وازگن شوشانیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وازگن شوشانیان Vazgen Šušanean
وازگن شوشانیان
زاده	۹ فوریهٔ ۱۹۰۳ رودستو، تراکیه شرقی
درگذشته	۲ ژوئن ۱۹۴۱ (۳۸ سال) پاریس، فرانسه
پیشه	شاعر و نویسنده
ملیت	ارمنی-فرانسوی

وازگن "اونیک" گریگوری شوشانیان (ارمنی: Վազգեն (Օննիկ) Գրիգորի Շուշանյան; انگلیسی: Vazgēn Shushanean زاده ۹ فوریهٔ ۱۹۰۳ - درگذشته ۲ ژوئن ۱۹۴۱) شاعر و نویسنده ارمنی-فرانسوی بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

در سال ۱۹۰۳ در روستای رودستو، تراکیه شرقی به دنیا آمد. کودکستان را تازه تمام کرده بود که تبعید ارمنی‌ها از این منطقه آغاز شد. در روزهای تبعید تمام اعضای خانواده و خویشانش را گم کرد و تنها ماند. پس از مدتی آوارگی در شهرهای گوناگون وارد آموزشگاه کشاورزی «آرماش» شد. پس از مدت‌ها زندگی در شهرهای استانبول، ایروان، بایزید نو، تفلیس، باتومی، ازمیر و نیویورک، در سال ۱۹۲۲ به پاریس مهاجرت کرد و ضمن کارگری برای امرار معاش، تحصیلاتش را در رشته کشاورزی و دامداری تا به عالی‌ترین مدارج، ادامه داد.

سال‌های ۴۰–۱۹۳۰ را در روستا و آبادی‌ها به کار کشاورزی و دامداری و تدریس در این رشته‌ها گذراند. در سال ۱۹۴۰ در شهر پاریس ساکن شد و یک سال بعد در همین شهر درگذشت.

وازگن شوشانیان از سال ۱۹۲۰ پا به عرصه ادبیات نهاد و به سرودن شعر و نوشتن داستان پرداخت. برخی از آثار او در زمینه شعر و نثر عبارتنداز:

1. مردان عشق و حادثه
2. بهاری (۱۹۲۷)
3. شب‌های تابستان
4. روزها زیبا نیستند (۱۹۲۹)
5. وارسنیک سفید
6. نخستین عشق
7. کشور خاطره‌ها (۱۹۶۶)

منابع[ویرایش]

• نوری‌زاده، احمد (پائیز ۱۳۶۹). صد سال شعر ارمنی (از اواخر قرن نوزدهم تا اواخر قرن بیستم). نشر چشمه. ص. ۹۷۲.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Վազգեն Շուշանյան». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ارمنی، بازبینی‌شده در مارس ۲۰۱۶.