پادشاهی پاگان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پادشاهی پاگان

ပုဂံခေတ်
Pagan Dynasty
۸۴۹–۱۲۹۷
Pagan Empire circa 1210. Pagan Empire during Sithu II's reign. Burmese chronicles also claim Kengtung and Chiang Mai. Core areas shown in darker yellow. Peripheral areas in light yellow. Pagan incorporated key ports of Lower Burma into its core administration by the 13th century.
Pagan Empire circa 1210.
Pagan Empire during Sithu II's reign. Burmese chronicles also claim Kengtung and Chiang Mai. Core areas shown in darker yellow. Peripheral areas in light yellow. Pagan incorporated key ports of Lower Burma into its core administration by the 13th century.
وضعیتپادشاهی
پایتختپاگان (باگان) (۸۴۹–۱۲۹۷)
زبان(های) رایجبرمه قدیم، مون، پیو
دین(ها)
ترواده، مهایانه، روح‌باوری، هندوئیسم
حکومتپادشاهی
• ۱۰۴۴–۱۰۷۸
Anawrahta
• ۱۰۸۴–۱۱۱۳
Kyansittha
• ۱۱۱۳–۱۱۶۷
Alaungsithu
• ۱۱۷۴–۱۲۱۱
Narapatisithu
• ۱۲۵۶–۱۲۸۷
Narathihapate
قوه مقننهقوه مقننه میانمار
دوره تاریخیقرون وسطی
• Founding of Kingdom
۲۳ دسامبر ۸۴۹
• Earliest evidence of Burmese script
۹۸۴ و ۱۰۳۵
• Founding of Pagan Empire
دههٔ ۱۰۵۰–دههٔ ۱۰۶۰
• Peak of Pagan Empire
۱۱۷۴–۱۲۵۰
۱۲۷۷–۱۳۰۱
• End of kingdom
۱۷ دسامبر ۱۲۹۷
جمعیت
• حدود ۱۲۱۰
۱٫۵ تا ۲ میلیون نفر
واحد پولکیات نقره
پیشین
پسین
Pyu city-states
Mon city-states
Lemro dynasty
Myinsaing Kingdom
Hanthawaddy Kingdom
Lemro dynasty
Shan States
آسیا در ۱۲۰۰ میلادی، موقعیت پادشاهی پاگان در آسیای جنوب خاوری دیده می‌شود.

پادشاهی پاگان نخستین امپراتوری کشور برمه است که میان سال‌های ۸۴۹ تا ۱۲۸۷ میلادی بر سر کار بود.

چگونگی برپایی فرمانروایی پاگان بدین‌سان بود که مردمانی به نام بامار میان سال‌های ۵۰۰ تا ۹۵۰ و همزمان با فرمانروایی گروه نژادی پیو از شمال برمه به بخش مرکزی این سرزمین کوچیدند، اینان که اثرپذیرفته از بوداگرایی بودند در ۸۴۹ شهر باگان یا پاگان را بنیادنهادند و این آغاز پادشاهیشان بود.

نخستین پادشاه نیرومند ایشان آناوراهتا (۱۰۴۴-۱۰۷۷ میلادی) بود که با شکست مون‌ها همهٔ برمه را پیوسته نمود. تا میانه‌های سدهٔ دوازدهم ترسایی بیشتر بخش قاره‌ای جنوب خاوری آسیا یا زیر فرمان امپراتوری خمر بود یا بخشی از پادشاهی پاگان.

پاگان‌ها به دست مغول‌ها از میان برداشته‌شدند، واپسین پادشاه نیرومند پاگان ناراتهیهاپاته که می‌اندیشید می‌توان جلوی لشکر مغول را بگیرد در ۱۲۷۷ در یون‌نان به پیشباز لشکر مغول رفت ولی در نبرد نگاسائونگیان در برابر دشمن خوردشد. پایان کار او هم به دست پسرش در ۱۲۸۷ رقم‌خورد و به دست فرزند کشته شد. این رویداد کار مغولان را آسان کرد و آنان در نبرد پاگان بر بخش بزرگی از پادشاهی پاگان‌ها چیره‌شدند. پادشاهان بازماندهٔ پاگان که چند صباحی بر تخت بودند بازیچهٔ مغول‌ها بودند.

منابع[ویرایش]

Wikipedia contributors, «Pagan Kingdom,» Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pagan_Kingdom&oldid=283829212 (accessed May 4, 2009).