French
Deutschویدار - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویدار (به زبان نروژی باستان: Víðarr)، (به صورت‌های دیگری همچون Widar, Vidar, Vitharو Vidarr نیز نوشته می‌شود)، خدایی از خدایان آسیر است. او را خدای انتقام می‌دانند. او پسر اودین و گرید یوتون (غول مؤنث جنگلی با نام گرید) است. در پیشگویی‌ها آمده‌است که او در راگناروک (نبرد پایان جهان) بر فنریر (گرگی بزرگ) پیروز می‌شود و با کشتن او، انتقام مرگ پدرش را می‌گیرد. در سدهٔ سیزدهم میلادی، از او در کتاب‌هایی همچون ادای شاعرانه و ادای منثور نام برده شده‌است. نظریه‌های بسیاری بر پایهٔ شخصیت او و چگونگی سوگواری‌اش بر مرگ پدر ارائه شده‌است.
یافته‌های باستان‌شناسی[ویرایش]
در میانه‌های سدهٔ یازدهم میلادی، صلیب گراسفورت در شهر کامبریای انگلستان از سنگ ساخته شد. بر این صلیب، تصاویری از روز قیامت مسیحیان و روز راگناروک به نمایش درآمده‌است.[۱] برخی از این تصاویر به سبک هنر وایکینگ‌ها است؛ از آن جمله می‌توان به تصویر مردی اشاره کرد که نیزه‌ای به‌دست گرفته، دهان هیولایی را باز کرده و یکی از پاهای خود را بر آروارهٔ پایینی آن گذاشته‌است. این تصویر را نمایشی از جنگ ویدار و فنریر دانسته‌اند.[۱] برخی آن را استعاره‌ای از نبرد مسیح و شیطان دانسته‌اند.[۲]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 | در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ویدار موجود است. |
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Víðarr». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ دی ۱۳۹۳.
- Pluskowski, Aleks. "Apocalyptic Monsters: Animal Inspirations for the Iconography of Medieval Northern Devourers" as collected in: Bildhauer, Bettina. Mills, Robert (2004). The Monstrous Middle Ages. University of Toronto Press. ISBN 0-8020-8667-5
- Schapiro, Meyer (1980). Cain's Jaw-Bone that Did the First Murder, Selected Papers, volume 3, Late Antique, Early Christian and Mediaeval Art. Chatto & Windus, London, ISBN 0-7011-2514-4. JSTOR.
 | این یک مقالهٔ خرد اساطیر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |