وجه پرسشی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وجه پرسشی یا استفهام[۱] وجهی از فعل که برای بیان پرسش به کار می‌رود.[۲] هدف اصلی استفاده از وجه پرسشی، درخواست اخبار است، ولی گاهی برای تأثیر بیشتر کلام به جای سایر انواع جمله استفاده می‌شود. وجه پرسشی در آثار خلاق ادبی کاربرد بسیاری دارد. یکی از دلایل آن این است که نویسندگان این آثار به بیان مسایل عمیق عاطفی، روحی و فلسفی‌ای می‌پردازند که گاه خودشان نسبت به آن‌ها اطلاع کافی ندارند. از سوی دیگر استفاده از وجه پرسشی می‌تواند توجه خواننده را به ماهیت موضوع جلب کند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. پارسینه، Parsine com | پایگاه خبری-تحلیلی (۱۳۹۸/۱۲/۲۱ - ۱۰:۴۹). «کامل ترین زبان دنیا کدام است؟». fa. دریافت‌شده در 2022-05-29. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  2. «وجه پرسشی» [زبان‌شناسی] هم‌ارزِ «interrogative mood»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر ششم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶ (ذیل سرواژهٔ وجه پرسشی)
  3. «متن‌شناسی ادب فارسی ، سال پنجاهم، دورة جدید ، سال ششم، شمارة ۲، (پیاپی ۲۲ ) تابستان ۱۳۹۳، ص ۱۳» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰ نوامبر ۲۰۱۵.