کاروانسرای مهیار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کاروانسراهای ایرانی
میراث جهانی یونسکو
مکان	آسیا و اقیانوسیه، ایران
معیار ثبت	فرهنگی: (ii), (iii)
شمارهٔ ثبت	۱۶۶۸
تاریخ ثبت	۲۰۲۳ (طی نشست ۴۵)

کاروانسرای مهیار
کاروانسرای مهیار
نام	کاروانسرای مهیار
کشور	ایران
استان	استان اصفهان
شهرستان	شهرستان شهرضا
اطلاعات اثر
کاربری	کاروان‌سرا، سرای
دیرینگی	دوره صفوی
دورهٔ ساخت اثر	دوره صفوی
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت	۳۵۴
تاریخ ثبت ملی	۲۰ خرداد ۱۳۲۱

کاروانسرای مهیار مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شهرضا، بخش مرکزی ـ روستای مهیار واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۲۱ با شمارهٔ ثبت ۳۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.^[۱] جلو کاروانسرای مزبور بازار، مسجد، قهوه‌خانه و نانوایی ساخته شده‌است. این مشخصات در کمتر کاروانسرایی دیده می‌شود. کاروانسرا مستطیل شکل به ابعاد۸۲*۸۹متر و به شکل چهار ایوانی بنا شده‌است. حیاط مرکزی بنا نیز به شکل مستطیل، با ابعاد حدود۳۸*۴۸متر است. جمعاً سی اتاق در اطراف حیاط بنا شده که هر یک از اتاق‌ها دارای ایوانی در قسمت ورودی است. اتاق‌ها مساوی است و هر یک پنج متر طول و چهار متر عرض دارد.^[۲]

ثبت در فهرست میراث جهانی[ویرایش]

در ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ در جریان چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو در ریاض، کاروانسرای مهیار به‌همراه ۵۳ کاروانسرای تاریخی دیگر (جمعاً ۵۴ کاروانسرا در ۲۴ استان ایران) تحت عنوان کاروانسراهای ایرانی در فهرست میراث جهانی قرار گرفتند. این مجموعه جهانی به عنوان بیستمین و هفتمین اثر جهانی کشور ایران شناخته می‌شود.^[۳]^[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
↑ کیانی، محمد یوسف (۱۳۷۷). تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت). شابک ۹۶۴-۴۵۹-۱۲۲-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
↑ «یونسکو کاروان‌سراهای ایران را به فهرست میراث جهانی اضافه کرد». رادیو فردا. ۲۷ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.
↑ «ویدیو/ «کاروانسراهای ایرانی» رای آوردند، «دیزمار» رد شد». ایسنا. ۲۶ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.

این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.

[2] کیانی، محمد یوسف (۱۳۷۷). تاریخ هنر معماری ایران در دورهٔ اسلامی. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت). شابک ۹۶۴-۴۵۹-۱۲۲-۴. پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)

[radiofarda32596697-3] «یونسکو کاروان‌سراهای ایران را به فهرست میراث جهانی اضافه کرد». رادیو فردا. ۲۷ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.

[4] «ویدیو/ «کاروانسراهای ایرانی» رای آوردند، «دیزمار» رد شد». ایسنا. ۲۶ شهریور ۱۴۰۲. دریافت‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

ن ب و میراث جهانی در ایران
فرهنگی	چغازنبیل میدان نقش جهان تخت جمشید تخت سلیمان بم و فضای فرهنگی آن پاسارگاد گنبد سلطانیه سنگ‌نوشته بیستون مجموعه آثار رهبانی ارامنه ایران (کلیسای تادئوس مقدس، استپانوس مقدس، زور زور) مجموعه آثار سازه‌های آبی شوشتر (آبشارها و آسیاب‌های آبی، بند میزان، برج کلاه‌فرنگی، رود گرگر، پل بند گرگر، بند برج عیار، بند ماهی‌بازان، قلعه سلاسل، نهر داریون و پخشاب نهر داریون، بند قیصر، بند خاک، پل بند لشکر، پل شاه علی، بند شرابدار) بازار تبریز آرامگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی مجموعه ۹ باغ ایرانی (ایرانی پاسارگاد، چهل‌ستون، فین، ارم، شاهزاده، عباس‌آباد، دولت‌آباد، پهلوان‌پور، اکبریه) مسجد جامع اصفهان برج گنبد قابوس کاخ گلستان شهر سوخته میمند محوطه باستانی شوش مجموعه ۱۱ قنات ایرانی (قصبه، بلده، حسن‌آباد، زارچ، ابراهیم‌آباد، مزدآباد، وزوان، مون، گوهرریز، اکبرآباد، قاسم‌آباد) یزد چشم‌انداز باستان‌شناسی ساسانی منطقه فارس (شهر گور، قلعه دختر، سنگ‌نگاره پادشاهی اردشیر بابکان، سنگ‌نگاره پیروزی اردشیر بابکان، کاخ اردشیر بابکان، کاخ ساسانی سروستان، بیشاپور، پیکره شاپور یکم، غار شاپور) راه‌آهن سراسری ایران چشم‌انداز فرهنگی اورامانات مجموعه ۵۴ کاروانسرای ایرانی (دیر گچین، قلعه سنگی، رباط شرف، سنگی انجیره، جمال‌آباد، عباس‌آباد تایباد، فخر داوود، شیخعلی‌خان، مرنجاب، امین‌آباد، گبرآباد قمصر، کوهپایه، گز، مهیار، مزینان، ایزدخواست، فخرآباد، سرایان، قصر بهرام، سنگی آهوان، آجری آهوان، میامی، عباس‌آباد میامی، میاندشت، زین‌الدین، میبد، فرسفج، خواجه‌نظر، دهدشت، بیستون، گنجعلی‌خان، گویچه‌بیل، شاه‌عباسی خوی، صائین، تی تی، باغ شیخ، زعفرانیه، رباط مهر، ینگه‌امام، بستک، برازجان، آجری انجیره، افضل، نیستانک، چاه کوران، چمشک، رشتی، خرانق، تاج‌آباد، رباط ده محمد، خان، چهل‌پایه، سعدالسلطنه، رباط قلی)
طبیعی	دشت لوت جنگل‌های هیرکانی
رده

ن ب و کاروانسراهای ایرانی ثبت‌شده در میراث جهانی
دیر گچین (قم) قلعه سنگی (تهران) رباط شرف (خراسان رضوی) سنگی انجیره (یزد) جمال‌آباد (آذربایجان شرقی) عباس‌آباد تایباد (خراسان رضوی) فخر داوود (خراسان رضوی) شیخعلی‌خان (چاله‌سیاه) (اصفهان) مرنجاب (اصفهان) امین‌آباد (اصفهان) گبرآباد قمصر (اصفهان) کوهپایه (اصفهان) گز (اصفهان) مهیار (اصفهان) مزینان (خراسان رضوی) ایزدخواست (فارس) فخرآباد (خراسان رضوی) سرایان (خراسان جنوبی) قصر بهرام (سمنان) سنگی (انوشیروانی) آهوان (سمنان) آجری (شاه‌عباسی) آهوان (سمنان) میامی (سمنان) میاندشت (سمنان) زین‌الدین (یزد) میبد (یزد) فرسفج (همدان) خواجه‌نظر (آذربایجان شرقی) دهدشت (کهگیلویه و بویراحمد) بیستون (کرمانشاه) گنجعلی‌خان (کرمان) گویچه‌بیل (آذربایجان شرقی) شاه‌عباسی خوی (آذربایجان غربی) صائین (اردبیل) تی تی کاروانسرا (گیلان) عباس‌آباد میامی (سمنان) باغ شیخ (عبدالغفارخان) (مرکزی) زعفرانیه (خراسان رضوی) رباط مهر (خراسان رضوی) ینگه‌امام (البرز) بستک (هرمزگان) مشیرالملک (برازجان) (بوشهر) آجری انجیره (یزد) افضل (خوزستان) نیستانک (اصفهان) چاه کوران (کرمان) چمشک (لرستان) رشتی (یزد) خرانق (یزد) تاج‌آباد (همدان) رباط ده محمد (خراسان جنوبی) خان (آذربایجان غربی) چهل‌پایه (خراسان جنوبی) سعدالسلطنه (قزوین) رباط قلی (خراسان شمالی)
رده فهرست کاروانسراهای ایران