پادگان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادگان به جایی گفته می‌شود که گروهی از سربازان و تجهیزات برای نگهداری آن مکان در آن مستقر شده‌اند. پادگان معمولاً محل اسقرار یک سازمان نظامی از ارتش است.

پادگان‌ها می‌توانند دارای تأسیسات و تسهیلات گوناگونی از جمله آسایشگاه، و سوپرمارکت سالن غذاخوری، ورزشگاه، باشگاه افسران، نمازخانه، کلیسا، بازداشتگاه، دفتر دژبانی، منازل سازمانی، اتاقک نگهبانی، برج نگهبانی، پاسراه و غیره باشند. ورود و خروج به پادگان‌ها معمولاً برای عموم آزاد نیست و کنترل آن به عهده گروهی به نام دژبان است. پادگان محلی تقریباً ثابت است و شمار سربازان مستقر در آن از قرارگاه‌های نظامی کمتر است. قرارگاه نظامی معمولاً محل استقرار لشکرها در جنگ و عملیات دیگر است. پادگان‌ها می‌توانند گاه به عنوان محل تمرینات نظامی و مرکز فرماندهی نیز عمل کنند.

کدهای مراکز آموزش نظام وظیفه

پیشینه در ایران[ویرایش]

در زمان امپراتوری ساسانیان پادگان را در زبان فارسی آن زمان، زینستان می‌نامیدند. زین در فارسی میانه به معنای جنگ‌افزار است. در دوره قاجار بیشتر واژه ترکی ساخلو[۱] برای این منظور بکار می‌رفت. پاد در فارسی به معنی محافظت و نگهبانی است و واژه پادگان از مصوبات فرهنگستان زبان ایران در سال ۱۳۱۸ خورشیدی است.

باشگاه افسران[ویرایش]

باشگاه افسران وزارت جنگ در تهران

باشگاه افسران یکی از اماکن ارتشی است. باشگاه افسران که معمولاً در پادگان‌ها قرار دارد محل گردآمدن و گذراندن اوقات فراغت افسران ارتش است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen : unter besonderer Berücksichtigung älterer neupersischer Geschichtsquellen, vor allem der Mongolen- und Timuridenzeit / von Gerhard Doerfer, page 539
  • فرهنگستان ایران، واژه‌های نو که تا پایان سال ۱۳۱۸ در فرهنگستان ایران پذیرفته شده‌است (۶)، از انتشارات دبیرخانه فرهنگستان، چاپ دوم، چاپخانه آفتاب، تهران مهرماه ۱۳۱۹خ.
  • ویکی‌پدیای انگلیسی.