پادشکنندگی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کتاب پادشکننده نسیم طالب

پادشکنندگی (به انگلیسی: Antifragility) یک ویژگی در سامانه ها است که اگر در معرض تنش و ضربه یا هر نوع ناملایمت قرار بگیرد، به موقعیتی بهتر از قبل خواهد رفت و در برابر آن عامل، مقاوم‌تر خواهد شد. مفهوم پادشکنندگی فراتر از قابلیت ارتجاع و استحکام ساختاری است چرا که سامانه را در موقعیت بهتری از وضعیت پیشین قرار می‌دهد. این مفهوم ابتدا توسط نسیم نقولا طالب ارائه شده است.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Antifragility». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۷.