پیروز دوم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیروز دوم
شاهنشاه ایران و انیران
سلطنتحدود ۶۳۰ میلادی
پیشینبوران‌دخت
جانشینآزرمی‌دخت
زادهمیشان
پدرمهران جشنس
مادرمهان دخت

پیروز دوم (به پارسی میانه: 𐭯𐭩𐭫𐭥𐭰؛ نویسه‌گردانی به انگلیسی: pērōz؛ نویسه‌گردانی به فارسی: پیروئوزَت) یا گشتاسب یا گشسب بنده یا جشنسده، حدوداً در سال ۶۳۰ میلادی، بعد از بوران‌دخت و قبل از آزرمی‌دخت به مدت کوتاهی به پادشاهی ایرانشهر انتخاب شد.[۱]

طبری نوشته‌است که وی ساکن میسان بود و پدر پیروز، مهران جشنس نام داشت و مادر وی دختر یزداندار، پسر خسرو پرویز بوده‌است.

پیروز سری بزرگ داشت و چون تاج نهاد گفت، این تاج چه تنگ است و بزرگان این سخن را بفال بد گرفتند و پس از چند روز او را بکشتند.[۲]

بلعمی پیروز را یکی از نوادگان خسرو انوشیروان دانسته‌است: پس کس دیگر طلب کردند و مردی یافتند، از فرزندان انوشیروان نام او فیروز بن مهران بود و مادرش مهان دخت بود، دختر یزداد بن انوشیروان.[۳]

اختلاف در منابع

[ویرایش]

در کتاب آناهیتای پورداوود پس از پوراندخت از شاهی به نام جشسنده یا گشسب‌بنده نام برده شده‌است[۴] ولی در کتاب تاریخ باستانی ایران اثر پیرنیا پس از پوراندخت به شاهی گُشناسب‌بَردَه برادر خسرو سوم یا نوه هرمز چهارم اشاره شده‌است و بعد از او نوبت به پادشاهی آزرمیدخت و بعد از آزرمیدخت ابتدا هرمز پنجم سپس خسرو چهارم و سپس پیروز دوم آمده‌است و بدین ترتیب گشناسب‌برده یا گشسب‌بنده با پیروز دوم یکی دانسته نشده‌است.[۵]

پانویس

[ویرایش]
  1. کریستن سن. ایران در زمان ساسانیان، ص ۵۲۲
  2. طبری، ص ۷۸۴
  3. بلعمی، ص ۱۲۰۸
  4. آناهیتا، پورداوود، ص ۳۷۳
  5. تاریخ باستانی ایران، پیرنیا، ص ۳۵۴

منابع

[ویرایش]
  • کریستن سن، آرتور. ایران در زمان ساسانیان، ترجمهٔ رشید یاسمی. چاپ پنجم. تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۷
  • بلعمی، ابوعلی محمد بن محمد. تاریخ بلعمی، ترجمهٔ تاریخ طبری. جلد دوم. تهران: کتابفروشی زوار، ۱۳۵۳
  • طبری، محمد بن حریر. تاریخ طبری جلّد دوِم. ترجمه ابولقاسم پاینده، چاپ دوم. تهران: انتشارات اساطیر، ۱۳۶۲
  • پورداوود، ابراهیم (۱۳۴۳). آناهیتا، پنجاه گفتار پورداوود. تهران: مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر.
  • پیرنیا، حسن (۱۳۶۲). تاریخ باستانی ایران. تهران: انتشارات دنیای کتاب.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
پیروز دوم
زادهٔ: ؟؟؟ م درگذشتهٔ: ؟؟؟ م
عنوان سلطنتی
پیشین:
بوران‌دخت
شاهنشاه ایران‌شهر (مدت بسیار کوتاه)
حدود ۶۳۰ م
پسین:
آزرمی‌دخت