر ۲۰۲۲، در چارچوب طرحی توسط سه کشور مرزی دیگر برای محدود کردن گردشگران روسی، او گفت: «سفر به اتحادیه اروپا یک امتیاز است، نه یک حق انسانی.» وی افزود: غیرقابل قبول است که شهروندان دولت متجاوز بتوانند آزادانه در اتحادیه اروپا سفر کنند، در حالی که در همان زمان مردم در اوکراین شکنجه و قتل می‌شوند. در فوریه ۲۰۲۳، از کالاس به عنوان کاندیدای احتمالی برای جایگزینی ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، پس از بازنشستگی مورد انتظار وی در همان سال نام برده شد.

کایا کالاس

دوران جوانی و تحصیلات[ویرایش]

کایا در ۱۸ ژوئن ۱۹۷۷در تالین متولد شد،[۱] کایا کالاس دختر سیم کالاس نخست‌وزیر پیشین و چهاردهمین نخست‌وزیر استونی بود، وی بعداً نماینده اروپا شد. در هنگام اخراج شوروی از استونی، مادر وی کریستی، در آن زمان ۶ ماهه بود، او با مادر و مادربزرگش با یک ماشین گاوداری به سیبری تبعید شدند و تا ۱۰ سالگی در آنجا زندگی می‌کرد.[۲] پدربزرگ کالاس ادوارد آلور یکی از بنیانگذاران جمهوری استونی در ۲۴ فوریه ۱۹۱۸ و اولین رئیس پلیس استونی از ۱۹۱۸ تا ۲۴ مه ۱۹۱۹ بود.[۲]

کالاس در سال ۱۹۹۹ با اخذ مدرک کارشناسی حقوق از دانشگاه تارتو فارغ‌التحصیل شد. وی از سال ۲۰۰۷ در مدرسه بازرگانی استونی تحصیل می‌کرد و مدرک (کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار را در رشته اقتصاد در ۲۰۱۰ دریافت کرد.[۳][۴] وی متأهل و دارای سه فرزند است.[۵] علاوه بر زبان استونیایی، وی به زبانهای انگلیسی، روسی و فرانسوی مسلط است.

فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]

کالاس در ۱۹۹۹ به عضویت کانون وکلا در استونی درآمد و در ۲۰۰۲ به عنوان وکیل دادگستری به فعالیت پرداخت. وی در شرکت حقوقی Luiga Mody Hääl Borenius و Tark & Co شریک شد و به عنوان مربی اجرایی در مدرسه بازرگانی استونی کار کرد. وی همچنین عضو اتحاد ضد انحصاری اروپا است. در سال ۲۰۱۱، وی به عنوان عضوی از کانون وکلای استونی در وضعیت غیرفعال قرار گرفت.[۶] در نوامبر ۲۰۱۸، کالاس خاطرات خود را درمورد (نماینده اروپا: چهار سال در پارلمان اروپا) منتشر کرد، که در آن زندگی و کار خود را از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ در بروکسل شرح داده است.[۷]

زندگی حرفه‌ای[ویرایش]

عضو پارلمان استونی (۲۰۱۱–۲۰۱۴)[ویرایش]

کالاس با سانا مارین نخست‌وزیر وقت فنلاند در هلسینکی، ۲۰۲۱ ملاقات کرد.

در ۲۰۱۰، کالاس به حزب اصلاحات استونی پیوست. او با کسب ۷۱۵۷ رأی در ۲۰۱۱ در انتخابات حوزه انتخابیه شهرستان هاریو و شهرستان رپلا کاندیدای مجلس استونی (ریگیکوگو) شد. وی عضو پارلمان دوازدهم استونی بود و از ۲۰۱۱تا ۲۰۱۴ریاست کمیته امور اقتصادی پارلمان را بر عهده داشت.[۸]

در انتخابات ۲۰۱۴، کالاس نامزد پارلمان اروپا شد و ۲۱۴۹۸ رأی کسب کرد.[۹] کالاس در پارلمان اروپا در کمیته صنعت، تحقیقات و انرژی به کار پرداخت و در کمیته بازار داخلی و حمایت از مصرف‌کننده نیز نقش داشت. وی نایب رئیس هیئت نمایندگان در کمیته همکاری پارلمانی اتحادیه اروپا و اوکراین و همچنین عضو هیئت نمایندگان در مجمع پارلمانی یورونست و هیئت نمایندگی رابطه با ایالات متحده بود.[۱۰]

کالاس علاوه بر وظایفی که در کمیته خود برعهده داشت، عضو گروه بین‌المللی پارلمان اروپا در دستورکار دیجیتال[۱۱] نایب رئیس گروه بین‌المللی جوانان بود.[۱۲]

کالاس در دوره حضور خود در پارلمان، روی استراتژی بازار دیجیتال، سیاست‌های انرژی و مصرف‌کننده و روابط با اوکراین کار کرد. به‌طور ویژه او از حقوق بنگاه‌های کوچک و متوسط (SME) حمایت کرده و در ادامه از مرزهای تجارت در دنیای دیجیتال که مانع ظهور شرکت‌های نوآور شود دفاع می‌کرد. او طرفدار نوآوری است و به‌طور مکرر از اینکه مقررات نمی‌توانند و نباید مانع انقلاب فناوری شوند تأکید دارد.[۱۳]

کالاس به عنوان گزارشگر در تهیه شش گزارش به اتحادیه اروپا فعالیت داشت: نظر در مورد به اصطلاح مقررات حریم خصوصی الکترونیکی،[۱۴] قواعد به‌کارگیری رباتیک[۱۵]در قانون مدنی و در مورد گزارش سالانه سیاست رقابت اتحادیه اروپا،[۱۶] و ارائه پیشنهاد جدید برای مصرف‌کنندگان انرژی،[۱۷] و همچنین قانون مربوط به تخلفات و تحریم‌های سفارشی[۱۸] و گزارشی ابتکاری که دربارهٔ بازار واحد دیجیتال نوشت.[۱۹]

در مدت حضور خود در پارلمان، وی همچنین به عنوان رهبر جوان اروپا (EYL40) معرفی شد.[۲۰]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Digital Savvy Estonia Is Set to Get Its First Female Prime Minister". Fortune. Archived from the original on 8 March 2019. Retrieved 7 March 2019.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ (به اوکراینی) Even further from Russia: what is known about the new head of the Estonian government, Europeeska Pravda (26 January 2021)
  3. ↑ "Kaja Kallas". Retrieved 4 March 2019.
  4. ↑ Deloy, Corinne (3 March 2019). "Victory for the centre-right opposition (ER) in the general elections in Estonia" (PDF). The Foundation Robert Schuman. Archived (PDF) from the original on 7 March 2019. Retrieved 7 March 2019.
  5. ↑ "Kaja Kallas". valitsus.ee. Retrieved 2021-01-27.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  6. ↑ "Biography". Kaja Kallase. Archived from the original on 16 June 2016.
  7. ↑ "MEP. 4 aastat Euroopa Parlamendis" (in Estonian). Goodreads. Archived from the original on 3 January 2019. Retrieved 8 March 2019.
  8. ↑ "Biography". Kaja Kallase. Archived from the original on 16 June 2016.
  9. ↑ "Biography". Kaja Kallase. Archived from the original on 16 June 2016.
  10. ↑ "8th parliamentary term, European Parliament". europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  11. ↑ Members بایگانی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine
  12. ↑ "European Youth Forum". youthforum.org. Archived from the original on 4 May 2016. Retrieved 18 April 2016.
  13. ↑ "8th parliamentary term, European Parliament". europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  14. ↑ Kallas, Kaja (4 October 2017). "Opinion on the proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council concerning the respect for private life and the protection of personal data in electronic communications and repealing Directive 2002/58/EC (Regulation on Privacy and Electronic Communications)". Committee on Industry, Research and Energy. For the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs. Archived from the original on 23 October 2018. Retrieved 6 March 2019.
  15. ↑ "Procedure File: 2015/2103 (INL); Legislative Observatory; European Parliament". oeil.secure.europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  16. ↑ "Procedure File: 2014/2158 (INI); Legislative Observatory; European Parliament". oeil.secure.europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  17. ↑ "Procedure File: 2014/2158 (INI); Legislative Observatory; European Parliament". oeil.secure.europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  18. ↑ "Procedure File: 2013/0432 (COD); Legislative Observatory; European Parliament". oeil.secure.europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  19. ↑ "Procedure File: 2015/2147 (INI); Legislative Observatory; European Parliament". oeil.secure.europarl.europa.eu. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 4 March 2019.
  20. ↑ "European Young Leaders (EYL40) programme – Call for Nominations for the Class of 2018". Erasmus Mundus Association. Archived from the original on 5 February 2021. Retrieved 30 January 2021.

پیوند به بیرون[ویرایش]

مناصب احزاب سیاسی
پیشین:
هانو پوکور 		رهبر حزب اصلاحات استونی
۲۰۱۸–تاکنون 		در حال تصدی
مناصب سیاسی
پیشین:
یوری راتاس 		نخست‌وزیر استونی
۲۰۲۱–تاکنون 		در حال تصدی
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کایا_کالاس&oldid=39127673»