پسروده بالارو - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
' | |
---|---|
شناسهها | |
MeSH | D044682 |
TA98 | A05.7.03.002 |
TA2 | 2982 |
FMA | 14545 |
در آناتومی انسان و نخستیهای همسان، پسرودهٔ بالارو[۱] یا کولون بالارو (به انگلیسی: Ascending colon) بخشی از روده بزرگ است که بین کورروده و روده بزرگ افقی قرار دارد.
ویژگیها و ساختار[ویرایش]
پسرودهٔ بالارو از نظر کالیبر کوچکتر از کورروده از جایی است که آغاز میشود. به سوی بالا، در برابر دریچه روده بزرگ، به سطح زیرین لوب راست کبد، در سمت راست کیسه صفرا، جایی که در یک فرورفتگی کمعمق جای میگیرد، یعنی اثر کولیک میرود. در اینجا بهطور ناگهانی به سوی جلو و به چپ خم میشود و خمش پسرودهٔ راست (کبدی) را تشکیل میدهد که در آنجا به پسرودهٔ افقی تبدیل میشود.
این اندام در تماس با دیواره پشتی شکم توسط صفاق حفظ میشود، که سطح جلویی و کنارههای آن را میپوشاند، سطح پشتی آن توسط بافت آرئولار شل با ماهیچهٔ تهیگاهی، چهارگوش کمری، منشأ زردپی پهن عرضی شکم و با بخش جلویی متصل میشود. بخش پایینی و کناری کلیه راست است.
گاهی صفاق بهطور کامل آن را میپوشاند و یک میان پسروده مشخص اما باریک را تشکیل میدهد.
در مقابل، با پیچش درازروده و دیوارههای شکم ارتباط دارد.
منابع[ویرایش]
- ↑ «پسرودهٔ بالارو، کولون بالارو» [زیستشناسی] همارزِ «ascending colon, colon ascendens, right colon»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سوم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸ (ذیل سرواژهٔ پسرودهٔ بالارو)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ascending colon». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ فروردین ۱۴۰۳.