ورزش در اسرائیل - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ورزشگاه بلومفیلد در تل آویو، محل ماکابی تل آویو، هاپوئل تل آویو و بنی یهودا
قایقرانی جوانان در مرکز قایقرانی دانیل

ورزش در اسرائیل نقش مهمی در فرهنگ اسرائیلی دارد و توسط وزارت فرهنگ و ورزش پشتیبانی می‌شود. محبوب‌ترین ورزش‌ها در اسرائیل به‌طور سنتی فوتبال و بسکتبال بوده‌است که ورزش ملی محسوب می‌شود و در هر دو تیم حرفه ای اسرائیل در سطح بین‌المللی رقابت می‌کنند. اسرائیل یک مرکز بین‌المللی برای ورزش یهودیان در سراسر جهان است و از سال ۱۹۳۲ بازی‌های ماکابیا، یک رویداد سبک المپیک برای ورزشکاران یهودی، در این کشور برگزار می‌شود. علی‌رغم استقرار اسرائیل در قاره آسیا، انجمن‌های ورزشی اسرائیل در رشته‌های مختلف ورزشی به دلیل امتناع بسیاری از کشورهای عربی آسیا از رقابت با ورزشکاران اسرائیلی، به انجمن‌های اروپایی تعلق دارند.

حمایت و بودجه دولت از ورزش در اسرائیل در مقایسه با سایر کشورهای غربی نسبتاً کم است. با این حال، بسیاری از ورزشکاران و تیم‌های اسرائیلی موفق به کسب موفقیت‌های بین‌المللی شدند. تیم ملی بسکتبال اسرائیل ۲ مدال طلا در بازی‌های آسیایی و ۱ مدال نقره در مسابقات قهرمانی اروپا کسب کرده‌است و باشگاه بسکتبال مکابی تل آویو با ۶ عنوان قهرمانی اروپا یکی از بهترین تیم‌های اروپا محسوب می‌شود. تیم ملی فوتبال اسرائیل قهرمان جام ملت‌های آسیا شده و تیم اسرائیل جام دیویس به نیمه نهایی جام دیویس ۲۰۰۹ رسیده‌است. در بازیهای المپیک، اسرائیل ۹ مدال کسب کرده‌است.

تاریخ[ویرایش]

آمادگی جسمانی یهودیان در قرن نوزدهم توسط ماکس نورداو و مفهوم او از یهودیت عضلانی ترویج شد.[۱] بازی‌های مکابیا، یک رویداد به سبک المپیک برای ورزشکاران یهودی که در سال ۱۹۳۲ افتتاح شد[۲] و هر چهار سال یک بار برگزار می‌شود.[۳]

در سال ۱۹۶۴، اسرائیل میزبان و قهرمان جام ملت‌های آسیا شد.[۴] در سال ۱۹۷۰، تیم ملی فوتبال اسرائیل به جام جهانی راه یافت که این یک موفقیت بزرگ برای فوتبال اسرائیل محسوب می‌شد.[۵] اسرائیل به دلیل فشار اعراب از بازیهای آسیایی ۱۹۷۸ کنار گذاشته شد.[۶]

ورزش‌های محبوب[ویرایش]

فوتبال[ویرایش]

فوتبال (فوتبال، כדורגל، Kaduregel) محبوب‌ترین ورزش در اسرائیل است. این ورزش تحت صلاحیت اتحادیه فوتبال اسرائیل است. این کشور در سال ۱۹۵۴ به کنفدراسیون فوتبال آسیا پیوست، اما در سال ۱۹۷۴ به دلیل فشار سیاسی اعضای عرب و مسلمان در زمینه درگیری‌های اعراب و اسرائیل اخراج شد. در سال ۱۹۹۲ به عنوان عضو پیوسته و در سال ۱۹۹۴ به عنوان یک عضو کامل در یوفا پذیرفته شد، بنابراین تیم‌های آنها به عنوان بخشی از اروپا در تمام مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کنند.

بسکتبال[ویرایش]

هاپوئل اورشلیم

بسکتبال (כדורסל، Kadursal) دومین ورزش محبوب اسرائیل است. هاپوئل اورشلیم، هاپوئل تل آویو و ماکبی تل آویو از تیم‌های محبوب و موفق در لیگ داخلی و از تیم‌های برتر اروپا هستند. ماکبی تل آویو ۶ بار در ۱۹۷۷، ۱۹۸۱، ۲۰۰۱، ۲۰۰۴، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ قهرمان اروپا شده‌است. هاپوئل اورشلیم در سال ۲۰۰۴ قهرمان یوروکاپ شد.

دو و میدانی[ویرایش]

دو و میدانی در اسرائیل بیشتر حول بازیهای ماکبیا و بازیهای بین‌المللی المپیک متمرکز است، جایی که اسرائیل در طول تاریخ کوتاه خود به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته‌است. الکساندر آوربوخ موفق‌ترین ورزشکار اسرائیلی دو و میدانی، با کسب سه مدال طلا در پرش با نیزه در مسابقات قهرمانی اروپا (۲۰۰۰ - داخلی، ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶) و همچنین دو مدال در مسابقات قهرمانی جهان (۱۹۹۹ و ۲۰۰۱) است.

ماراتن[ویرایش]

دوی مارات در اسرائیل محبوب است. ماراتن تیبریاس، ماراتن تل آویو و ماراتن اورشلیم هر ساله به ترتیب در ژانویه، فوریه و مارس برگزار می‌شوند.[۷] نیم ماراتن دیگری هر ساله در عین گدی، نزدیک دریای مرده برگزار می‌شود.[۸] در طول سال مسابقات مختلفی نیز در مناطق مختلف این کشور برگزار می‌شود.

شطرنج[ویرایش]

در حالی که شطرنج، به عنوان یک ورزش فکری، همیشه در اسرائیل بازی می‌شده‌است، ورود تعداد زیادی مهاجر یهودی از اتحاد جماهیر شوروی سابق در دهه ۱۹۹۰، بسیاری از بزرگان شطرنج را به اسرائیل آورده و علاقه به بازی را افزایش می‌دهد. بوریس گلفاند قهرمان جام جهانی ۲۰۰۹ است.

بازی‌های المپیک[ویرایش]

اسرائیل ۹ مدال المپیک کسب کرده‌است. گال فریدمن اولین مدال طلای المپیک اسرائیل را در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ به دست آورد.

رسانه‌های ورزشی[ویرایش]

تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و وب سایت‌های خبری در مورد ورزش اسرائیل بحث می‌کنند. در سال ۲۰۱۰، رادیوی ورزشی اسرائیل، اولین ایستگاه رادیویی ورزشی انگلیسی زبان این کشور تأسیس شد که ورزشهای اسرائیل و آمریکا را پوشش می‌داد.[۹][۱۰]

لیگ‌های اصلی فوتبال از ورزش ۱، ورزش ۲ (هر دو متعلق به شرکت پخش چارلتون) و ورزش ۵ هستند. از دیگر کانال‌های ورزشی می‌توان به Eurosport و Fox Sports اشاره کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Max Nordau: Beyond a Jewry of Muscle, Jerusalem Post
  2. ↑ The 20th Maccabiah: A Brief History
  3. ↑ The Maccabiah, Central Zionist Archives
  4. ↑ Israel omission from Asian Cup video embarrasses Asian Football Confederation
  5. ↑ Israel's World Cup failings aren't about size
  6. ↑ Israel barred from Asian games
  7. ↑ Marathons in Israel
  8. ↑ Runners collapse near Dead Sea as temperatures hit seasonal highs
  9. ↑ Ahren, Raphael (Jan 21, 2011). "Nothing but (inter)net sports". Haaretz Newspaper (Israel). Retrieved September 6, 2012.
  10. ↑ Israel Sports Radio to launch Monday

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ورزش_در_اسرائیل&oldid=36138022»