چارک (ابزار) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بطلمیوس در حال به کارگیری چارک دستی

چارَک (ابزار) یا کُوادرانت (به عربی: ربع)، و (به انگلیسی: Quadrant)، ابزاری است که در مشاهده‌های آسمانی اخترشناسی برای اندازه‌گیری زاویه تا ۹۰ درجه استفاده می‌شود. این وسیله را در اصل بطلمیوس به عنوان نمونهٔ بهتری از استرلاب (به یونانی: اَسْترُلابُن (ἁστρολάβον)) ارائه داده‌است.[۱] از آن پس گونه‌های مختلفی از این ابزار را اخترشناسان مسلمان سده‌های میانه برای استفاده در بررسی‌های خود ساختند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. The history of the telescope Henry C. King, Harold Spencer Jones Editor Harold Spencer Jones Courier Dover Publications, 2003 ISBN 0-486-43265-3, ISBN 978-0-486-43265-6

پیوند به بیرون[ویرایش]