ورق‌پاره‌های زندان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ورق‌پاره‌های زندان نام کتابی از بزرگ علوی است که محتوای آن در سالهای ۱۳۱۷ و ۱۳۲۰ در زندان قصر نوشته شده‌است.^[۱]

محتوا[ویرایش]

این کتاب در سال‌هایی که بزرگ علوی در زندان قصر به سر می‌برده روی ورق‌پاره‌هایی همچون کاغذ قند و کاغذ سیگار اشنو و غیره و به دور از چشم مأموران زندان نوشته شده‌است. به غیر از مقدمهٔ کوتاه آن، کتاب از چهار بخش با عناوین «پادنگ»، «ستارهٔ دنباله‌دار»، «انتظار» و «عفو عمومی» تشکیل شده‌است.^[۲]

انتشار[ویرایش]

این کتاب در سال‌های مختلف چندین بار به چاپ رسیده‌است. در سال ۱۳۸۶، انتشارات نگاه این کتاب را منتشر کرده و در سال ۱۳۹۸ به چاپ پنجم رسیده‌است.

به زبان‌های دیگر[ویرایش]

این کتاب به انگلیسی ترجمه و در کتابی از دونه رفعت به نام The Prison Papers of Bozorg Alavi منتشر شده است.

منابع[ویرایش]